ไออุ่นปรารถนา

10 ฉันกลัว

10 ฉันกลัว

ตาคมจ้องมองสีหน้าอ่อนระโหย คลี่ยิ้มเอ็นดู ก้มลงไปดูดยอดอกสองข้างเบาๆ ก่อนจะยืดขึ้นประกบปากจูบดูดลิ้นนุ่มแรงๆ จนเธอหายใจติดกระเส่า เขาถอนปากออก ลูบมือเช็ดเหงื่อกับไรผมตามหน้าผากเล็ก

“มีความสุขไหมน้ำ”

นิวารินใจกระตุกวูบ หน้าร้อนวาบๆ ทั้งๆ ที่ก็ร้อนไปทั่วร่างอยู่แล้ว ตาปรือค้อน เขาจะถามให้เธออายทำไม คนชอบแกล้ง ทำเธอขนาดนี้ยังจะแกล้งเธอไม่เลิกอีก

คีต์กวียกยิ้ม ตาคมเข้มสบตาหวานเยิ้ม คว้ามือเล็กมาวางแหมะบนกางเกง ขยับมือบางสอดไปตามรอยแยก ถูไถฝ่ามือนุ่มกับแก่นเหยียดหยัด

“คิงส์!!!”

หญิงสาวสะบัดมือออกเต็มแรง ปัดไปกระแทกความร้อนผ่าวที่ทำเธอใจเต้นระทึกขึ้นมา

“จะฆ่ากันหรือไงน้ำ” เขาครางซี้ด แต่แววตาเต้นระริก ชอบใจที่ทำให้เธออายได้ หน้าสุกปลั่งแดงไปตลอดใบหูน่ามอง น่าจูบ คิงส์กดปากจูบหนักๆ พอเธอผลัก เขาถอยห่าง แล้วแกล้งเธอหนักหนาด้วยการดันขอบกางเกงยีนลงพร้อมชั้นใน แก่นลำชายขนาดเขื่องกระแทกสายตานิวารินเข้าอย่างจัง เธออ้าปากหวอ พูดไม่ออกไปหลายวินาทีก่อนกรีดร้อง ยกมือปิดหน้า หลับตาปี๋

คนขี้แกล้งหัวเราะในลำคอ สลัดกางเกงออกไปทางปลายเท้า โน้มตัวลงมาจับพนักโซฟา คร่อมเอาร่างบางไว้ตรงกลาง เบี่ยงหน้าเข้าจูบดูดซอกคอขาวแรงๆ

นิวารินสะดุ้งเฮือก ไม่ไหว ขืนปล่อยไปแบบนี้ เธอคง...

“ไม่เอาแล้ว เลิกแกล้งกันสักที นายเมาจนไม่รู้เรื่องแล้วนะ”

คีต์กวีตาพราวระยับ แค่เบียร์...เด็กมากสำหรับเขา กินเป็นลังไม่มีทางเมามายไร้สติ เสียงห้าวกระซิบข้างหูเล็ก ส่งเสียงกระเส่าแหบใส่หูเธอ

“เมาน้ำมากกว่าเมาเบียร์อีก ไม่แกล้งก็ได้ เอาจริงกันเหอะ”

กว่าจะรู้ตัวว่าเธอช้าไปอีกก้าว นิวารินตกอยู่ในวงแขนแกร่ง เขาจูบปากเธอหนักหน่วง สอดมือใต้ข้อพับขา ยกแยกเปิดอ้า นำแท่งร้อนผ่าววางทาบลงกลางกลีบดอกไม้ สอดซุกลงกลางร่อง เสือกไสไถขึ้นไถลง เกลือกกลิ้งให้แก่นอลังการเปียกชุ่มชุบน้ำหวานที่ยังค้างอยู่มากมาย ส่วนเรียบลื่นปลายสุด ลากไถแต่ละครั้ง ปลายก็ชนบดขยี้กับติ่งกระสันที่ยังสั่นระริก ทำเธอเสียววาบขึ้นมาอีก

นิวารินผวาเฮือกตัวสั่น ปลายมนเรียบลื่นเขี่ยคลึงเสียดสีกลางซอกชื้น สองมือขยุ้มจับต้นแขนที่แน่นมัดกล้ามเนื้อเต็มแรง

“อย่า...คิงส์ ไม่เอา...”

คีต์กวีตรึงร่างบางไว้ไม่ให้ดิ้น วางเข่าข้างหนึ่งบนโซฟา อีกข้างยืนหยัดที่พื้น แค่ส่วนปลายที่ลากขึ้นลากลงกลางร่องงาม เขาเสียวจะตายอยู่แล้ว คำว่าหยุดไม่อยู่ในพจนานุกรมตอนนี้เลยจริงๆ มือหนาจับแก่นลำยาวใหญ่มากดจ่อยังบ่อน้ำผึ้งรสหวาน เขาเงยหน้ามองสบตาเธอ

นิวารินสะดุ้งเฮือก หลุบตาลงมอง เห็นความกำยำน่าขยาด ขนอ่อนบนตัวลุกเกรียว เขา...ใหญ่ อวบ ยาว ขนาดนั้น ถ้ามันวิ่งเข้ามาในตัวเธอ โอย... เธออยากจะเป็นลม ความกลัวสั่งให้ถดถอยหนี มือเล็กปัดมาวุ่นวายจะดันจะปัดลำกายยาวใหญ่ออกไป พยายามหนีบขาเข้าหากัน แต่มันเป็นไปได้ยากมาก เมื่อขาข้างหนึ่งพาดบนที่เท้าแขนเก้าอี้ อีกข้างพาดอยู่บนลำแขนแกร่ง

ใบหน้าหล่อเหลาของคีต์กวีเข้มนิ่ง สีหน้าเร่าร้อนต้องการ ตาคมกริบหม่นมัวทอดมองมาทำเธอร้อนรุ่ม ประกายไฟร้อนๆ แผดเผาตัวเธอให้ผ่าวร้อนทั้งที่แค่ถูกมอง สั่งสาวเจ้าเสียงติดกระเส่า

“อย่าดิ้นน้ำ ไม่งั้นเธอจะเจ็บ”

“ไม่เอา ไม่เอาคิงส์ ฉันกลัว” เสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้

ชายหนุ่มโน้มมาจูบปากอิ่ม ดูดลิ้นหวานแรงๆ ลมหายใจร้อนๆ พ่นลงราดรดหน้านวลแรงๆ ความสาว ความเสียวที่รออยู่ แทบทำให้เขาระเบิดอยู่รอมร่อ

“ไม่เป็นไรน้ำ ไม่เป็นไร เชื่อฉันนะ” ปากร้อนพร่ำกระซิบ จูบตอดไปทั่วกลีบปากนุ่ม แก้ม คาง และใบหูหอมกรุ่น แก่นลำที่จดจ่อกดปลายเรียบแทรกลงกลางร่องรักชื้น

“คิงส์! ไม่! ว้าย”

ความตกใจทำให้นิวารินแอ่นสะโพกจะกระดกก้นหนี แต่กลับเป็นว่า เธอขยับรับการกดพรวดเข้าหา ท่อนลำกำยำพุ่งผ่านกล้ามเนื้ออุ่นรวดเร็วไปครึ่งลำอย่างฝืดเคือง เธอหวีดร้อง แรงเบียดครูดสร้างความเสียววาบและแสบแปลบ

คีต์กวีคำรามในลำคอ ร่องสวาทของเธอบีบรัดเขาแน่น ด้านในก็ดูดตอดรอบๆ แก่นแข็ง ทำเขาเสียวใจจะขาด จึงประกบปากจูบขยี้ปากหวาน ดูดลิ้นนุ่มหนักหน่วง เธอสั่นระริก ครางฮือ...

ชายหนุ่มลูบฝ่ามือบีบคลึงแผ่นหลังเนียนละเอียดชื้นเหงื่อ ปลอบประโลม ซอกรักที่แสนคับแน่นยืนยันกับเขาได้เป็นอย่างดีว่าเธอสวยงามผุดผ่องขนาดไหน เกษราเคยเล่าเรื่องนิวาริน เรื่องมีคนมาจีบแต่เธอยังไม่ตกลงปลงใจกับใคร เขาฟังผ่านหู คิดว่าฝาแฝดเขาคงไม่ได้รู้ทุกเรื่องของเพื่อนรัก แต่ยามนี้ คีต์กวีกลับรู้สึกดีใจ ภาคภูมิที่กำลังจะได้ความผุดผ่องนี้ เขามั่นใจว่านิวารินบริสุทธิ์สะอาด ประสบการณ์เรื่องผู้หญิงที่โชกโชนบอกเขาได้ นับแต่แตกเนื้อหนุ่ม คีต์กวีผ่านพบผู้หญิงมาไม่น้อยทั้งบริสุทธิ์และพวกเจนสังเวียน ชีวิตต่างแดนที่ค่อนข้างอิสระเรื่องเซ็กซ์ ความที่เป็นคนหน้าตาคมเข้มดูดี มีผู้หญิงเข้ามาติดพันเขาไม่น้อย แต่เขาก็เลือกและป้องกันตัวเองอย่างดีเสมอมา ตาคมทอดมองดวงหน้าแดงก่ำด้วยความอ่อนโยน บอกตัวเองว่าเธอเป็นความภูมิใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหน

นิวารินปรือตามองเจ้าของอ้อมแขนที่กอดเธอนิ่ง สบตาคมกล้า หน้าหล่อเหลาเข้มมากขึ้น กายหนาสะท้านน้อยๆ ขณะที่เหงื่อผุดซึมออกมาตามหน้าผาก เนื้อตัวเธอสั่นสะท้าน ซอกรักกลางร่างหนึบแน่น ปริตึง กล้ามเนื้อขยายรับความอวบของสิ่งแปลกปลอมที่แทรกซุกเข้าหา ความเสียดเสียวก่อนหน้าถูกแทนที่ด้วยความแสบสัน เธอกัดปากแน่น ระงับเสียงกรีดร้อง การเสียตัวครั้งแรกมันเจ็บขนาดนี้เลยเหรอ...