“ห้องเป็นยังไงบ้างลูก น้องหยีชอบไหม”
“ชอบค่ะคุณแม่” สายตากวาดมองรอบห้องนอนสีขาวครีม ห้องนี้ตกแต่งสไตล์มินิมอลในแบบที่ฉันชอบ มีโต๊ะอ่านหนังสือแล้วก็โต๊ะเครื่องแป้งพร้อมสกินแคร์ที่ฉันใช้ประจำวางอยู่ด้วย
ตอนคุณแม่ชวนค้างฉันชั่งใจ ถึงจะสนิทกับประมุขของบ้านระดับหนึ่งแต่การนอนค้างก็ไม่ได้อยู่ในแพลนของวันนี้ กระทั่งคุณแม่อ้อนเสียงหวานว่าท่านอยากให้ฉันค้างด้วยจริง ๆ เพราะท่านเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว ในที่สุดฉันก็ใจอ่อนไม่กล้าขัดใจท่าน
ทีแรกที่บอกว่าเตรียมให้ทุกอย่างฉันก็นึกว่าท่านเตรียมแค่ห้อง ที่ไหนได้เตรียมตั้งแต่ครีมทาหน้าทาตัวยันชุดนอน
“ขาดเหลืออะไรบอกพี่ ๆ แม่บ้านได้นะคะ”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่” ไม่รู้วันนี้ต้องพูดคำว่าตื้นตันใจอีกกี่ครั้งถึงจะพอ ทุกคนที่นี่ดีกับฉันมากจริง ๆ
“เป็นยังไงบ้างครับสาว ๆ” พี่ธนินเยี่ยมหน้าเข้ามาถาม พี่เขายืนอยู่หน้าประตูห้องราวกับไม่กล้าเดินเข้ามา
“ถามทำไม” น้ำเสี
