ตอนที่ 8
984 Words
“เธอแน่ใจนะว่ามีผัวใหม่แล้วน่ะ”
เมื่อคนตัวเล็กไม่ตอบ เขาจึงเลิกที่จะตั้งคำถามอีก เดินหน้ากระแทกกระทั้นเข้าใส่รูหวานที่ตัวเองแสนคิดถึงอย่างหนักหน่วง
“โอ้ว... โอ้ว... แน่นเหลือเกิน โอ้ว...”
เขากระแทกทิ่มแรง ซอยบั้นท้ายเข้าใส่รูเสียวของละอองดาวครั้งแล้วครั้งเล่า ใบหน้าหล่อเหลาแดงจัดด้วยความเสียวกระสันรุนแรง
“อ๊า... อู๊ยยยย... อ๊า... ซี๊ดดดด”
สาวน้อยดิ้นพล่านราวกับคนเสียสติ สองมือจิกทึ้งผ้าปูเตียงแน่น หน้าตาบิดเบี้ยวเหยเกเมื่อไฟสวาทลามเลียจนร้อนฉ่าไปทั้งตัว
ยิ่งเขากระแทกกระทั้น อัดกระหน่ำเข้าใส่หนักหน่วงและรวดเร็วมากเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านทรมานมากขึ้นเท่านั้น
ร่างกายของหล่อนคล้ายกับของเหลวที่กำลังกระเซ็นขึ้นไปยังแผ่นฟ้า ทุกครั้งที่เขาปักท่อนเอ็นลึกล้ำลงมาหา หล่อนก็ยิ่งลอยสูงยิ่งขึ้น
“อู๊ยยยยย เสียวววว เสียววค่ะ อ๊า... อ๊า... คุณบาส... อ๊า... ซี๊ดดดดด...”
เขายังคงทิ่มแทงไม่หยุด กระแทกกระทั้นบดอัด ส่ายวนท่อนเอ็นเป็นวงกลมอยู่ในร่องสาว ก่อนจะตะกุยเข้าใส่นับครั้งไม่ถ้วน
หล่อนกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า เด้งร่อนสะโพกขึ้นหาเขาด้วยความเต็มอกเต็มใจ เขาก็ยังคงกระแทกดุดัน เสียงคำรามของเขาดังออกมาจากปากอย่างต่อเนื่อง
“โอ้ว... โอ้ว... เอามันส์มาก โอ้ว...”
เขาทิ่มแทงหล่อนด้วยท่าเดิมต่ออีกไม่กี่ครั้งก็จับหล่อนให้นอนคว่ำหน้า กระชากให้บั้นท้ายอวบหยัดยกลอยสูง จากนั้นก็เขาก็ก้มลงตวัดลิ้นเลียน้ำที่ไหลย้อยออกมาจากกลีบสวาทของหล่อน ก่อนจะยัดท่อนเอ็นเข้าไปใหม่
“อ๊ะ... อู๊ยยยยย... เสียวววว”
คราวนี้หล่อนส่ายบั้นท้ายรับแรงปะทะจากเขาอย่างเริงร่า เขากระแทกหล่อนเด้งรับ เขาชักออก หล่อนก็ถอยห่าง จนกระทั่ง เสียวจนไม่อาจจะทานทนต่อไปได้อีก
“อ๊ายยยยยย... เสียวววว”
หล่อนระเบิดน้ำเสียวออกมาคาท่อนเอ็นที่ยังคงเคลื่อนไหวอยู่ภายในร่องแคบอย่างรุนแรง
“โอ้ว... ตอดถี่ยิบเลย ละอองดาว โอ้ว... โอ้ว... ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว โอ้ว...”
หน้าตาของบิดเบี้ยวเหยเก ก่อนที่แรงกระแทกของเขาจะรุนแรงขึ้น บั้นท้ายทรงพลังซอยเข้าใส่รูเสียวของหล่อนถี่ระรัว จนกระทั่ง
“อ๊ากกกกกกกก...”
เสียงคำรามดังกึกก้องของบาสเตียนเต็มไปด้วยความเสียวกระสัน เขาเกร็งกระตุกอยู่บนร่างของหล่อน ปลดปล่อยหยาดน้ำสวาทเข้าใส่ร่างกายอย่างล้ำลึก และหล่อนก็เก็บกักมันเอาไว้ทุกหยาดหยด
“โอ้ว... ว้าววววว เธอยังฟิตเหมือนเดิมเลย ละอองดาว”
เขาซวนซบลงมาบนร่างของหล่อนอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง ท่อนชายยังคงฝังลึกอยู่ภายในร่างคับแน่นของหล่อนเช่นเดิม
หล่อนนอนนิ่ง ความสุขเสียวยังคงโอบล้อมรอบร่างกาย หัวใจก็อิ่มเอิบเหลือเกิน
หล่อนยังคงรักเขา... รักบาสเตียน ไม่ว่าเขาจะร้ายกาจกับหล่อนสักแค่ไหนก็ตาม
หล่อนมีความสุข... มีความสุขเหลือเกินที่ได้อยู่ใต้ร่างของเขาอีกครั้ง
แต่ความสุขมันมาเร็วและผ่านไปเร็วเสมอ เมื่อความจริงมันตีเข้าแสกหน้า
มันไม่ควรเกิดขึ้น!!!
“ปล่อย... ปล่อยดาวค่ะ ดาวจะกลับบ้าน”
เมื่อสติกลับคืนมา ความสุขทั้งหลายทั้งปวงก็มีอันต้องมลายหายไป
หล่อนก็แค่อีตัว ที่บาสเตียนอยากปลดปล่อยความใคร่เท่านั้นแหละ
“ปล่อยดาวค่ะ”
เมื่อหล่อนดิ้นรนมากๆ บาสเตียนจึงต้องพลิกตัวลงจากร่างของเจ้าหล่อนอย่างไม่มีทางเลือก เขาผุดลุกขึ้นนั่ง และมองหญิงสาวด้วยสายตาที่ยังเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย
“ฉันยังต้องการเธออีก”
“ไม่ค่ะ ดาวจะกลับบ้าน”
“ต้องการเงินเท่าไหร่ ก็บอกมา ฉันจะจ่าย แค่คืนนี้อยู่กับฉันก็พอ”
คนที่เสียใจอยู่แล้วยิ่งน้ำตาไหลทะลัก หล่อนเม้มปากแน่น และมองเขาตาขุ่นเคือง
“เก็บเงินของคุณบาสเอาไว้เถอะค่ะ ดาวไม่ใช่อีตัว”
แล้วหล่อนก็ก้าวลงไปจากเตียง พยายามควานหาเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่จนครบ
“ให้ฉันไปส่งไหม”
“ไม่จำเป็นค่ะ ขอตัวนะคะ”
แล้วหล่อนก็เดินโซซัดโซเซออกไปจากห้องของเขาทั้งน้ำตา
บาสเตียนรีบกระโจนลงจากเตียง และใส่เสื้อผ้าอย่างรีบร้อน ก่อนจะพุ่งตัวออกไปจากห้องพัก ตามละอองดาวไปติดๆ
เขาไม่เชื่อหรอกว่าละอองดาวจะมีคนอื่น เพราะหากหล่อนมีสามีใหม่จริง หล่อนคงไม่ฟิตไม่แน่นราวกับสาวแรกรุ่นแบบเมื่อกี้นี้หรอก
เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าหล่อนโกหกหรือเปล่า
บาสเตียนกัดฟันแน่น และก็รีบขับรถตามรถแท็กซี่ที่ละอองดาวนั่งไปติดๆ
ละอองดาวให้รถมาจอดที่หน้าบ้านของเพื่อนสนิท คนที่หล่อนไหว้วานให้ไปรับแบรี่จากเนิร์สเซอรี่มาให้ หล่อนรีบจ่ายเงินให้กับคนขับรถแท็กซี่ ก่อนจะเดินไปกดกริ่งเพื่อเรียกให้เพื่อนมาเปิดประตู
“อ้าว ดาว มาแล้วเหรอ”
“ขอโทษนะนกที่มาช้า พอดีติดงานน่ะ”
“ไม่เป็นไร นี่จะเข้าไปในบ้านก่อนหรือให้ฉันพาแบรี่มาส่งเลยล่ะ”
“มันมืดแล้ว ดาวว่าจะพาแบรี่กลับเลยน่ะ”
“งั้นรอตรงนี้นะ เดี๋ยวไปพาแบรี่มาให้”
“ขอบใจนะนก”
“ไม่เป็นไร เพื่อนกันน่ะ”
เพื่อนของหล่อนหายเข้าไปในบ้านแล้ว ในขณะที่หล่อนยืนร้อนใจเช่นเดิม
สักพักแบรี่ก็วิ่งออกมากอดหล่อน
“แม่คร๊าบบบ แม่ไปไหนมาครับ”
หล่อนย่อตัวลงกอดลูกชาย ลูบศีรษะ และหอมแก้มใสนั่นฟอดใหญ่
“แม่ติดงานน่ะจ้ะ ตอนนี้เสร็จแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ”
- Writer
