“ได้โปรด...” เสียงหวานวิงวอนขอโดมินิคอย่างไม่รู้สึกตัว เธออ้อนวอนขออย่างลืมอาย เมื่อความปั่นป่วนบริเวณช่องท้องลามทั่วตัว จากการกระทำของโดมินิค
“วราอยากได้อะไรล่ะ...บอกผมสิ ถ้าผมทำได้ ผมยอมทำให้ทุกอย่างเลย” เสียงกระซิบดังขึ้นจากปากคมที่ผละออกห่างจากอกอิ่มที่กำลังดูดดื่มชั่วครู่
“วรา...วรา...” เธอสะท้านสะเทือนพูดตะกุกตะกัก เมื่อโดมินิคดื่มชิมอกอิ่มอย่างหนักหน่วง และไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองต้องการอะไร
“วราต้องการผมใช่ไหม...” โดมินิคผละออกจากอกอิ่มที่ครอบครอง เขาเลื่อนตัวขึ้นมามองนัยน์ตางามอย่างต้องการพิสูจน์
“วรา...” วราพิชชาไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ประสบการณ์แปลกใหม่ที่เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ และยังไม่คุ้นเคยจนตัวเองสับสน
“วราไม่รู้...” เสียงหวานสั่นๆ กระซิบตอบเสียงแผ่วเบา
“บอกสิว่าวราต้องการผม...” โดมินิคกระซิบคาดคั้น เขามองสบนัยน์ตาหวานอย่างรอคอยคำตอบ
“วรา...ต้องการคุณ” วราพิชชาตัดสินใจตอบอ
