MARK OF THE DRAGON HEIR

CHAPTER TEN

"Tawagin mo ang lahat ng mga kasamahan natin. Ah, no! Just go and hit the drum to alert everyone that we will be having a meeting. Send this message to the warriors in borders and all the soldiers in four gates. It means that this meeting is a MUST. Did you hear me?" ani Pinunong Sumate sa right hand man/ dragon.

"Masusunod, Pinuno. Ngunit bago ko ipaalam sa lahat ang kautusan mo ay maari ba akong nagtanong? What's it all about, My Lord?" tanong ni Pinyakan.

But!

"That wrench! Wala siyang utang na loob! Matapos ko siyang palakihin at ibinigay ang lahat sa kaniya. Siya ang tagapagmana ng trono rito sa ating kaharian. Ngunit ang letseng walang kasing hayop ay nagawa tayong traydurin! Namatay na lamang sana siya kasama ang mortal niyang ina! Hindi pa siya nakuntento sa ginawa niyang katrayduran, siya ang umapula sa apoy na ibinato ko. Ah! That traitor! Nagpakasal pa sa tagapagmana ng HU CHING WEI!" kulang ang salitang galit na galit upang ilarawan si Pinunong Sumate sa pagkakataong iyon.

"My Lord, if you will permit me I would like to say something before I'll go and hit the alert drum," Pinyakan says thay made the leader to look at him as if he is going to kill him.

"Okay, go ahead. Siguraduhin mo lamang na magugustuhan ko ang sasabihin mo. Alalahanin mong wala tayong maraming oras upang isagawa ang pagsalakay sa HU CHING WEI," anito

Kaya naman ay hindi na nagsayang ng oras si Pinyakan. Agad niyang ipinahayag ang nasa isipan.

"Ganito iyon, Pinuno. Ngayong wala na rito ang evening star natin ay siguradong pinaghahandaan nila ang pagsalakay natin dahil sa pagtraydor ni Evening Star. Sa opinyon ko ay mas mabuting huwag sa ngayon dahil wala tayong magagawa kung naka-full alert sila. Ngunit kapag off guard na sila ay saka tayo sasalakay. Hayaan nating isipin nila na walang kaso sa atin ang pagkawala ng apo mo. Kumbaga magpalipas tayo ng sandali at kapag out of formation na sila ay madali na natin silang gawing abo. And if they will turn into ashes, naturally their kingdom will fall," pahayag niya.

Lihim din niyang pinag-aaralan ang magiging reaksyon ng amo niya. Ang ruthless leader ng Chiang Mae. Ngunit kahit merciless ito ay marami rin ang naninikluhod sa rito. Bukod naman kasi roon ay wala na silang maipintas. Because he only became ruthless if there are someone who goes on to his way.

Samantalang sa narinig ay biglang nagliwanag ang mukha ni Pinunong Sumate. Dahil tama naman ang kanang kamay niya. Kainitan pa ng mga pangyayari kaya't siguradong naka-high alert pa ang mga mortal niyang kaaway. Well, it's helpful at all.

"Thank you, Pinyakan. Tama ka riyan. Kaya't huwag mo na munang patunugin ang drum. Ang tangi n'yong gagawin ng mga kasamahan mo ngayon ay magmanman sa kabilang kaharian. But you need to do it in secrecy. Sa pagkakataong ito ay kailangan na nating magtagumpay," aniyang nagpalakad-lakad sa harapan ng kausap.

"It's my pleasure to help you in any way, Pinuno. Kung ganoon ay maiwan na muna kita at sabihan ko ang mga kasamahan kong magpatrolya kami sa borders." Nakangiti namang tumango-tango si Pinyakan dahil kahit papaano ay nakinig sa kaniya ang pinuno nila.

"Okay, go ahead. Make it sure that everything will be into places. Sooner or later, that place will be ours." Sumate nodded as he agrees to his servant.

Hindi na sumagot si Pinyakan bagkus ay bahagya siyang yumukod tanda lamang na aalis na siya.

"Okay fine! Kung ang HU CHING WEI ang pinili mo ay sumama ka sa kanilang magiging abo. Ilang araw na lamang ay magiging akin ang kaharian na iyan. At kung papalag kang babae ka ay maisasama ka na talaga sa mga kapwa mong traydor! All you there will turn into ashes few days from now!" He clinched his palms as he remembers his granddaughter who turned her back to him.

Few days later...

Sa bawat araw na lumilipas simula nang nagpasakal sina Khim Soong at Churai ay walang araw na hindi sila magkasama sa paglilibot sa kabuuan ng HU CHING WEI. Umaga pa lamang ay nasa pagmamasid na silang dalawa. Kaya naman ay masaya ring sumunod ang mga kasamahan nila.

Isang gabi habang sila ay namamahinga.

"Hindi ka ba nagsisisi na ipinagpalit ang Lolo mo sa tulad ko, My Lady?" masuyong tanong ni Khim Soong sa asawa.

"No, Master. Dahil alam kong ikaw ang kawangis ng puso ko. Handa kong talikuran ang Lolo ko kahit siya pa ang nagpalaki sa akin. Dahil gusto ko ring mamuhay ng maayos, ang walang giyera. Maaring pinag-iinitan tayo ni Lolo rito sa HU CHING WEI ngunit masaya ang mga nasasakupan mo. Sama-sama at tulong-tulong ang mga tao sa hirap at ginhawa. Samantalang sa Chiang Mae ay kamatayan ang sagot sa bawat kaunting pagkakamali." Umayos si Churai sa pagkahiga at humarap dito.

"Maraming-maraming salamat, My Lady. Ah, by the way, if ever but God will forgive, what if your grandfather will attack us now? Paano kung darating sa punto na maglalaban kami? What if one of us will perished under your eyes?" sunod-sunod niyang tanong.

"God in heaven will forgive me, Master. Because my answer and my decision will never change. I'll not waver between you and my Grandfather. Alam ko ang nais mong sabihin, Master. Ngunit pipiliin ko pa rin ang tamang landas. Even it will lead me to death. Dahil wala akong akong pagsisihan kung magsasauli man ako ng buhay na wala sa oras basta ito ay para sa ikabubuti ng lahat. Lalong-lalo na sa iyo, Master Khim. I love you." She smiled wholeheartedly as she pressed herself to him.

Kaya naman ay napangiti na rin si Khim Soong. May tiwala siya sa asawa niya kaya't natatakot pa rin siya dahil siya ang pinili nito rather than her own bloodline. Ngunit sa paglipas ng mga araw na magkasama silang dalawa sa pamumuno ng HU CHING WEI ay mas napapatunayan niyang mahal na mahal siya nito. Kagaya niya ay walang anumang salita ang maaaring gamitin upang ihalintulad ang pagmamahal niya rito. His love to his wife is nothing compares. She's his wife, his life and his everything.

"I love you, My Lady." He smiled as he kissed her.

Kahit hindi na ito makasagot dahil alam naman niya ang isasagot nito. She love him too. Kaya't hindi na niya hinintay na makasagot ito. He just pulled her closer to him as they hugged each without breaking their kisses. That night, they again and again pleasured themselves by making love tirelessly while exchanging the three magical words. They only stopped when they fall asleep while hugging each other with a huge smile covering their faces.

Kinabukasan, kagaya nang napag-usapan nilang mag-asawa ay pinulong nila ang lahat ng mga kawal at mamamayan sa buong HU CHING WEI.

"Magandang umaga po sa inyong lahat." Panimula ni Pinunong Khim Soong.

"Magandang araw din sa inyo, Pinunong Khim at Evening Star," sabayang tugon ng lahat.

Lumipas din ang ilang minuto bago humupa ang maiinit-init nilang palitan nang pagbati. Ganoon naman talaga sila. Diyos siya kung ituring na tinitingala. Minsan pa nga ay yumuyukod pa sila kahit anong pagpipigil niya. At simula noong dumating ang asawa niya sa kaniyang buhay ay mas itinuring pa siya na Hari. Unti-unti na ngang nawawala sa sistema niya ang tunay na pinagmulan. Dahil mas napapamahal na ang mga taga HU CHING WEI.

"Alam ko po na magtataka kayo kung bakit kami nagpatawag ng meeting. Ngunit may nais lamang akong ipabatid sa inyong lahat," paunang wika ni Pinunong Khim.

"Hindi naman siguro lingid sa inyong kaalaman na ang asawa ko ay mismong apo ni Pinunong Sumate sa Chiang Mae. At hindi rin lingid sa inyo ang pagsugod niya rito dalawang linggo na ang nakalipas. Ngunit dahil din sa asawa ko ay naapula ang apoy dulot nang pagsunog ni Sumate sa kapaligiran." Pagpapatuloy niya.

"Tama ka, Pinunong Khim. Tanggap na tanggap namin si Evening Star. Dahil nararapat lamang na nasa tabi mo siya. Tungkol sa pagpatawag ninyo ng meeting ay alam naming para rin ito sa ikabubuti ng ating kaharian. Kaya't kung ano man ang plano ninyong mag-asawa ay susunod kaming lahat," maagap na pahayag ni Elder Fern.

"Bilang isa sa mga elders dito sa HU CHING WEI ay nakakakita sa hinaharap ay sasang-ayunan ko si Elder Fern, Pinunong Khim, Evening Star. Ipahayag ninyo kung ano ang nais n'yo at ating pagtulong-tulungan." Segunda rin ni Elder Won.

Bilang pagsuporta ng mga residente sa HU CHING WEI ay nagkaisa rin nilang ipinahayag ang kani-kanilang kaisipan sa pamamagitan ng paghiyawan nang naipahayag ng mga elders ang nais sabihin. Kaya't muling napangiti ang mag-asawang Khim Soong at Churai.

"Maraming-maraming salamat sa inyong lahat mga kasama. At dahil alam ko naman po na nagkaisa tayo ay nais ko lamang ipaalam sa inyong ang napag-usapan namin ng asawa ko. Nagtataka tayong lahat dahil hindi ang uri ni Sumate ang basta na lamang mananahimik. Dahil bukod sa sumanib sa ating puwersa ang evening star ay matagal na niyang gustong pabagsakin ang HU CHING WEI. Kaya't nakapagtatakang wala siyang kakilos-kilos. Siguradong may plano iyon na sumalakay at iyan ang nais kong idulog sa inyo." Bahagya siyang tumigil at tumitig sa asawa niya. Kaya't ito naman ang nagpatuloy.

"Tama naman asawa ko. Si Lolo ang uri ng tao na hindi basta-basta mananahimik. Ayon sa aking vision ay may plano silang sasalakay dito ngunit isasagawa nila ang pagsalakay na iyan kapag naging kampante na tayong lahat. Dahil hindi sila mahihirapan upang pabagsakin tayo. Kung ayos lamang po sa inyo ay paniwalain natin silang lahat na off guard na tayo at kampanteng mananalo sa kanilang pagsalakay. Hayaan nating magmukhang down ang morale ng mga warriors natin at walang kagana-ganang makipaglaban. Sa madaling salita po ay hayaan natin silang mahulog sa sarili nilang bitag," pahayag nito.

Kaya naman!

Hindi napigilan ng mga nakarinig at nakasaksi sa naging pahayag ng mag-asawa. Dahil sa labis-labis na tuwa ay nagsipulan ay naghiyawan pa sila. Ngunit dahil may nais sabihin ang mga elders ay itinaas ni Elder Fern ang kanang palad na animo'y nanunumpa. Subalit lumipas pa rin ang ilang segundo bago humupa ang masaya nilang hiyawan.

"Sa katunayan ay naisip na namin iyan ni Elder Won, Pinunong Khim, Evening Star. Dahil tama kayong dalawa. He is a ruthless man who doesn't know what is mercy. He kills everyone who get on his way. Who go against his will and most of all he is eliminating those who are threatening his throne. And Evening Star is not an exception. Kaya't kung ano man ang plano ninyo ay susunod kami dahil may tiwala kami sa inyo," pahayag niya.

"Labis-labis po akong nagpapasalamat sa inyong lahat dahil sa pagsang-ayon ninyo sa ating plano. Tayong lahat po ang makikipagbalaban sa taga kabilang kaharian. At itatatag ang pundasyon ng HU CHING WEI. Ang kahariang walang maaaring sumakop lalo na kung ang mga kapwa nating dragon." Pinagala ni Churai ang paningin.

Sa bawat paggala nang paningin niya ay animo'y isa siyang crystal sa paningin ng lahat. Kaya't bawat nilalang na nandoon ay nakangiti rin sa kaniya. Damang-dama niya ang respeto ng lahat sa kaniya.

"Sa lahat ng mga maybahay ng mga kapwa ko male dragons maliban sa mga kawal ay maari na kayong magsiuwi. Kaming mag-asawa, ang mga elders at lahat ng warriors ay maiiwan para sa planong napag-usapan natin. Huwag po kayong mag-alala dahil ipinapasigurado kong walang mapapahamak kahit sino man. Sa ating pagkakaisa ay magtatagumpay tayo." Pansamantalang tumigil si Khim Soong sa pananalita at hinugot ang special swords na ipinabaon pa ng kaniyang ama sa ibang mundo.

"Pagkakaisa para sa ating tagumpay!" Itinaas niya ang espada tanda lamang na handa na silang sumabak sa ano mang giyera.

Muling naging maingay ang mga mamamayan ng HU CHING WEI. Ilang sandali rin silang nakibahagi sa pag-cheer up sa mga warriors at ang kanilang mga pinuno. Dahil gusto nilang magtagumpay ang kanilang kaharian upang mapanatili ang tahimik at maayos nilang pamumuhay na lahing ginugulo ni Pinunong Sumate.

But!

Kung nagpaplano ang mga taga HU CHING WEI ay ganoon din ang mga taga CHIANG MAE! Dahil pare-parehas na walang gustong magpatalo.

Ubusan ng lahi!