สงครามใช้มือของตัวเองดันตัวฉันในนอนราบลงมากับเตียง จากนั้นเขาก็ขึ้นมาคร่อม
ตึกตัก! ตึกตัก! หัวใจดวงน้อยมันเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นออกมาด้านนอก ความกลัวเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ฉันหลับตาปี๋ หายใจติดขัด
“ลืมตา”
“ท..ทำไปสิ”
“ด้าย ฉันบอกให้ลืมตา”
“ฉัน มะ ไม่อยากเห็น”
ฉันยังยืนยันว่าจะไม่ลืมตาเพราะไม่อยากมองอะไรทั้งนั้น แต่แล้วบางอย่างก็เกิดขึ้นเมื่อริมฝีปากของฉันถูกกัดแรงๆ ก่อนจะถูกดูดจนรู้สึกปวดหนึบ
“อื้อ~ นายจูบปากผู้หญิงรุนแรงแบบนี้เลยหรือไง” ฉันลืมตาขึ้นผลักอกแกร่งออกแล้วตวาดถาม
“แค่คนที่บอกไม่ฟังอย่างเธอ”
“แต่ฉันเป็นเพื่อน นายควรทำเบาๆ กว่านี้”
“ถ้าไม่อยากโดนแบบเมื่อกี้ก็ห้ามหลับตา ลืมตาเอาไว้แล้วมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราสองคน”
“อย่าบังคับ….อื้อ~”
ฉันเบิกตากว้างเมื่อถูกจูบกระทันหัน คนด้านบนบดขยี้จูบอย่างไร้ความปรานี ทำให้รู้สึกเจ็บระบมไปทั่วทั้งริมฝีปาก
“อื้อ~
