“ฮา...”
เสียงทุ้มต่ำครางชิดใบหู ลมหายใจร้อนลวกเป่ารดที่ซอกคอขาวผ่อง ร่างสูงใหญ่ทาบทับลงมาจนทำให้คนใต้ร่างรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัว
เซี่ยหนิงกำลังฝันเรื่องลามก ร่างกายของนางกำลังถูกเล้าโลม หน้าอกถูกบีบเฟ้นจนรู้สึกเจ็บ ก่อนที่ช่วงล่างจะถูกรุกรานหนักหน่วง นางรู้สึกเหมือนแผ่นดินกำลังไหว เซี่ยหนิงคิดว่าช่างเป็นฝันที่เหมือนจริงจนน่ากลัว ที่สำคัญยังร้อนแรงจนไม่กล้าลืมตาตื่นขึ้นมา
ไม่นานความสุขล้นอย่างท่วมท้นก็มาเยือน เซี่ยหนิงรับรู้ได้ว่าร่างกายตนเองบีบรัดและกระตุกเกร็ง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกัน ทว่านางรู้สึกร่างกายยังร้อนรุ่ม ยังต้องการบางสิ่งมาเติมเต็ม คล้ายกับทำเท่าไรก็ไม่เต็มอิ่ม
นางรวบรวมความกล้ายกสองขาเรียวเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ไม่ให้เขาผละออก ก่อนยกสะโพกบดเบียดส่วนสงวนของตนให้แนบชิดแก่นกายแข็งขึง
“พอ...”
“อีกครั้งเถอะ...” นางพยายามยกสะโพกบดเบียดอีกครั้ง ทว่าชายในความฝันกลับแกะขานางออก แล้วปัดขานางทิ้งอย่างไม่ไยดี
ตุบ!
เซี่ยหนิงสะดุ้งเฮือกพร้อมเบิกตากว้าง หมอนใบหนึ่งถูกเหวี่ยงโดนใบหน้า แม้แรงเหวี่ยงไม่มากแต่ก็ทำให้รู้สึกตัวมีสติ
ทันทีที่ลืมตา สิ่งแรกที่เห็นคือร่างสูงใหญ่ของชายคนหนึ่งกำลังผละออกจากร่างตนเอง เขาก้าวลงจากเตียง หยิบกางเกงแพรบนพื้นขึ้นมาสวม แล้วก็เดินหายเข้าไปในหลังฉากกั้น
เซี่ยหนิงรีบสำรวจตนเอง พบว่าร่างกายเปลือยเปล่า ผิวกายขาวเนียนมีแต่รอยจ้ำแดง นางลูบคลำทั่วร่างกาย สุดท้ายก็พบว่าตนเองไม่ได้ฝัน เหตุการณ์ลามกนั้นเกิดขึ้นจริง!
เซี่ยหนิงสับสนจนแทบเป็นบ้าแล้วตอนนี้ นางจำได้แค่ว่า ตนเองกำลังนอนอ่านนิยายออนไลน์อยู่เรื่องหนึ่ง อ่านถึงตอนที่นางร้ายวางยากระตุ้นกำหนัดพระเอก แต่เกิดผิดพลาด กลายเป็นนางร้ายที่มีชื่อแซ่เดียวกับตน ‘เซี่ยหนิง’ ถูกวางยาเสียเอง
เซี่ยหนิงอ่านถึงตอนนี้ สติก็ดับวูบไปเพราะความง่วง แต่หากบอกว่าสิ่งที่นางกำลังเจอคือฝันก็คงไม่ใช่ เพราะบางส่วนบนร่างกายนั้นรู้สึก...เจ็บจริง
นางนั่งนิ่งอยู่สักพัก เมื่อตั้งสติได้ก็รีบคว้าผ้าห่มมาพันร่าง รีบสาวเท้าไปยังหลังฉากกั้น ชายคนนั้นกำลังทำความสะอาดร่างกาย เซี่ยหนิงไม่สนสายตาตื่นตกใจของเขา ไม่สนว่าเขากำลังเปลือยเปล่าอยู่หรือไม่ นางตะคอกเสียงแข็งใส่ “นายปล้ำฉัน!”
สายตาตื่นตกใจเมื่อครู่ของซ่งหลานแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที เขาเหยียดสายตามองนางอย่างดูแคลน “ไม่ว่าอย่างไร เจ้าก็ยังชอบใช้วิธีสกปรกเช่นเดิม”
เซี่ยหนิงไม่เข้าใจ “นี่นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร”
“เจ้าอย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย อย่าคิดว่าข้าไม่รู้แผนชั่วในหัวของเจ้า ว่าเจ้าจงใจวางยากระตุ้นกำหนัดข้า”
เสี่ยหนิงเบิกตากว้าง หากสิ่งที่นางคิดเป็นจริง ว่าตนเองอาจโผล่เข้ามาในนิยายเรื่องนัั้น และกลายเป็นนางร้ายที่ชื่อแซ่เหมือนตนเอง หากเป็นเช่นนั้นจริง เรื่องบนเตียงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็หาใช่ความผิดนางที่วางยากระตุ้นกำหนัดไม่
เซี่ยหนิงโมโห “ข้าวางยากำหนัดท่านจริง แต่ถ้วยยาถูกสลับ ท่านหาใช่คนโดนยากำหนัด ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ท่านย่อมรู้อยู่แก่ใจ” หากรังเกียจกันมาก แล้วจะมาหลับนอนกับนางทำไม หากทนการยั่วยวนไม่ไหว ก็แอบไปช่วยตนเองในที่ลับสิ!
ซ่งหลานที่กำลังสวมเสื้อคลุมถึงกับชะงักมือ เพราะปกติแล้ว บุตรสาวคหบดีเซี่ยผู้นี้หาใช่คนยอมรับอะไรง่ายๆ ที่จริงแล้วนางแอบวางยากระตุ้นกำหนัดเขาอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ไหวตัวได้ทุกครั้ง “เจ้ายอมรับแล้วใช่หรือไม่ ว่าตั้งใจวางยากำหนัดข้า”
เซี่ยหนิงเสียงสูง “ข้ายอมรับแล้วอย่างไร? ข้าแต่งงานเป็นภรรยาของท่าน แต่ท่านกลับหมางเมินไม่สนใจไยดีข้า ข้าจึงจำเป็นต้องทำเช่นนี้”
ซ่งหลานแค่นเสียงในลำคอ “ข้าเคยพูดเมื่อไรว่าอยากแต่งงานกับเจ้า หากเจ้าไม่ใช้วิธีสกปรกสิ้นคิด มีหรือเจ้าจะยืนอยู่ตรงหน้าข้าเช่นนี้!”
เซี่ยหนิงในนิยาย เป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของคหบดีเซี่ย ผู้ซึ่งร่ำรวยที่สุดในเมืองซานเยวี่ย
เซี่ยหนิงตกหลุมรักซ่งหลานตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ ปีนั้นเขาลงมาทำงานที่ซานเยวี่ยเพื่อตรวจสอบข้าราชการในท้องถิ่น จำได้ว่าครั้งนั้นนางถูกโจรกระจอกกระชากถุงเงินที่ตลาด และได้ผู้ตรวจการซ่งช่วยเหลือ เซี่ยหนิงจึงปักใจชอบเขานับแต่นั้น
นางสืบเรื่องราวเกี่ยวกับเขาจนรู้ว่า ซ่งหลานมีหญิงในดวงใจอยู่ที่เมืองหลวง ทั้งสองกำลังจะตบแต่งกันในไม่ช้า
แผนการร้ายในหัวของเซี่ยหนิงจึงเริ่มขึ้น ในงานวันเกิดของบิดา นางได้ให้คนส่งเทียบเชิญผู้ตรวจการซ่งและคณะ แล้วลอบวางยากระตุ้นกำหนัดเขา
เรื่องราวตอนนั้นบานปลายใหญ่โต สุดท้ายซ่งหลานจึงจำต้องแต่งงานกับนางที่ซานเยวี่ย ก่อนพานางกลับเข้าเมืองหลวงด้วยกัน
ซ่งหลานไม่เคยชายตาแลนางแม้จะอยู่เรือนหลังเดียวกัน เซี่ยหนิงจึงคิดหาวิธีให้ได้ความรักจากเขา โดยคิดว่าหากนางมีลูกให้เขาสักคนก็คงดี ไม่แน่หัวใจของเขาอาจเปิดรับนางและลูก แผนการวางยากระตุ้นกำหนัดสามีจึงเริ่มนับแต่นั้น ทว่าไม่เคยได้ผลสักครั้ง จนกระทั่งครั้งนี้...
เซี่ยหนิงจัดเตรียมชากุหลาบไว้สองที่ โดยชากุหลาบที่แรกนางแอบผสมยากระตุ้นกำหนัดให้ซ่งหลาน ก่อนสั่งสาวใช้ยกชากุหลาบไปให้เขาที่ห้องหนังสือ ทว่าสาวใช้ดันหยิบไปผิดจึงทำให้นางเป็นผู้ถูกวางยาเสียเอง