น้ำเสียงที่แข็งกร้าวของสงครามทำให้ฉันเงียบปาก ไม่ตอบว่าต้องการจากเขาเท่าไรเพราะตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงิน
“เธออยากจะลองดีกับฉัน?” ความเงียบของฉันเหมือนจะทำให้สงครามหงุดหงิดไม่น้อย เขาค่อยๆ เอานิ้วใหญ่สอดใส่เข้ามาในร่องแคบที่คับแน่นทำเอาฉันสะดุ้งเพราะความเจ็บ
“เอานิ้วของนายออกไปนะ” สิ้นสุดคำขอนิ้วใหญ่ของสงครามก็กระแทกเข้ามาแรงๆ อย่างไร้ความปรานี “อื้อ มันเจ็บ”
“มันให้เธอเท่าไร”
“ฉันบอกแล้วไงว่ามันไม่มีอะไร เลิกเค้นถามสักที” ฉันระเบิดอารมณ์ตวาดตอบกลับใส่หน้าคนที่พูดไม่รู้เรื่อง แต่เหมือนจะเป็นการคิดผิดเพราะทันทีที่ตวาดออกไปนิ้วใหญ่ก็อัดกระแทกเข้ามาในร่องแคบอย่างถี่รัว
“อึก~”
ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย แทนที่จะรู้สึกเจ็บอย่างเคยแต่มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างแทรกมาด้วย
“อ่า! ตรงนั้นของเธอมันกำลังตอดรัดนิ้วฉัน”
“ยะ อย่าพูดอะไรที่มันน่าเกลียดได้ไหม อื้อ~
