FORCED MARRIAGE TO LALAINE

CHAPTER 18

Nasaan na kaya mga yon? Hindi ko makita. Naglalakad at palinga-linga si Trisha.

“Mira!" tawag niya sa isa pa niyang kaibigan.

“Bakit ikaw lang?" takang tanong nito na kinalinga din ng mata niya sa likod ni Trisha habang hinahanap ang dalawa pa nilang kaibigan.

“Nasaan sila?" tanong nito ulit. “Si Lalaine? Si Carla? Bakit hindi mo kasama?"

“Hinahanap ko nga. Hindi pa ba sila nagawi dito?"

“Hindi!" tugon ni Mira.

“Hindi ba't ikaw ang kasama? Bakit sa akin mo itatanong. Bakit dito ka naghahanap? Kangina pa ako dito mula ng umalis kayo." she sighed habang bumuga si Mira saka humikab.

“May bigla kasing humila kay Lalaine."

“Sinundan ni Carla."

“Naiwanan naman ako ng maipit sa mga nagsasayaw don sa gitna. Kaya ayon hindi ko sila nahabol at naipit-ipit nga ako hanggang hindi ko na alam saan sila mga nag-situngong tatlo." pahayag na sunod-sunod ni Trisha kay Mira.

“Sino ba yung humila kay Lalaine?" tanong ni Mira.

“Ay hindi ko nga alam. Nagulat din ako. Nagkasagutan na rin kasi dun pa lang sa gitna sila Carla at yung lalaki na nakayapak sa paa ni Lalaine." napalunok si Trisha sa sunod-sunod nitong pagsasalita.

“Basta ang bilis. Nagulat din talaga ako. Nang mawala na sa tabi ko yuong tatlo."

“Hay, nakakainis kaya. Ang sakit ng katawan ko sa pagkabangga-bangga sa akin kangina. Tapos isama pa yuong manyak na nakabanggan ko. Bwisit!" bulalas nitong pahayag. Nakasimangot si Mira.

“Ano yan?"

“Wala! Naisip ko lang nasaan na kaya sila? Baka mamaya mapaaway si Carla. War freak pa naman iyon." nakanguso na sabi ni Mira. Sa kanilang apat si Carla ang pinaka delikado makaharap.

Mapagpatol kasi si Carla at never nagpatalo.

“Sige, hahanapin ko muna sila. Dito ka lang buntis. At baka isa ka pang ma-ipit-ipit once sumama ka pa sa akin." pahayag ni Trisha na nagmamadali na rin umalis.

“Okay." Mira sighed.

Mabilis ang mga yapak at paghakbang ng mga paa ni Trisha.

Binilisan talaga n'ya ang kanyang paghahanap mula sa tatlong tao na kanyang hinahanap. Dinala siya ng kanyang mga paa sa labas ng bar. Hindi niya rin kasi makita sa loob. At ang huling naisip niya baka nasa labas ng bar.

Nilingap niya ang mga pasikot-sikot sa labas. Hanggang sa dinala siya ng kanyang mga paa sa isang eskinita.

Medyo may kadiliman. Pero dahil sa poste na may ilaw. Agad niya napansin sa may kalayuan ng bahagya sa kinatatayuan niya ang tatlong hinahanap niya.

Kaya nga lang ikinakunot ng kanyang nuo ang kanyang nakikita.

Napansin agad n'ya ang dalawa na sa magkabilang bahagi ay hawak ang magkabilang braso ni Lalaine at naghihilahan.

Agad siyang napatakbo upang magtanong at dahil sa narinig niya rin ang pakiusap ni Lalaine na tigilan na ang paghatak sa kanyang magkabilang braso dahil sa nasasaktan ito.

“Anong nangyayari dito?" nagtataka na tanong ni Trisha.

Nang mapabaling ang mukha ni Lalaine sa kanya. Maging si Carla, napatingin.

Nagawa na rin ni Trisha ang masundan at makita ang mga kaibigan na may isang oras na rin niyang pinaghahanap.

Sumakit ulo n'ya. Napagod din siya at nagawa pa niya magtimpi buhat sa mga ilang pinagdaanan niya bago marating ang lugar kung saan pala ay naroroon sila Lalaine at Carla, kasama pa ang lalaki na humila kay Lalaine.

She hardly sighed. Napagod siya.

Pero napabaling siyang muli ng maalala ang kanyang nakita.

“Teka?" turo niya kay Lalaine. Nagtataka ang mukha.

“B-bakit?" tanong niya. Nagtataka pa rin.

“T-trisha…" ani ni Lalaine. Napaluha.

“Oy, nasasaktan na si Lalaine." pahayag ni Trisha nang makita niya ang itsura ni Lalaine at kung paano siya pinaghihilahan ng dalawa. Lalo na nang tumulo ang luha. Naaawa siya kay Lalaine.

“Bitiwan niyo na siya. Nasasaktan siya oh! Hindi niyo man lang ba nakikita?" panunuway na pahayag ni Trisha habang nakikiusap sa dalawa. Kay Lalaine ang focus ng tingin niya maging siya ay naluluha.

Pilit niyang kinakalas ang kamay isang kamay ni Lalaine ng matitigan niya ang may hawak n'on. Shock ang itsura niya agad. Napahinto siya ng matitigan niya.

Hindi agad niya napansin at nakilala. Dito agad kasi siya napabaling ng hatakin nito ang kamay ni Lalaine at napasigaw. Kaya agad niyang pilit inaalis. But she can't expect ang nakita niya. Kung sino. Ang lakas ng kabog ng dibdib ni Trisha sa bumulusok na galit. Kumunot ang kanyang nuo at sumama ang tingin niya.

“Ikaw?" gulat na turo niya. Hindi makapaniwala na pahayag ni Trisha. Makikita ang pagkagulat niya sa mukha ng makilala si Carlos.

But, mas nag-aalala siya ngayon sa sitwasyon ni Lalaine na pinaghihilahan pa rin ni Carla at Carlos.

At kay Lalaine siya napatingin. “Are you okay?" naitanong niya pa nakangiwi na mukha naman ang sagot sa kanya ni Lalaine. Umiling ito kagat-kagat ang ibabang labi.

“Bitiwan mo nga siya." galit nitong utos ng mapabaling kay Carlos ang tingin.

“Edi ayan!" ingos nito na siyang bitiw sa braso ni Lalaine. Kaya lang ay parang ibinalibag si Lalaine sa pagbitiw ni Carlos sa braso niya na may kasamang pwersa at pagtulak. Buti nalang at naalalayan agad siya nila Trisha at Carla na siyang nag-aalala na rin kay Lalaine. Tumulo ulit ang luha nito sa mga mata.

Masama ang mga tingin ni Carlos sa magkakaibigan. Sa kanilang tatlo. Carlos smirked at three girls na nasa harapan niya.

“Lalaine ayos ka lang ba talaga?" nag-aalala na sabi ni Trisha. Inaayos niya ang damit ni Lalaine.

“Sorry!" ani ni Carla.

“Okay lang ako." sagot niya nanginginig.

“Sure ka?" Tumango si Lalaine.

“Masakit?"

“Baliw!" bulalas ni Trisha.

“Itanong ba kung masakit?" sabi ni Trisha.

“Joke lang yon. Sorry na Lalaine." nang si Lalaine ang tingnan.

“Ayos lang ako." nahihikbi niyang tugon.

Nasaktan talaga siya. Masakit na magkabila niyang braso ay hilahin at umabot pa ng ilang minuto na hindi binitawan ni Carlos at Carla.

Nakakangalay maliban sa masakit na nararamdaman niya ng mga oras na yon. Huminghot pa siya.

Lalaine hardly sighed habang kinakausap siya at kinakamusta ni Trisha. Buti nalang talaga at dumating si Trisha na siyang tumulong para makawala siya sa mga hawak na yon ni Carlos.

Hindi talaga si Lalaine makapaniwala sa mga nangyari. Hindi talaga niya inaasahan. But mas lalong hindi niya inaasahan ang mapang abot ng ganun ang kanyang kaibigan si Carla at Carlos.

She sighed habang niyakap siya ng dalawa.