Chapter 1.
Nasa bus na kami ng kaibigan kung si Loida byaheng pa maynila para makipag sapalaran doon..dahil kung dito lang kami sa aming kinalakihang brobinsya ay wala kaming asenso sa buhay at minsan pa nga kulang pa sa isang araw ang sinasahod naming 150 pesos sa pag tatanim ng mais at palay.. buong araw kana nga nasa initan tapos ang sasahurin mo ay 150 pesos lang kulang pa minsan na pambili ng gamot ng aking lola noon..
Friend pag dating natin doon sa maynila kailangan muna natin mag hanap ng ating pansamantalang matitirahan kahit yong maliit lang muna basta may masisilungan tayo.. saad ng kaibigan kung si loida.. sige loid meron pa naman akong natira sa naipon kong pera para kung sakali uupa tayo meron tayong pambayad sa uupahan nating matitirhan.. sagot ko naman sa kanya"hati tayo friend sa pag babayad ng ating ma uupahan kung saka sakali.. sige loid ikaw ang bahala.. sagot ko na lang sa kanya..
Pareho pala kami nakatulog ng kaibigan ko sa byahe kaya hindi namin na malayan nakarating na pala kami ng maynila, nagising na lang kami dahil sa sigaw ng conductor nitong bus na sina sakyan namin ng aking kaibigan..malamig kasi ang aircon nitong bus kaya napa sarap ang tulog namin ni loida..pag baba namin ng kaibigan ko sa bus sobrang maingay dahil sa ibat ibang busina ng bawat sasakyan,ganito pala dito sa maynila puro busina ng sasakyan ang maririnig at marami rin matataas na mga building.. friend ang yayaman pala ng mga tao dito sa maynila anoh ang tataas ng mga building nila saad ni loida sa akin..pareho kami ni loida first time makarating dito sa maynila kaya para pa kaming dalawa parang ignorante walang alam sa mga ganitong nakikita naming dito sa maynila dahil parang kubo lang naman ang aming mga bahay sa probinsya.. oo nga sagot ko nalang sa kanya..
Friend sana balang araw ay yumaman din tayong dalawa..sana nga friend sagot ko na lang din sa kanya,pareho kami ni loida walang pamilya mga ulila na kung baga dahil ako hindi ko naman alam kung may magulang pa ba ako o wala na,dahil lumaki akong si lola luisa ko lang ang aking kasa kasama hanggang sa nag dalaga na ako at tumanda na sa edad na 23 kami lang ni lola ang mag kasama" hanggang sa nawala na lang siya.. na mi-miss kuna ang aking lola kahit mahirap lang ang buhay namin dalawa ng lola ko ay punong puno kaming dalawa ng pag mamahal sa isat isa.. bigla na lang tumulo ang aking luha.. lola ko sobrang na mimiss na po kita pasinsya na po kung hindi kita nabigyan ng masarap na pagkain at hindi rin po kita naipagamot sa doctor dahil po sa wala tayong malaking pera" habang tumutulo ang aking mga luha sa mata..
Friend bakit ka umiiyak may masakit ba sayo? tanong ng aking kaibigang si loida.. wala loid na miss ko lang bigla ang aking lola.. sagot ko naman sa kanya"wag ka nang mag alala friend kung nasaan man ngayon si lola luisa ay sigurado ako masayang masaya na yon ngayon at hindi na rin siya nag titiis sa kanyang sakit at tiyak lagi ka non binabantayan kahit saan ka mag punta, kaya wag kana umiyak ha.. baka pati ako maiyak din "
Ma swerte pa rin ako dahil may isa pa akong tunay na kaibigan na lagi kung kasa kasama at palagi nasa aking tabi sa oras ng aking ka lungkutan lalo na pag sobra kung na mimiss ang aking lola lagi niya akong pinapatawa kaya ang swerte ko dahil nakilala ko siya noon siguro destiny namin ng kaibigan ko mag kakilala dahil pareho na kami walang pamilya ngayon.. loid salamat dahil parati ka nandyan sa tabi ko.. wala yon friend ako rin naman friend nag papa salamat kasi ikaw na lang din ang meron ako na laging naka kasama lalo na pag malungkot ako sa buhay..ngayon ko lang nalaman loid madrama pala tayo sa buhay.. hehehe..kaya natawa na lang kami pareho" kaya nag yakapan na lang kaming dalawa bago nag lakad para humanap na ng aming ma uupahang tirahan..
Lakad lang kami ng lakad ng kaibigan ko para mag hanap ng aming ma uupahang tirahan,nauuhaw na rin ako dahil ang layo layo na ng aming nilakad ni loida para mag hanap ng aming mauupahan tirahan tapos sobrang init pa.. friend bili muna tayo tubig nakaka uhaw mag hanap ng matitirhan natin..ang init init pa..saad ni loid sakin.. sige loid bili muna tayo dahil na uuhaw narin ako kanina pa sagot ko naman sa kanya..ang hirap pala mag hanap ng matitirhan dito sa maynila anoh.. saad ng kaibigan ko.. oo nga friend sana may makita na tayo dahil sobrang init tapos dala dala pa natin ang ating mga gamit napag hahalataan tayong dalawa na hindi taga rito dahil kanina pa tayo tinitingnan ng mga tao..saad ko sa aking kaibigan.. kaya tumingin naman siya sa paligid namin.. oo nga sigurado na gandahan ang mga yan sa probinsyanang beauty natin friend.. sagot niya sa akin.natawa na lang ako sa kanya turan..
Pabili po,pabili nga po tubig ate saad ko sa tindira..ilan iha?tanong naman ng tindira sa akin"dalawa po..ito na neng forty pesos lang.. kaya inabot ko sa kanya ang fifty pesos at sinuklian niya ako ng sampong piso.. sabay tanong ko narin sa kanya kung may alam ba siyang nag papa upa ng apartment or kahit na anong tirahan basta may matitirhan lang kami ng kaibigan ko.. ate may alam po ba kayong nag papa upa ng apartment or kahit ano po basta may matitirahan lang po kami ng kaibigan ko, galing pa po kasi kaming dalawa ng aking kaibigan sa probinsya..naku ineng pasinsya na wala akong alam na paupahan dito kung gusto niyo sa akin na lang kayo tumira dahil mag isa lang naman ako dito sa aking bahay.. saad niya.. naku po ate nakakahiya naman po sa inyo..kung gusto niyo po ay mag babayad na lang po kami sa aming pag tira sa bahay niyo.. saad ko naman sa kanya..naku ineng hindi niyo na kailangan mag bayad ng upa dahil hindi ko naman na kailangan ng pera ok na sa akin dito kayo tumira para naman may kasama ako at para na rin maka tipid din kayo sa upa..
Maraming maraming salamat po talaga ate hulog po kayo sa amin ng aking kaibigan.. kaya napayakap ako sa kanya ng mahigpit na naiiyak at ganon din si loida.. maraming salamat po ate sa pag papatira ninyo sa amin ng friend ko..wag po kayo mag alala tutulong din po kami sa mga gawaing bahay habang hindi pa po kami nakaka hanap ng trabaho.. pasalamat na saad ng aking kaibigan.. kayo talaga oo..wag niyo na isipin yon total mag isa lang naman ako sa buhay kaya dito na kayo hanggat gusto niyo.. maraming salamat po talaga ate.. tawagin niyo ako nanay martha, ako naman po si Kristen nanay martha at ito naman po ang aking kaibigan si loida pareho na po kami ulila, kamamatay lang po kasi ng lola ko si loid naman po matagal ng ulila sa kanyang mga magulang.. mahabang saad ko kay nanay martha..tamang tama ay solo lang naman din ako sa buhay pwede niyo na akong tawagin nanay martha 53 anyos na ako at walang ring pamilya..
Sige po nanay martha at maraming maraming salamat po talaga sa pag tanggap niyo sa amin ng kaibigan ko..wala yon masaya ako dahil sa tagal nang panahon ng pagiging mag isa ko sa buhay ngayon ay may maka kasama na ako sa bahay na ito "saad niya sa akin..salamat sa inyo iha.. kami po dapat ang mag pasalamat sa inyo nanay martha dahil tinanggap niyo po kami kaagad ng kaibigan ko kahit na hindi niyo pa po kami Kilala..saad ko sa kanya.. hindi ko na kayo kailangan kilalanin pa iha dahil kita naman sa inyong maga-gandang mga mukha ang kainosentihan at wala pang alam dito sa pasikot sikot sa maynila,kaya mas maganda na dito na kayo sa akin dahil marami ngayon masa-samang tao mapag samantala at baka kayo pa ma tsimpuhan
Lumabas si nanay martha sa kanyang tindahan at pinag buksan niya kami ng gate ng aking kaibigan para makapasok sa loob ng kanyang bahay, pag pasok palang namin ni loida sa loob ng kanyang bakuran ay bumungad sa amin ang ibat ibang nag gagan-dahang mga tanim na halaman at ibat ibang uri ng mga bulaklak..halatang mahilig si nanay martha mag tanim tanim ng ibat ibang uri ng mga na mumu-laklak na halaman lalo na ang roses..
Ang gaganda naman po ng inyong mga tanim na halaman nanay martha saad ni loid kay nanay martha, salamat iha iyan ang libangan ko maliban sa maliit kung tindahan pampalipas oras..pag diyan na kasi nakatuon ang attention ko hindi kuna nararamdaman na mag isa lang ako sa buhay..saad niya sa amin ni loida.. nakakaawa rin si nanay martha maliban sa walang kasama lalo na pag nag kasakit siya wala man lang karamay or mag aalaga man lang sa kanya kung sakali,mabuti na lang sa awa ni god ay healthy naman siya sa edad na 53 years old..
Kaagad kami dinala ni nanay martha sa loob ng kanyang bahay..wow ang ganda naman po ng bahay ninyo nanay martha saad ng kaibigan kung si loida..sa totoo lang ngayon lang kami ni loid naka tapak sa ganito kagandang bahay dahil sa probinsya namin ay halos puro kubo ang mga tirahan minsan nga hindi pa maganda ang pag kakagawa..salamat iha ito ang naipundar ko ng mag trabaho ako noon sa middle east sagot naman niya sa kaibigan ko..nag trabaho po pala kayo sa abroad nay? tanong ulit ng kaibigan ko..oo matagal na kaya ito ang ipinagawa ko ng bumalik ako dito sa pilipinas..wow..manghang saad ni loid,kahit ako sobrang nama-mangha sa bahay ni nanay martha sobrang linis ng loob at maganda sa mata ang bawat sulok dahil sa kulay ng pintura na pinag halong gray and white..
Dinala na kami ni nanay martha sa magiging silid namin ni loid, gusto sana namin ng kaibigan ko ay mag kasama na lang sa iisang silid pero sabi ni nanay martha apat daw ang kwarto nitong bahay niya kaya sayang daw pag walang gagamit"kaya ito kahit sobrang nakakahiya man ay tinanggap na lang namin ng kaibigan ko ang tig isang kwarto,para hindi naman siya mag tampo sa amin ng kaibigan ko..pag pasok na pag pasok namin sa magiging kwarto ng kaibigan ko ay namangha kami ni loid dahil ang ganda ng silid kulay crema ang pintura at lahat ng gamit na naririto sa kwarto ay halatang mamahalin din may vanity mirror, cabinet,at magandang kama na kulay pink pa ang bedsheet parang nakaka hiya humiga sa kama at umapak sa sahig dahil ang kintab nito sa linis..hindi mo akalain sa simpling ayos lang ni nanay martha ay may ganito siya kagandang bahay akala ko nga simple lang pero ito namangha kami ng kaibigan ko sa ganda..
Pag katapos namin tingnan ang magiging kwarto ni loid dinala naman kami ni nanay martha sa magiging silid ko raw kaya nakasunod lang kami sa kanya,bungalow style ang bahay ni nanay martha at may apat na malalaking kwarto at malawak na sala..dahil dinaanan namin kanina ng pumasok kami dito ni loid sa loob, nang mabuksan na ang pinto ng kwarto agad kami sumunod kay nanay martha..mas lalo kami namangha dahil mas maganda ito ng kaunti sa kwarto ni loid, pinag halong black and white naman ang pintura ng buong silid at ang kama niya ay queen size at black and white din ang bedsheet at punda gusto ko ang kulay niya dahil maganda sa paningin ko..friend ang ganda ng magiging kwarto mo saad ni loid sa akin.. kaya sumagot si nanay martha iha pag hindi mo gusto yong magiging kwarto mo meron pa isa katulad din nito ang ayos..saad ni nanay martha kay loid..
naku nanay hindi po sa ganon namangha lang po ako pero gustong gusto ko po yong magiging kwarto ko dahil yon po ang paborito kung kulay..kulay pink, grabe nanay sobra sobra po itong pag papatira ninyo sa amin ng kaibigan ko tapos ang gagara ng magiging mga kwarto namin.. saad ni loid kay nanay martha..wag niyo na isipin yon mga iha masaya din naman ako dahil meron na gagamit at meron na rin ako maka-kasama dito at hindi na malungkot mag isa sagot naman niya sa amin, kaya nag yakapan kaming tatlo at walang tigil na pasasa-lamat sa kanya dahil parang hulog siya ng langit samin ng kaibigan ko..
Pag sapit ng hapon kami na ang nag luto ni loid ng magiging hapunan dahil nakakahiya naman kay nanay martha kung siya pa ang gagawa masyado na kami non abusado at makapal ang mukha kaya ako na ang nag presenta na mag luto ng hapunan namin..nag saing ako sa rice cooker niya una hindi ko pa alam kung paano gamitin dahil first time namin ni loid makakita ng mga ganitong saingan dahil sa amin kaldero lang at kahoy na pang gatong yon lang ang alam namin pag nag sasaing kaya lahat bago sa paningin namin ni loida..nag tanong muna kami kay nanay martha kung paano gamitin itong rice cooker niya madali lang pala matutunan..
Nang maisalang kuna sa rice cooker ang magiging kanin nag luto naman ako ng ginisang sayote na may halong kunting karne at prenitong tilapia dahil yon lang ang alam kung lutuin sa ngayon si loid hindi marunong mag luto kaya madalas sa amin siya ni lola nakiki-kain noon, nag aabot naman siya pero hindi ko ito tinatanggap dahil para ko na siyang kapatid na aawa din ako sa kanya noon, dahil wala na siyang kasama sa buhay kaya pinalipat ko siya sa bahay namin ni lola dahil walang nag aasikaso sa kanya lalo na sa pagkain dahil hindi siya marunong mag luto puro junk food lang madalas ang kanyang kinakain..mabuti nalang daw nakilala ko siya at meron na daw siyang kaibigan, parehas kami ni loida mahiyain kaya siguro kami pinag tagpo bilang mag kaibigan dalawa..
Nang matapos na ako magluto tinawag na ni loid si nanay martha na nasa tindahan niya ulit,libangan lang daw niya ang mag tinda tinda dahil naiinip daw siya sa loob ng kanyang bahay dahil mag isa nga lang daw siya..kaya pala ang dami niyang tanim na mga halaman dahil isa din daw sa mga libangan niya..saktong pag pasok nila dito sa kusina tapos na ako maghain kaya umupo na agad sila.. mukhang masarap ang niluto mo iha saad ni nanay martha sa akin, hindi naman po simpleng ginisang gulay lang po at prenitong tilapia,sagot ko naman sa kanya.. masarap pa din yon iha.. salamat po..kaya sabay sabay na kaming tatlo kumain, marami silang dalawa ni loid nakain dahil masarap daw ang niluto kong gulay kapartner daw ng pretong tilapia.. kaya masaya naman ako dahil parehas nila na gustuhan ang simpleng niluto kong hapunan..
Nag tulong na kami ni loid sa pag liligpit ng pinagkainan namin siya na ang nag punas ng mesa ako naman ang nag hugas ng mga pinag lutuan ko at mga plato para mabilis matapos..friend ang swerte natin parang hulog ng langit satin si nanay martha..oo nga loid sagot ko naman sa kanya.. akalain mo yon bumili lang tayo ng tubig sa kanya tapos siya rin pala ang tutulong sa atin para may matutuluyan.. oo nga..babawi tayo sa kanya loid pag swenerte tayo dahil sobrang bait niya satin kahit hindi pa niya tayo kilala..oo friend babawi din tayo sa kanya.. kaya tumango na lang ako bilang pag sang-ayon..
Maaga si nanay martha pumasok sa kanyang silid dahil maaga daw siya matutulog,kaya kami naman ni loid ay pumasok na sa kanya kanya naming silid para makaligo narin dahil kanina pa ako nanlalagkit sa pinag halong pawis at alikabok sa maghapon pag lalakad lakad namin ng kaibigan ko dahil sa pag hahanap ng mauupahan sana namin"inayos ko muna sa kabinet ang mga dala kung mga damit at ibang gamit ng lola ko bago pumasok sa banyo para maligo..
Kalahating oras din ang itinagal ko sa banyo dahil pakiramdam ko ngayon lang ako nakaligo ng malinis na tubig..dahil fresh na fresh ang aking pakiramdam after mag shower,nag suklay muna ako ng aking buhok bago umupo sa kama.. hanggang ngayon di parin ako maka paniwala na malambot na ang hihigaan namin ni loida parang panaginip lang..siguro ang lola ko may dahilan na makilala namin si nanay martha..lola kung ikaw man po ang dahilan kung bakit namin nakilala si nanay martha thank you po la..kahit nasa heaven na po kayo ay hindi niyo parin kami ni loid pina babayaan thank you lola miss na miss na po kita la..bulong ko sa isip habang nakapikit ang aking mga mata..
Nang matuyo na ang aking buhok ay humiga na ako sa kama,ang lambot nakaka panibago dahil nasanay kasi kami ni loid sa matigas na higaang kawayan lang tapos banig ang sapin namin..ngayon ito malayo na sa dati naming hinihigaan sobrang lambot tas ang bango pa,bigla bumukas ang pinto at pumasok ang kaibigan ko.. friend dito muna ako matutulog sa tabi mo ha"naninibago pa kasi ako friend mahirap makatulog dahil siguro namamahay pa tayo..saad niya..sige loid tabi nalang muna tayo dito dahil ako rin namamahay din sagot ko rin sa kanya..matagal din kami bago nakatulog ni loid kaya late na kami nagising kina umagahan nakakahiya tuloy kay nanay martha..iisipin kabago bago namin dito tinanghali na ng gising kaya humingi na lang kami ng pasinsya sa kanya, pero naiintindihan naman daw niya kami dahil baka nga raw hindi kami agad nakatulog dahil namamahay pa raw kami ng kaibigan ko. kaya yon nga ang sinabi namin ni loid..
This is my second story sana magustuhan niyo rin ang kwento nila Drick Kyle De Silva at Kristen Gonzaga! tatapusin ko po muna ang The Quadruplets Billionaire Father bago ko po ito itutuloy..