นักดาบทมิฬ (2)
1529 Words
ผมจ้องมองเมืองชั้นกลางที่ดูยิ่งใหญ่กว่าเมืองชั้นนอกประมาณสองเท่า ความยิ่งใหญ่นี่ทำให้ผมทำตัวไม่ถูกอยู่นิดหน่อย
"เฮ้อ..เห็นเมืองแล้วนี้แล้วรู้สึกเหนื่อยเลยแฮะ"
ผมบ่นพร้อมกับถอนหายใจ ก่อนจะเดินหน้าไปต่อโดยที่เห็นความวุ่นวายของเมือง
กริ๊งง!!
สัญญาณแจ้งเตือนดังขึ้นระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่ เสียงนั่นทำให้ผู้คนเริ่มแตกตื่น
พ่อค้ารวมถึงผู้เล่นเริ่มเก็บข้าวของต่างๆ ของตัวเอง ส่วนผู้เล่นบางส่วนก็วิ่งตรงไปที่กำแพงของเมือง
"เกิดอะไรขึ้นกันนะ"
ความสงสัยเกิดขึ้นในหัวของผม ก่อนที่ใครบางคนจะมาตอบ
"สัญญาณเตือนไง"
"สัญญาณเตือน?"
ผมถามกลับไปด้วยความสงสัย มีอะไรที่เมืองใหญ่ระดับนี้ต้องกังวลอีกนะ
"นายคงจะเป็นคนขากเมืองชั้นในสินะ อพยพมาช้าละสิ ที่เมืองแห่งนึ้กำลังจะถูกรุกรานไง และสัญญาณนี้คือเครื่องเตือน"
พูดเสร็จชายพ่อค้าก็กลับไปเก็บของต่อ ก่อนจะรีบวิ่งไปยังปราสาทหลัก
"ถูกรุกราน จากอะไรกันนะ?"
ผมพยายามนึก ก่อนที่สักพักจะคิดออก
"หรือว่า พวกมอนสเตอร์ตัวสีดำนั่น..?"
ผมยักไหล่ก่อนจะเดินเล่นในเมืองต่ออย่างสบายอารมณ์ พร้อมกับความสบายๆ ไร้กังวล
ทำไมถึงได้ชิลขนาดนี้น่ะเหรอ?
เพราะมอนสเตอร์พวกนั้น ผมจัดการพวกมันไปหมดแล้วไง
ภายในปราสาทของเมืองชั้นกลางทางตะวันตก
"นั่นถือเป็นคำถามแรกรึเปล่าครับ?"
ชายหนุ่มผมสีดำถามพร้อมกับรอยยิ้ม ตอนนี้ตัวของเขาเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมเต็มที่
"ชิ...แกนี่มันคุยด้วยยากชะมัด"
นารัคมองไปรอบห้องสีขาวนี่อย่างหงุดหงิดใจ ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปมองชายหนุ่มตรงหน้า
"ฮ่าๆๆ ผมจะถือเป็นคำชมแล้วกันนะครับ ก่อนอื่น.."
ชายหนุ่มผายมือเข้าหาตัวเอง ก่อนจะเริ่มเอ่ยแนะนำตัว
"..เพื่อง่ายต่อการพูดคุย เรียกผมว่าเวสก็แล้วกันนะครับ"
เมื่อการแนะนำตัวจบลง ชายหนุ่มก็ผายมือไปทางนารัคเพื่อเชื้อเชิญ
"เอาล่ะ เชิญถามคำถามแรกได้เลยครับ"
นารัคที่เห็นก็กอดอก ก่อนจะเริ่มถาม
"คำถามแรก แกเป็นใครกันแน่"
นั่นเป็นสิ่งที่เขาควรจะรับรู้ก่อน ว่าเวสแท้จริงแล้วเป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่
เวสนิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนที่เขาจะตอบกลับมา
"ผมคงตอบคุณไม่ได้ แต่ตอบคุณได้แค่ว่าตอนนี้พวกเราไม่ได้ความมุ่งร้ายต่อคุณ"
'ฝ่ายตรงข้ามพูดความจริง'
ข้อความแจ้งเตือนขึ้นมาย้ำเตือนความจริงใจของเขา
นารัคมองข้อความนั้นพร้อมกับครุ่นคิด ตอนนี้เขาได้ข้อมูลที่จำเป็นมาหลายอย่าง
สิ่งแรกคืออย่างน้อย ชายหนุ่มตรงหน้าเขาก็เป็นมิตร แต่อาจจะเป็นเพียงแค่ในตอนนี้รึเปล่า..
อย่างที่สอง ชายหนุ่มคนนี้ทำอะไรเป็นกลุ่ม คงจะมีกลุ่มที่พวกเรายังไม่รู้อยู่รอบตัว เพียงแต่ไม่อาจทราบจำนวนที่แน่นอนได้
และอย่างสุดท้าย สกิลที่เวสใช้บ่งบอกอย่างชัดเจน ว่าพวกเขาคงเป็นกลุ่มที่ไม่สามารถประมาทได้เลย
"คำถามแรกของฉันจบแล้ว.."
นารัคเปิดโอกาสในเวสเอ่ยถามต่อ และเขาก็น้อมรับด้วยการก้มหน้าลงเล็กน้อย
"ถ้างั้น..ผมข้อถาม.."
นารัคกลืนน้ำลาย ตอนนี้เขาแทบจะไม่รู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับชายคนนี้เลย
แต่กลับกัน ชายหนุ่มชื่อเวสคนนี้อาจจะรู้ข้อมูลเบื้องลึกอะไรก็ได้
คำถามแรกเป็นสิ่งที่นารัคนั้นลุ้นใจแทบขาด ก่อนที่เวสจะเอ่ยมันออกมา
"...เป้าหมายของคุณ คืออะไรงั้นเหรอครับ"
แต่สิ่งที่เวสเอ่ยออกมากลับเป็นอะไรที่พื้นฐานเอามากๆ มันไม่ต่างอะไรกันข้อมูลทั่วไปเลย
"พวกเราแค่ต้องการจะช่วยเหลือผู้คนที่ติดอยู่ในโลกนี้ มันก็เท่านั้น"
'ตรวจสอบแล้วว่าเป้าหมายพูดความจริง'
เวสมองข้อความแจ้งเตือนด้วยใบหน้านิ่งเงียบ ก่อนที่เขาจะหลับตาแล้วหันมองไปยังนารัค
"เชิญครับ.."
แค่นั้นงั้นเหรอสิ่งที่เขาต้องการ น่าแปลกชะมัด...
"คำถามที่สอง พวกแกรู้อะไรเกี่ยวกับสัตว์ทมิฬบ้าง"
ตอนนี้คงต้องมองข้ามความประหลาดหลายๆ อย่างไปก่อน เพราะเป้าหมายที่แท้จริงของพวกเรามีเพียงการหยุดยั้งการรุกรานของเหล่าสัตว์ทมิฬเพียงเท่านั้น
เวสเริ่มครุ่นคิดหลังจากที่ได้ฟังคำถาม ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับส่ายหน้า
"พวกเราก็ยังไม่สามารถรับรู้ข้อมูลของเหล่าสัตว์ทมิฬมากนัก เพียงแต่..."
"แต่...?"
คำพูดนั้นทำให้นารัคสนใจ ก่อนที่เวสจะเริ่มเอ่ยต่อ
"...พวกเรารับรู้ ว่ามันเป็นฝีมือของใครบางคน"
'ตรวจสอบแล้วว่าเป้าหมายพูดความจริง'
เมื่อได้ฟังแบบนั้นแล้ว นารัคก็แสดงความสนใจออกมาอย่างชัดเจน
ใครบางคน ไม่ใช่ตัวระบบอย่างงั้นเหรอ?
"แล้วใครบางคนที่ว่ามันใครกัน?"
นารัครีบถามต่อด้วยความสงสัย นั่นทำให้เวสเงยหน้าขึ้นมามอง
"นั่นถือเป็นคำถามสุดท้ายไหมครับ"
"...อึก"
เวสถามแบบเดิม นั่นทำให้นารัคคิดหนักว่าเขาควรจะทำยังไงต่อ
"เปล่า..ลืมมันไปเถอะ"
แต่สุดท้ายนารัคก็เลือกที่จะปฏิเสธ เพราะเขามีคำถามสำคัญที่ต้องการมากกว่า
"ถ้างั้นก็ตาผมสินะครับ พวกคุณรับรู้อะไรเกี่ยวกับสารสีดำบ้างรึเปล่า?"
เวสถามคำถามเกี่ยวกับเหล่าสัตว์ทมิฬ และนั่นทำให้นารัครับรู้ว่าเวสเองก็ไม่ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์ทมิฬมากสักเท่าไหร่นัก
"สารสีดำ..พวกเรารู้แค่เพียงมันสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตประเภทมอนสเตอร์สูญพันธ์ได้"
'ตรวจสอบแล้วว่าเป้าหมายพูดความจริง'
คำตอบนั้นทำให้คิ้วของเวสขยับ เหมือนว่าเขาจะยังไม่รับรู้เกี่ยวกับข้อมูลนี้
เวสนิ่งไปสักพักเพื่อครุ่นคิด เหมือนว่าเขาอยากจะยืนยันบางอย่างให้ได้ก่อน
"ถึงตาฉันถามได้หรือยัง?"
นารัคเอ่ยขึ้นเพื่อถามคำถามสุดท้าย และนั่นทำให้เวสผายมือให้
แต่ท่าทีของเขานั้นคือการครุ่นคิด ต่อคำตอบที่นารัคพูดให้กับเขา
"ถ้างั้น..บอกมาซะ ว่าพวกแกต้องการจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ หรือหาทางออกไปจากโลกนี้"
สิ้นเสียงนั่น เวสก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง เขาจ้องตาของนารัคก่อนจะเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงอันเรียบนิ่ง
"ความต้องการของพวกเรา มีเพียงการสร้างโลกใบใหม่"
'ตรวจสอบแล้วว่าเป้าหมายพูดความจริง'
คำตอบนั้นเหนือความคาดหมายของนารัค
สร้างโลกใบใหม่? หมายความว่ายังไงกัน..
"อะไรกัน สร้างโลกใบใหม่อะไรของแก!!"
ท่าทีกังวลของนารัคแสดงให้เห็นชัด การที่เวสบอกมาแบบนั้นแสดงว่ากลุ่มของพวกเขาอาจจะกลายเป็นปัญหาต่อกลุ่มรุ่งโรจน์ในอนาคต
"ผมคิดว่าคุณหมดโควต้าของคำถามแล้วนะครับ"
สิ้นเสียงนั่น นารัคก็หยิบคทาเหล็กของตัวเองออกมา แต่ไม่นานเขาก็รับรู้ได้ว่าตัวเองไม่สามารถขยับตัวได้
"อย่าลืมสิครับว่าคุณอยู่ในสกิลของผม.."
เวสหยิบผ้าคลุมสีดำขึ้นมาก่อนจะใช้มันคลุมตัว พร้อมกับหน้ากากสีขาวที่มีตัวอักษร J ข้าวหลามตัด
นารัคมองภาพนั้นอย่างร้อนรน เขาพยายามจะขยับตัวเพื่อพุ่งเข้าไปหาเวส
"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป!!"
นารัคพยายามตะโกนให้เวสยังอยู่คุยกับเขาต่อ แต่ตอนนี้พวกเขานั้นหมดสัญญาที่ตกลงกันไว้แล้ว
"ผมขอไม่ถามคำถามสุดท้ายก็แล้วกัน แต่จะเปลี่ยนเป็นบอกข้อมูลให้ฟังแทน"
ร่างของนารัคเริ่มสูญสลาย ภาพตรงหน้าของเขาค่อยๆ เลือนหายไปเป็นแสงสีขาว
"เดี๋ยวก่อน บอกมาซะว่าพวกแกต้องการอะไรกันแน่!! อะไรคือความหมายของสิ่งที่แกพูด!!!"
เวสมองภาพของชายหนุ่มที่พยายามดิ้นรนต่อสกิลของเขาอย่างน่าเวทนา ก่อนจะถอนหายใจแล้วเอ่ยปากบอก
"คุณจะรู้คำตอบของมันได้ ก็ต่อเมื่อคุณได้รู้จักกับ..."
ภาพตรงหน้าของนารัคเริ่มเลือนหายไปทั้งหมด เหลือเพียงเสียงของประโยคสุดท้ายที่เขาได้ยินก่อนจะทุกอย่างจะดับลงอย่างสมบูรณ์
และคำพูดของสิ่งนั้นก็คือ...
ร่างของนารัคปรากฏขึ้นอีกครั้งยังห้องภายในปราสาทของเขา สติและร่างกายของเขายังคงเดิม นั่นแสดงให้เห็นว่าเขาหลุดออกมาจากสกิลของเวสแล้ว
ความสับสนเกิดขึ้นภายในใจมากมาย เขาไม่รู้เลยว่าควรจะเรียบเรียงข้อมูลตัวไหนก่อนดี
"...เวรเอ๊ย แทบจะไม่ได้อะไรกันการสนทนาครั้งนี้เลย"
เขาทุบกำแพงของปราสาทเพื่อระบายอารมณ์ ก่อนจะนึกถึงสิ่งสุดท้ายที่นารัคกล่าวเอาไว้
เขาเคยได้ยินมันครั้งหนึ่ง แต่ไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริง...
"เจ้าสิ่งนั้น มีตัวตนอยู่จริงอย่างงั้นเหรอ..."
"...เหล่าผู้ปกครองแห่งความมืด"
- Writer
