Mapaglarong Pag-ibig (Cougar Series #69)

Chapter 1

ARIANNA

"Mommy, I'm sick."

Napaangat ako ng tingin mula sa aking ginagawa at natiningnan ang aking anak. "Come here, love, let mommy see."

Maliksi na tumakbo sa aking tabi ang baby ko, kaya binuhat ko siya at pinapupo sa aking kandungan. Hinaplos ko ang kanyang noo upang tingnan kung may lagnat siya. "Aww, my baby has a fever."

Kinuha ko ang temperatura ng aking anak kung ilan nga taas nito. Thirty-eight point five nga ang lagnat nito kaya agad ko siyang binuhat patungo sa kanyang kwarto para palitan ang kanyang damit at painomin ng gamot. Nakahilig ang kanyang ulo sa aking balikat habang naglalakad kami.

"Nahihilo ba ang mahal ko?" malambing ko na tanong sa kanya. Okay naman siya kanina pero nagtaka ako na nilagnat siya ngayong gabi. Umiling siya at lalong isiniksik sa aking dibdib ang kanyang mukha. Hinayaan ko lang siya at nagpatuloy sa paglakad patungo sa kanyang kwarto. Marahan ko siyang pinahiga sa kanyang kama, at pumasok ako sa kanyang banyo kumuha ng bimpo at palangganita na may laman na maligamgam na tubi. Dala ang aking kinuha, nilapag ko ang mga ito sa side at tinanggal ang kanyang damit upang mapalitan ko matapos ko siyang punasan.

Matapos ko siyang punasan at pinalitan ng kanyang damit, pinahiga ko siya ng maayos sa kanyang kama at kinumutan. Hinalikan ko siya sa kanyang noo at masuyong hinaplos ang kanyang pisngi. Hindi ko pa pala siya maaring mapainom ng gamot dahil wala pa itong kinainan. "Do you want Nanay Lily to cook for you something, my love?"

"Can she cook for me soup, mommy?" masuyong pakiusap ng aking baby.

"Of course naman, baby. Let me tell her okay?" Napatayo ako ng maayos upang makaalis na sa kanyang kwarto.

"Mommy?" tawag ng aking anak kaya napalingon ako sa kanyang hinihigaan at binitawan ang doorknob.

"Yes, love?" Nag-aalinlangan siyang magsalita kaya hinintay ko siyang magtanong.

"Mommy, do you think daddy loves me?" nahihiyang tanong niya sa akin. I was taken a back with her question.

"Of course, love. You are his Princess so he loves you so much. I'm sorry if daddy weren't here with us right now, love. He is only protecting us. Someday, when the right is come, makakasama mo na siya palagi," pagsisinungaling niya. Ito lang kasi ang tanging rason na naisip ko ngayon. "Why do you ask, my love?"

"Okay, mommy," malungkot na sabi niya. "Father's day tommorow but I don't have a dad to bring on school. Teacher said to bring one."

Parang mabiyak ang puso ko sa kanyang sinabi. Maging ako ay nalungkot sa pinaalam nito. Ito ang unang pagkakataon na nagtanong ang aking anak tungkol sa kanyang ama. Gustuhin ko man ang ipakilala siya kanyang ama hindi ko magawa dahil magagalit si Papa. The last thing I want is to ruin his name after getting pregnant against their will. Pinapunta nila ako dito sa Rancho namin sa Negros. Masyadong malayo ito sa kabihasnan kaya walang nakakaalam sa sekretong pamumuhay ko rito kasama ang aking anak. Hindi rin ako maaring matuntun dito ng press dahil mahihirapan lang sila.

"I will call your teacher why you can't bring your dad, love. One day, baby, daddy will join you in many father's in your school," pagsisinungaling ko. Ilang taon ko na rin hindi kinakausap ang aking ama at hindi sila nakita dahil ayaw ko pumunta sa lungsod hanggat hindi ko dala ang aking anak. Matagal ko nang sinasabi sa kanila na gusto kong makausap si Leonard tungkol sa anak namin ngunit naging bingi sila sa request ko.

Napatango lang siya at ipinikit ang kanyang mga mata, indicating that we are done talking. Ito ang isa sa nagustuhan ko sa aking anak, hindi ito namimilit, kung ano lang ang kaya kong ibigay sa kanya ay kanya lang pinapasalamatan. Malungkot akong lumabas sa kanyang kwarto at napabuntong hininga na sumandal sa pader dahil pakiramdam ko kasi naghihina ako sa tanong ng aking anak.

Pitong taon na ang nakalipas pero pakiramdam ko sariwa pa rin ang nangyari sa aming ng kanyang ama. Ang magandang alaala na hindi ko kayang kalimutan kahit gustuhin ko. Napait akong napangiti sa aking sarili, kung meron lang akong lakas na loob na harapin siya, pero ang naisip ko lang noon ang ayaw ko masira ang kanyang career lalo na nasa kasagsagan siya ng kanyang kasikatan. Ayaw ko rin na masira siya at maging sentro ng media ang aking anak. Kaya wala din naman akong pinagsisishan sa aking naging desisyon. Ang ikinasasama ko lang ng loob ay ang hindi pagtanggap ni Papa sa aking pasya na maging single mom, ilang beses kaming nag-away noon dahil gusto niya kapag iharap niya ako sa publiko ay may asawa. Hindi talaga ako pumayag sa kagustuhan niya kaya hanggang ngayon may lamat ang relasyon naming dalawa.

Muli akong napabuntong hininga ako at bumaba na lang sa bahay deretso sa kusina kung saan nagluluto si Nanay Lily . Lumapit ako sa kanya para tulungan siya sa pagluluto.

"Kuh! Ako na rito 'nak. Nasaan na ba si Aria, kanina ko pa siya hinahanap eh."

Kumuha ako ng papaya at inumpisahang balatan. Tinulang manok ang lulutuin niya. "Nilagnat siya, nay, kaya pinunasan ko siya at pinahinga ko siya sa kanyang kwarto. Nagri-request nga siya ng soup, nay."

"Naku! Ang bata talagang iyan, nagpaulan na naman iyan siguro kanina ano." Napailing na sabi ni Nanay Lily sabay kuha ng macaroni pasta upang lutuin ang ni-request ng aking anak.

"Sigurado po iyan." Mahilig kasi makipaglaro ang aking anak sa labas kasama ang mga kaibigan niya na mga anak ng trabahador namin dito sa rancho.

"Hayyy, hayaan mo na. Bumalik ka na sa trabaho mo, 'nak. Ako na bahala dito sa lulutuin, mabilis lang naman ito."

Pinagtatabuyan na ako ni nanay sa kusina kaya wala akong magawa kundi ang sumunod sa gusto niya at bumalik sa aking opisina. Kapag gabi kasi galing sa clinic ko sa bayan nag-oopisina pa ako rito sa bahay para tapusin ang mga mga repost para bukas. Malaki rin ang pasasalamat ng aming taga-bayan noong dumating ako, mura kasi akong kapag sumingil at kapag ang mga tauhan sa rancho, kalahati lang ibinabayad nila, minsan utang pa. Naintindihan ko naman ang sitwasyon nila dito sa probinsya kaya hanggat maari, ayaw ko silang higitin pagdating sa pag-alaga sa kanilang mga anak.

Saktong umupo ako sa swivel chair ng tumunog ang landline kaya napakunot-noo ako at sinagot ito.

"Darling! Mabuti naman at sinagot mo agad," masayang bungad ni Mama mula sa kanilang linya.

Hindi ko naman nagawang matuwa sa halip napakunot ako ng noo. "What is it, mom?"

"Finally, my daughter, your daddy agreed for you to come home. He don't care if what people think, he wants you and Aira here on his seventieth birthday niya," masayang-masayang pagbabalita ni Mama sa akin.

Napahinga ako ng maluwag sa kanyang sinabi. Finally! Napabilang ako kung kailan ang birthday ni Papa at napasilip sa calendar. May limang buwan pa naman bago ang kanyang kaarawan kaya may panahon pa kami ni Aira makapaghanda sa paglipat sa lungsod. Ilang buwan na lang din na yun at matapos ang school days, maari kong ilgay sa online class ang aking anak.

"Magandang balita nga iyan, Mama. Dahil matagal pa naman, dito muna kami dahil nag-aaral pa si Aira, week before dad's birthday, saka na kami uuwi dyan ah," pormal kong sabi sa kanila.

Lumayo ang loob ko sa aking mga magulang mula noong pinanghimasukan nila ang aking buhay pag-big. Hindi porke nag-iisa nila akong anak na babae ay maari na nila akong kontrolin. Hindi ko pinagsisihan na dumating si Aira sa buhay ko. Lalo na at araw-araw pakiramdam ko kasama ko rin ang kanyang ama dahil sa kamukhang kamukha niya talaga anak namin.

Mukhang nahalata ni Mama ang reaksyon ko kaya napabuntong hininga ito at humupa ang kanyang kasiyahan. "Honey, I know malaki ang pagkukulang ng iyong ama sayo pero sana intindihin mo naman na ng mga panahon na nagloko ka ay kasagsagan ng kanyang kampanya sa pulitika. The last thing he wants ay pagpyestahan ka ng media, at hindi mo rin sinabi ang ama ng iyong anak so paano namin siya panagutin sa ginawa niya sayo."

"Hindi ko naman gagawin iyon, Mama, kung hindi ninyo ako pinagpipilitan na ipakasal sa lalakeng iyon. Pero wala akong pinasisihan sa aking ginawa dahil dumating si Aira sa buhay ko. Nasaktan lang talaga ang sa mga sinabi at ginawa ni Papa noon. Ilang beses din akong nakiusap na kausapin ang ama niya pero ayaw ni Papa. Sa tingin mo na. Mama, hindi pagpyestahan ng media ang nakaraan ko kapag malaman nila na meron akong anak?" Paulit-ulit na lang namin pa rin itong pinag-uusapan pero wala pa rin patutunguhan palagi kundi away at tampo.

Nang lumaki na si Aira, hiniling ko kay Papa na gusto kong makausap ang ama ni Aira pero hindi pumayag si Papa dahil ayaw niyang malaman ng publiko ang tungkol sa anak ko. Ang gusto ko lang naman talaga noon ay ang malaman ni Leonard na may anak kami ngunit mahigpit ang pagtutol ni Papa na makipag-usap ako kahit kanino tungkol kay Aira. Tinakot pa niya ako na hindi niya kami protektahan ni Aira oras na suwayin ko siya. Isa iyon sa hindi nagustuhan ngunit naging dahilan para di ko ipinagpatuloy ang plano ko.

Without mu father's protection, I can not risk my daughter's life dahil alam ko na hindi kami tatantanan ng media. Noong nagtago nga ako, may lumalabas na blind items tungkol sa akin pero agad na pinahinto nina dad at ng panganay kong kapatid ang issue. They are both respective lawyer, walang kinikilingan ang mga ito kapag against sa law. Naputol ang mga isyu tungkol sa akin dahil sa kanilang pagiging overprotected.

Pinutol ni Mama ang ang pag-uusap bago pa man humaba ang usapan. Mas mabuti na rin iyon dahil palagi siya ang naiipit sa sitwasyon. Binaba ko rin ang telepono at muling napabuntong hininga ng malalim. Napasulyap ako sa larawan ng aking anak. Aria Belle Ledesma ang ipinangalan ko sa kanya, pinagamit ko ang apelyedo ng kanyang ama dahil karapatan niya ito. Magihit anim na taon na ang anak ko at nasa grade-on na siya nag-aaral. Bibong-bibo ang aking anak ngunit mas gusto pa nitong humawak ng gitara kaysa mag-aral kaya gumagawa ako ng paraan para timbangin ang kanyang pag-aaral at hobby na nakuha niya sa kanyang ama.

Hanggang napasulyap ako sa sa magazine na nakapatong sa katabi ng larawan ni Aira. Male version ang lalaki ng aking anak, tanging kasarian lang ni Aria ang nakuha sa akin pero ang lahat ay sa kanyang ama. Si Leonard Marco Ledesma ang nasa front cover ng magazine last month at ang kanyang buhay ang nafeatured dito. Ang lakas ng kaba ko habang binabasa ito, lalo na sa kanyang love life. Napahinga lang ako ng maluwag ng sabihin nito na hindi siya minsan man nagkaroon ng seryosong relasyon kahit marami ang nalink sa kanya sa loob ng isang decada niya sa loob ng musical industry.

Simula ng maghiwalay kami ni Leonard sa Maldives hindi na ako nagpakita pa sa kanya. Sinubaybayan ko ang kanyang pamamayagpag sa mundo ng musika at pinakinggan lahat ng kanyang kanta. Lalo silang sumikat na banda mula ng umuwi sila galing sa Maldives at hinagaan ng maraming mga kabataan. Marami rin silang hinarap na isyu pero nanatiling mamatatag ang pagkakaibigan ng lima, na siyang ipinapasalamat ko. Mula sa malayo, malaya kong minahal si Leonard, at least sa gaanoong paraan hindi ako masasaktan. Ang ipinapanalangin ko lang palagi na sana magawa niyang tanggapin si Aria oras na ipakilala ko siya sa kanya.