6
780 Words
“พระฉันเรียบร้อยแล้ว รอรับพรกันเถอะหนูวี แล้วอยู่กินข้าวด้วยกันก่อนนะลูก หรือจะอยู่เที่ยวสักสองสามวันก็ยังได้”
แต่วีร์ดากลับยิ้มไม่ออก เธอมองนิ่งๆไปที่นางแบบสาวลูกครึ่งที่คล้องแขนตัวเองเข้ากับแขนของดนย์อย่างต้องการเปิดเผยสถานะของตัวเอง
แต่วีร์ดาไม่ได้นึกถึงเรื่องนั้น
เธอกำลังนึกถึงกอดอุ่นที่ว่า กอดอุ่นนั้นเป็นเด็กของเธอ เด็กในที่นี้หมายถึง เธอให้ความช่วยเหลือกอดอุ่นมาตลอดตั้งแต่เพิ่งเข้าวงการมาใหม่ๆ เธอหางานให้กอดอุ่น การันตีกับใครๆเรื่องการรับงานของกอดอุ่น แต่แล้วกอดอุ่นก็ไม่ใช่กอดอุ่นอีกต่อไป กอดอุ่นเบี้ยวนัดไม่ไปเดินแบบ เบี้ยวงานที่เธอออกหน้าช่วยพูดให้ว่าจ้างนางแบบสาวคนนี้ และการเบี้ยวงานของกอดอุ่นก็คือมาที่นี่ อยู่กิน อยู่เที่ยวกับดนย์อย่างนั้นหรอ
หน้าตาของวีร์ดานั้นตอนนี้มองออกได้อย่างชัดเจนว่ากำลังโกรธ และดีกรีความโกรธก็กำลังพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆแล้วด้วย
“พี่วีอย่าไปสนใจ ผู้หญิงแบบนั้นเป็นได้แค่คู่ขาพวกไฮโซเท่านั้นแหละ” จิดาภาเข้ามาเกาะแขนเธอแล้วพูดอย่างต้องการให้เธอข่มอารมณ์ตัวเอง
ไอริณเองก็ช่วยพูดคล้อยตามไปด้วย “ใช่ๆ พี่วีอย่าไปสนไปแคร์คนแบบนั้น”
เปล่าเสียหน่อย เธอไม่ได้โมโหอะไรเลยกับนายดนย์ ไม่ได้หึง หรือหวงผู้หญิงที่ไปวอแวกับดนย์ หากว่าดนย์จะไปหลับไปนอนไปมั่วกับใครก็ตามสะดวกของเขาได้เลย เพราะเธอไม่มีทางร่วมหลับนอน ไม่มีทางมีอะไรกับดนย์เป็นแน่ กล้วยสาธารณะแบบนั้น ใครจะอยากไปมีอะไรด้วย คงมีแต่โรคติดต่อติดตัวมาแน่ๆ
และที่วีร์ดาโกรธอยู่ตอนนี้ เธอโกรธที่กอดอุ่นเบี้ยวงาน
เด็กนรกนั่นนอกจากจะเบี้ยวงานของเธอ กอดอุ่นยังเนรคุณ เบี้ยวงานอื่นที่เธอช่วยบากหน้าออกตัวไปหางานมาให้เด็กนั่นด้วย
“ระยำจริงๆ” วีร์ดาสบถออกมาอย่างตั้งใจ
เรวิตาที่นั่งอยู่ใกล้ๆตรงนั้นด้วยถึงกับยกมือขึ้นทาบอกตัวเอง ร้องห้าม ทั้งยังเข้าข้างว่าที่ลูกสะใภ้แบบสุดตัว
“หนูวีลูก ใจเย็นๆนะคะลูก เดี๋ยวป้าจัดการให้ค่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้อง เดี๋ยววีจัดการเอง”
“อ้าวพี่วีเองหรอคะ อุ่นก็เพิ่งเห็น ดูซิคะคุณดนย์เมื่อคืนหนักไปหน่อยมือเอยเขาเปลี้ยไปหมด ตาก็ลาย มองใครไม่ชัดเลย”
นางแบบสาวคุยกับเธอแล้วก็หันไปทำตาพราวกับดนย์ คุยกันแบบโจ่งแจ้ง เปิดตัวให้รู้กันให้ทั่วว่าเมื่อคืนตนกับดนย์นั้นมีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันขนาดไหน
แต่ใครสนใจล่ะ วีร์ดาคนหนึ่งล่ะที่ไม่สน
“อุ่นเพิ่งเห็นพี่หรอกเหรอ”
กอดอุ่นยิ้มตอบเธอ แล้วยกมือเรียวแต่งแต้มเล็บยาวด้วยสีดำเงามันยื่นมือไปรับแก้วน้ำจากพนักงานที่เดินเสิร์ฟอยู่เอามาถือไว้
นางแบบสาวลูกครึ่งรับมาแล้วก็ทำท่าจะดื่มแต่ก็ดันแก้วเอียงแก้วแล้วสาดใส่เธอ วีร์ดาจะหลบก็หลบทัน แต่เธอไม่หลบ
บอกแล้วไงว่าเธอเองก็คอนิยายเหมือนกัน สมัยเรียนที่อ่านมันหนักพอๆกับตำราเรียนเลยแหละ
แกล้งทำแบบนี้หรอ มุกแบบนี้ใช้มาเยอะแล้วนังหนู
วีร์ดาผุดรอยยิ้มมาดร้ายขึ้นตรงมุมปาก เธอเองก็อยากให้มีคนจุดเชื้อแห่งการทะเลาะกันวิวาทขึ้นมาพอดี เพราะอยากสั่งสอนเด็กมันสักหน่อย
“ว้าย เปียกหมดเลย ขอโทษนะคะพี่วี กอดอุ่นขอโทษค่ะ เมื่อคืนคุณดนย์ชวนอุ่นทำอะไรๆจนหมดแรง มือเลยหยิบอะไรไม่ค่อยไหว ขอโทษด้วยนะคะ”
วีร์ดาไม่ใช่คนชอบพูดมาก ทำแบบนี้ตั้งใจแน่นอน คิดแล้วก็ตรงเข้าไปคว้าผมของนางแบบสาวลูกครึ่งที่ชื่อกอดอุ่น เธอจิกผมของอีกฝ่ายแล้วออกแรงดึงลงมาที่ชุดของเธอ พร้อมคำรามบอกไปด้วยว่า
“อย่างนั้นพี่ขอยืมผมน้องอุ่นเช็ดน้ำที่หกหน่อยนะ”
“ว้ายๆ คุณดนย์ขาช่วยเมียด้วยค่ะ”
นั่นเองความวินาศวุ่นวายในการทำบุญจึงได้เกิดขึ้น
- Writer
