10
1237 Words
ดนย์วางสายจากแม่เมื่อครู่ หลังจากที่ท่านโทรมาคุยด้วยเป็นนานพร้อมกำชับว่าให้เขาชวนว่าที่ภรรยามาที่บ้าน เพื่อพูดจาสร้างความสนิทสนมและกินข้าวด้วยกันสักมื้อ ก่อนทิ้งท้ายบ่นเรื่องที่เขาบุกไปหาวีร์ดาที่ห้อง แม่กำชับเขาว่า
‘ห้ามใจร้อนแบบนี้อีก แค่ไม่กี่วันก็ถึงวันแต่งแล้ว อดรนทนไม่ได้เลยรึไง’
ดนย์อยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายตรงนั้นไปซะเลย เขานี่หรอใจร้อนอยากนอนกับแม่นั่น นี่ถ้าไม่เพราะซวย จับสลากได้ตัวเลือกว่าโดนแต่งงาน เขาไม่มีทางแลผู้หญิงแบบนั้นแน่นอน
ไม่มีทาง!
“ทำหน้าดีๆ หน่อยสิครับ คนจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วอะ ต้องออร่าเจ้าบ่าวจับ ไม่ใช่หน้าดำเหมือนคนโดนของแบบนี้”
ปุริมทักน้องชาย และพออายุห่างกันไม่มาก ปุริมกับดนย์จึงเหมือนเพื่อนกันมากกว่าจะเป็นพี่น้อง
“ได มึงเงียบไปเลย ที่จริงต้องเป็นมึงนั่นแหละที่แต่งงานกับแม่นั่น”
“เอาน่า จับสลากได้แล้วก็อย่าพาลสิครับน้องชายของพี่ ไม่แนนะเว้ย แต่งงานไปแล้วคุณดนย์อาจจะเปลี่ยนเป็นคุณดนย์คนดี เป็นพ่อบ้านอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ติดเมียก็ได้นะเว้ย”
“พ่องมึงดิ” ดนย์สบถใส่ ปุริมหัวเราะแล้วตอบกลับมา
“ก็คนเดียวกันเปล่าวะ”
ดนย์เดินหนีไปเพราะอารมณ์เสียจริงๆ นึกพาลแม่มั่นไปด้วยว่า ก็ในเมื่อจะแต่งงานอยู่แล้วอีกไม่กี่วันจะต้องมาสร้างความคุ้นเคย สร้างความสนิทสนมทำไมอีก เพราะยังไงแล้วก่อนแต่งงานหรือหลังแต่งงาน เขาก็ใช้ชีวิตแบบเดิม ไม่มีทางเป็นพ่อบ้านติดเมียอย่างที่ปุริมแซวแน่ๆ
วีร์ดาขอเข้ามาวัดตัวคนละรอบกันกับว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ
ตั้งแต่ที่เขาประกาศตัวว่าอย่ายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาที่ห้องชุดของเธอวันนั้น แล้วมีพยานหลายปากเข้ามาได้จังหวะโบ๊ะบ๊ะพอดี วีร์ดาก็ไม่ได้พบหน้าดนย์อีกเลย
แต่ก็ยังมีภารกิจที่ทำให้ต้องเจอหน้ากันบ้าง เช่นเลือกอาหารจัดเลี้ยง วีร์ดาก็เลือกที่จะไม่ต้องไปเจอหน้าดนย์ ตัดสินใจให้ทางฟากเขาเลือกเองเลย เพราะยังไงแล้ว วันแต่งงานก็ต้องเจอกันอยู่ดี ส่วนชุดแต่งงานนี่ก็ลองใครลองมันไปเลยแล้วกัน ใส่คนละชุดอยู่แล้วนี่ ใช่ว่าใส่ชุดเดียวกันที่ไหนล่ะ
“สวยมากค่ะน้องวี อยากให้พี่แสนดีแก้ไขตรงไหนมั้ยคะ”
แสนดีถามอย่างเอาใจ เนื่องจากได้ค่าเหนื่อยเยอะกว่างานอื่นถึงห้าเท่า
‘แสนดี’ คือดีไซเนอร์มีชื่อ เป็นคนดังที่ได้รับว่าจ้างให้ดูแลชุดของเธอและของดนย์ แสนดี ดีสมชื่อจริงๆ ตั้งแต่พบหน้ากัน ไม่เคยมีนิสัยถือตัว หยิ่ง หรือน่ารำคาญอื่นๆให้วีร์ดาต้องหงุดหงิดใจเลยสักวินาทีเดียว
“ไม่มีค่ะพี่แสนดี วีขอแค่ใส่แล้วไม่โป๊ คลุมได้ทั้งตัว ปิดหน้าอกและเป็นชุดสีขาวตามสเต็ปของเจ้าสาวก็พอแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่แสนดีมากนะคะที่ช่วยออกแบบให้ ตรงใจวีมากเลย”
“พี่ยินดีค่ะน้องวี”
วีร์ดามองตัวเองในเงาสะท้อนของกระจกแล้วก็เดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุด เพื่อที่จะเปลี่ยนกลับไปใส่ชุดเดิมที่เธอใส่มา
ตอนนั้นเองที่หูของวีร์ดาแว่วเสียงแสนดีทักทายคนมาใหม่
“โอ๊ยๆในที่สุดคนสวยคนหล่อของพี่แสนดีก็มาลองชุดพร้อมกันสักที”
“มาค่ะ มาลองชุดให้พี่แสนดีดูหน่อยนะ พี่แสนดีอยากรู้ว่ายืนคู่กันแล้วจะเพอร์เฟคขนาดไหน น้องวีขาอย่าเพิ่งเปลี่ยนชุดนะคะลูก”
วีร์ดาไม่อยากให้ความร่วมมืออะไร เพราะเธอคิดว่าชุดของเธอพอดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปยืนเทียบเคียงคู่กับดนย์อีก
และแม้ว่าเธอจะยังไม่เปลี่ยนชุด เพียงแค่ปลดกระดุมคอและปลดซิปด้านข้างออกเท่านั้นแต่ก็ตะโกนบอกแสนดีไปว่า “ไม่ทันแล้วค่ะพี่แสนดี วีเปลี่ยนใส่ชุดแล้ว”
ไม่มีเสียงจากด้านนอกมีเพียงประตูบานสวิงที่ผลักเข้ามาอย่างเสียมารยาทที่สุด
“เป็นยังไง ชอบเรียกร้องความสนใจอยู่เรื่อย”
“หลายรอบแล้วนะ ชอบเปิดประตูเข้ามาโดยไม่ขออนุญาตเนี่ย ทำไมหรอ ที่บ้านไม่มีประตูรึไงถึงได้เดินผ่านเข้ามาตามใจแบบนี้”
“ก็จะแต่งงานกันอยู่แล้วนี่”
“แต่งงานกันแล้วก็ทำตัวไม่มีมารยาทต่อกันได้หรอ ตรรกะอะไรของคุณเพี้ยนมาก”
“ถ้าผมแต่งงานกับคนที่ผมรัก ผมก็คงมีมารยาทด้วยอยู่หรอก แต่เผอิญว่าคุณไม่ใช่ไง”
“ตรรกะคุณนี่บิดและเพี้ยนมากเลยนะ เพราะถึงฉันจะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก ฉันก็ต้องมีมารยาทกับเขา ไม่ได้เกี่ยวหรอกว่าจะเป็นคนหรือเป็นใคร ออกไปได้แล้ว”
“ผมไม่ไป วันนี้ต้องฟิตติ้งชุดพร้อมกัน”
ดนย์พูดทั้งที่ยังจ้องตาเธออยู่
“พี่แสนดีครับผมขอชุดหน่อย”
“ได้เลยค่ะ ไม่ตีกันนะคะ ไม่ตีกันนะคนดีของพี่”
แสนดีลนลานรีบหันไปมองสบตากับเด็กในร้านให้นำชุดของดนย์ออกมาให้เขา
เมื่อเห็นว่าคงไม่ได้เปลี่ยนชุดกลับคืนแน่ๆแล้ว วีร์ดาออกแรงผลักให้เขาออกไปเพื่อจะใช้ห้องอื่น
“เนี่ยก็เป็นซะอย่างนี้ ชอบเรียกร้องความสนใจไม่เลิก บอกให้ฟิตติ้งพร้อมกันก่อนไง”
“ก็รอแล้วไง แต่คุณน่ะไปเปลี่ยนชุดห้องอื่น”
“จะแต่งงานกันอยู่แล้ว อีกหน่อยเนื้อตัวของผมก็ต้องให้คุณเห็น ให้จับ”
“หน้าด้าน”
วีร์ดาพึมพำแล้วมุดตัวออกจากห้องก่อนที่เขาจะจับเธอขึงไว้กับผนังแบบครั้งนั้นอีก เธอไม่มีปัญหาหรอกหากผู้ชายจะทำแบบนั้นด้วย แต่ต้องเป็นผู้ชายที่เธอชอบพอและไม่ใช่ผู้ชายที่มีกล้วยแบบสาธารณะอย่างดนย์
วีร์ดาตัดปัญหาการวิวาทต่อกันด้วยการออกมานั่งรอที่โซฟาด้านนอก ดนย์ใช้เวลาเปลี่ยนชุดไม่นานก็ออกมาพร้อมกับโอบเธอเพื่อให้เข้าไปยืนอยู่ด้วยกันบน
แสนดีที่ยืนรออยู่แล้วรีบเข้ามาต้อนหน้าต้อนหลัง เมื่อเห็นว่าเธอกับเขาเริ่มลงมือต่อกันและทำท่าจะเลยเถิดจนชุดแต่งงานอาจเสียหายได้
“สวยมากค่ะน้องวีหล่อมากเลยค่ะคุณดนย์ อยากให้พี่แก้ไขชุดตรงไหนมั้ยคะ บอกได้เลยนะ เรายังมีเวลาค่ะ”
ดนย์ไม่ได้สนใจชุดของเขา เขามองตรงไปที่กระจกเงาตรงหน้าแล้วสั่งแสนดี
“ช่วยแก้ชุดเจ้าสาวของผมหน่อยครับ ตรงช่วงหน้าอกมันปิดเยอะเกินไป ดูแล้วไม่สวยเลย”
“คุณดนย์อยากให้พี่ทำยังไงคะ บอกมาได้เลยค่ะ”
- Writer
