“น้องแก้ม อะไหล่ของลูกค้าท่านนี้จัดเสร็จแล้วครับ”
แก้มหวานถอนหายใจโล่งอก เธอจัดการสั่งให้พนักงานแทรกคิวให้เขาก่อน เพราะไม่อยากให้เขาอยู่ตรงนี้นานไปกว่านี้ เสือหรี่สายตามองอย่างไม่ชอบใจที่พนักงานของเธอทำงานรวดเร็ว บางทีแค่อู่เดียวมันคงไม่พอ
“เดี๋ยวส่งที่อยู่ให้ในไลน์”
พูดเสียงดังให้ผู้ชายที่ยืนรออยู่ข้างหลังได้ยินด้วย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ข้อความหยุกหยิก ก่อนจะหยุดชะงักมือทั้งที่ยังพิมพ์ที่อยู่ไม่เสร็จ
“เรามีไลน์กันตอนไหนคะ?”
“ไม่มีเหรอ งั้นเอาโทรศัพท์มาดิ”
‘หน้าด้านเข้าไว้ไอ้เสือ’
เสือท่องคำนั้นในใจซ้ำไปซ้ำมา ไม่เคยต้องจีบใครด้วยวิธีแบบนี้มาก่อน ไม่เคยทำตัวหน้าด้านขนาดนี้ด้วย ถ้าหากผู้หญิงทำท่าทางไม่สนใจเขาก็ถอยแล้ว ไม่เสียเวลากับอะไรแบบนั้นหรอก แต่เขาทำแบบเดิมไม่ได้ เขาต้องการแก้มหวาน เขาไม่อยากเสียโอกาสที่มีเพียงน้อยนิดไป
“เห้อ! ฉันยังใช้ไลน์เดิมค่ะ คุณส่งที่อยู่เสร็จก็ช่วยจ
