ไทม์เดินทางมาถึงสถานที่ที่นัดหมายไว้กับเพื่อนก่อนเวลานัดกว่าหนึ่งชั่วโมง แก้วไวน์ในมือหนาถูกแกว่งไปมาเบา ๆ พลางยกขึ้นจิบไปด้วยพลาง ๆ คิ้วหนายังคงขมวดแน่นเมื่ิอในหัวยังคงนึกถึงเรื่องที่ฝาแฝดวานให้ช่วยจัดการให้
"วิน" เสียงเข้มเอ่ยเรียกลูกน้องคนสนิทสั้น ๆ
"ครับ" นาวินที่นั่งอยู่ที่โซฟาเดี่ยวขานรับด้วยความรวดเร็ว
ไทม์มองไปลูกน้องคนสนิทที่นั่งอยู่โซฟาเดี่ยวถัดออกไปด้านข้าง ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเองอย่างใช้ความคิด โดยที่นาวินเองก็ตั้งใจรอฟังว่าเจ้านายหนุ่มตัวเองจะพูดอะไร แต่รออยู่นานหลายนาทีก็ยังไม่มีวีแววว่าไทม์จะพูดอะไรออกมา นอกจากการยกแก้วไวน์ในมือขึ้นกระดกจนหมดในรวดเดียวแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ
"..." ไทม์ยังคงนั่งนิ่งกลืนคำพูดที่ตั้งใจจะพูดกับลูกน้องกลับลงที่เดิม มือหนาเอื้อมจับขวดไวน์พร้อมกับรินใส่แก้วให้ตัวเองช้า ๆ
ปริมาณไวน์ในแก้วที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเกินมาตรฐานสากลทั่วไปใ
