When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ศรุต Say :: ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!! เสียงเคาะประตูในยามดึก ทำให้ผมที่นั่งดูบอลนัดสำคัญอยู่ที่โซฟา ต้องลุกออกไปเปิดประตูอย่างจำใจ แต่คนที่มาเยือนในกลางดึกทำให้ผมแปลกใจไม่น้อย เพราะตลอดเวลาที่มาที่นี่ ผมกับผู้มาเยือน ไม่ค่อยจะได้เสวนากันสักเท่าไหร่ “คุณปฐพีมีอะไรรึเปล่าครับ มาหาผมซะดึกเลย” “ว่างใช่ไหมครับ ผมอยากจะถามเรื่องเกี่ยวกับคุณ และบ้านของคุณ” นี่ผมต้องผ่านพี่ชายเธอครบทุกคนเลยใช่ไหมเนี่ย เฮ้อออออ อวสานบอลรอบดึกของผม ผมหันไปมองทีวีน้อยๆ อะ ว่างก็ว่าง “ว่างครับ จะเป็นไรไหม ขอเข้าไปปิดอะไรที่ควรปิดก่อน” “ครับ เชิญ” คนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่ดีแฮะ ผมเดินเข้าไปปิดไฟและโทรทัศน์ในบ้านพัก ก่อนจะเดินตามคุณดินออกมาเรื่อยๆ จนถึงที่มันเป็นส่วนของสวน ซึ่งตอนนี้ไม่ได้มืดสนิท แต่ก็ไร้ผู้คน ทำไมต้องพาออกมาไกลขนาดนี้ด้วย “ขอโทษนะครับ ที่ต้องพาออกมาซะไกล แต่นี่มันดึกมากแล้ว เสียงจากการสนทนาของเราอาจจะรบกวน