สรินนาแสร้งทำเป็นนอนหลับ เมื่อประตูห้องถูกเปิดและปิดในเวลาไล่เลี่ยกัน หล่อนภาวนาให้เป็นเดวิด เพราะจะเรียกร้องความเห็นใจ แต่ไม่ใช่
“ไม่ต้องมาแกล้งหลับ ยายนา”
เสียงที่ดังขึ้นทำให้สรินนาลืมตา และรีบผุดลุกขึ้นนั่ง “แม่นั่นเอง มีอะไรกับฉันล่ะ”
ดาราจ้องหน้าบวมๆ ของลูกสาว ก่อนจะเอานิ้วจิ้มหน้าผากกว้างแรงๆ
“แม่... มาจิ้มหน้าฉันทำไมเนี่ย เจ็บนะ”
“เพราะฉันอยากจะบอกแกว่า การลงทุนทำร้ายตัวเองในครั้งนี้ของแกมันไม่ได้ผลอะไรเลย”
“อ้าว ทำไมล่ะแม่ นี่คุณลุงไม่ได้เรียกนังพลอยไปด่าหรอกเหรอ” สรินนาทำหน้ามึนงง
“เรียกไปถาม แต่ไม่ได้ด่า เดี๋ยวนี้ไอ้แก่นี่มันชักจะเชื่อคำพูดของนังพลอยมากกว่าพวกเราแล้ว”
สีหน้าของสรินนามีแววกังวลขึ้นมา “ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะแม่”
“ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมมันเป็นแบบนี้เหมือนกัน”
“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะแม่ ฉันไม่อยากอยู่เป็นขี้ข้าของไอ้อีที่นี่นานนักหรอกนะ”
“หึ... ฉันก็จะใช้แผนขั
