ตอนที่14

1285 Words

ตอนที่14 "เธออิ่มไหม ทำไมกินน้อยจัง" ทั้งคู่เดินออกมาจากร้านอาหารเพื่อไปยังรถ ร่างสูงที่รู้สึกว่าภรรยากินน้อยเหลือเกินก็นึกสงสัย "โรสไม่ค่อยหิวน่ะครับ" โรสรินว่าด้วยใบหน้าแสร้งยิ้มสดใส เธอนี่ก็อารมณ์แปรปรวนแบบบอกไม่ถูกเหมือนกัน ทั้งจะเสียใจที่ภูวดลพาออกมากินข้าวนอกบ้าน ทั้งเสียใจที่ภูวดลจำอาหารที่เป็นของโปรดเธอไม่ได้ "งั้นเดี๋ยวฉันพาแวะร้านเค้ก" แม้จะได้ยินภรรยาบอกอยู่ว่าไม่หิว แต่ภูวดลก็พูดเหมือนไม่ได้ยินที่ภรรยาบอก เขาขับรถมาจนถึงร้านเค้กที่ร้านชอบซื้อไปง้อภรรยาเมื่อตอนนั้น ร่างบางเริ่มที่จะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างเมื่อจะได้กินของโปรด ซ้ำที่นี่ไม่ได้มีความทรงจำอะไรของภูวดลกับพี่ลินลี่เพราะพี่ลินลี่ไม่กินเค้ก "สั่งเลยนะ ฉันเลี้ยงเอง" ใบหน้าสวยเริ่มกลับมาสดใสเหมือนเดิมอีกครั้งเมื่อจะได้ของหวานถูกใจ ปกติเขาก็ไม่ได้กินมันบ่อยขนาดนั้นแต่ช่วงนี้ภูวดลวนเวียนซื้อให้ซ้ำยังมาพามากินที่ร้านอีก จึงทำใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD