จุดเริ่มต้น
898 Words
ผับอโคจร
"สวัสดีค่ะหนูชื่อเพิร์ธ"
"อายุต่ำกว่า21ห้ามเข้าครับ"
"หนูมาสมัครงานค่ะ"
"ไม่รับ!"
"แต่ป้ายติดว่ารับพนักงานอายุ18ปีขึ้นไปนี่คะ!"
"ก็ไม่รับไง มีไรปะ!"
"กวนตีน!!" สาวน้อยสบถออกมาจากนั้นเธอก็เดินกลับไปหาเพื่อนๆที่ยืนอยู่อีกด้าน
"มีไรวะไอ้ปิ๊ก" เปรมเดินออกมาหาแฝดพี่ที่ยืนจ้องสาวน้อยมัดแกะสองข้างอย่างไม่สบอารมณ์ เขาปล่อยนิโคตินออกมาจากปากจนแฝดน้องต้องปัดควันไปทางอื่น
"เปล่าแค่มีเด็กมาสมัครงานแต่กูไม่รับ เด็กเกินไปกูไม่ชอบ"
"ขอโทษค่ะพอดีหนูหาห้องน้ำไม่เจอเพิ่งเคยมาครั้งแรก"
"ผมชื่อเปรมนะครับน้องชื่ออะไรเหรอ"
"ขอโทษนะคะ หนูปวดขี้ค่ะ!"
"ข้างหลังเลยครับน้อง!" เปรมถึงกับชี้ทางให้สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างไว ปิ๊กที่ยืนอยู่ถึงกับหัวเราะลั่น
อีกด้านของผับเด็กน้อยวัย18ปีกำลังเต้นกันอย่างสนุกสนานแม้จะถูกปิ๊กไล่ไปแล้วแต่เพิร์ธกลับไม่เกรงกลัวยังคงเต้นกันอย่างไม่สนใจใคร
"อีพิ้งค์ไปไหนวะ"
"กูอยู่นี่ ส้มตำหลังมอเล่นกูแล้วอีสัส ฮ่าๆๆ"
เวลาผ่านไปจนกระทั่งผับปิดเด็กๆกลุ่มนี้เดินออกมาด้วยอาการมึนเมาจึงถูกสายตาของสองแฝดมองอยู่ในรถ และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น สองสาวกอดคอกันมายืนอยู่หน้ารถของปิ๊ก
อ้วกกกก
"เชี่ย!!!"
ปิ๊กรีบบีบแตรไล่สองสาวแต่สาวน้อยที่ชื่อเพิร์ธกับถอดรองเท้าขว้างมาที่กระจกรถเต็มๆ
"สัส!!" ผมเดินออกไปกระชากในเด็กผมแกะนี่ให้ออกจากรถแต่กลับถูกเธออ้วกใส่เต็มเสื้อผ้าเลย แม่งซวยฉิบหาย
อ้วกกก!
"อีเด็กบ้า!!! โธ่เว้ย!!! "
"อื้อหืม ไอ้ปิ๊กกูแนะนำให้มึงไปบิ๊กคลีนนิ่งเดี๋ยวนี้เลย" เปรมสะอิดสะเอียนเมื่อเห็นสภาพของปิ๊กที่ดูไม่ต่างจากกองขยะเปียก
สองสาวถูกเปรมพามาล้างตัวที่ห้องน้ำแต่ความซวยของปิ๊กก็ได้เกิดขึ้นเมื่อเพิร์ธดันเปิดประตูเข้าไปหาพร้อมกับถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าเขา
ปิ๊กยืนปิดความใหญ่โตของตัวเองก่อนจะมองมาที่หุ่นของเธอก็ถึงกับตาค้างเด็กสาววัย18แต่สัดส่วนอย่างกับดาวมหาลัย
ตึก! ตึก! ตึก!
เสียงหัวใจเต้นอย่างรุนแรงแต่สติก็ต้องกลับมาเมื่อสาวน้อยหันมาอาเจียนใส่ตนอีกครั้ง
"เชี้ยเปรมเอาอีนี่ออกไปที!!!!!"
ด้านเปรมเองก็วุ่นวายเพราะพิ้งค์ก็อ้วกเละเทะแถมไม่มีสติอีก
"น้องถ้าจะเมาขนาดนี้คราวหลังกินที่บ้านเถอะนะ ภาระฉิบหายเลย กูเป็นเจ้าของผับต้องมานั่งเก็บอ้วกให้เนี่ย!"
หลังจากที่ปิ๊กเอาชุดคลุมใส่ให้เพิร์ธก็พาเธอออกมาก่อนจะอุ้มขึ้นไปนอนด้านบน
"ประวัติศาสตร์จะไม่ซ้ำใช่ไหมห้องนี้มันมีอาถรรพ์มึงก็รู้ รุ่นทวดไปร์ท ทวดโปรด ทวดปราน ตาปลื้ม แม่กับพ่อ ถ้าได้ขึ้นห้องนี้จบไม่สวยสักราย" เปรมหันมาถามปิ๊กอย่างกลัวๆ
"สภาพแบบนี้มึงเอาลงหรือไง!"
ปิ๊กเท้าสะเอวมองมาที่สองสาวเวรกรรมแท้ๆดีนะอายุ18กันแล้ว
ขออนุญาตแนะนำตัวนะคะ
ปิ๊ก แฝดพี่นิสัยนิ่ง สุขุม นุ่มนวลแต่อารมณ์ร้อน ขี้บ่น เจ้ากี้เจ้าการ ประมาณว่าโปรด+ปลื้ม=ปิ๊ก
เปรม แฝดน้อง ขี้เล่น ขี้อ้อน บ้ากาม อารมณ์ร้อนแต่ไม่เท่าปิ๊กใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ เปรียบเทียบได้ประมาณ ปราน+ปริ๊นซ์= เปรม
ส่วนนางเอกของเรานั้นเป็นสาวน้อยที่กอดคอกันมาเรียนในเมืองหลวง
เพิร์ธ เป็นลูกสาวผู้ใหญ่บ้าน อาชีพหลักของที่บ้านคือขายปุ๋ยเคมีภัณฑ์ ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ขัดสนอะไร นิสัยค่อนข้างหัวร้อนง่าย
พิ้งค์ ลูกสาวร้านอาหารในหมู่บ้านเดียวกับเพิร์ธทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็กเรียนจับม.6ก็พากันมาเรียนในเมืองหลวง ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ขัดสนอะไรมากเพราะที่บ้านทำมาค้าขายจึงมีเงินทองเหลือเก็บ
หลังจากที่ปิ๊กและเปรมเรียนจบก็มาดูแลกิจการผับอโคจรต่อจากพ่อกับแม่ส่วนผับPPตอนนี้ได้ถูกเปลี่ยนเป็นร้านชาบูที่มีดนตรีสดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขาย
ส่วนสองสาวที่ต้องออกมาหางานทำเพราะเธอเที่ยวเตร่ทุกคืนจนเงินหมดคลังแถมยังไม่กล้าโทรไปขอทางบ้านเพราะกลัวถูกต่อว่ากลับมา วันเกิดเหตุทั้งสองไปงานวันเกิดของรุ่นพี่ที่คณะจึงทำให้บังเอิญไปเห็นป้ายรับสมัครพนักงานเธอจึงเดินไปถามเด็กเสิร์ฟแต่ก็ถูกโยนให้มาถามผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า
และเรื่องราวก็ได้เกิดขึ้นตามข้างต้นสองสาวเมาจนขาดสติแถมยังถูกสองหนุ่มจับฉีดน้ำล้างตัวพาขึ้นมานอนพัก เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อโปรดติดตามความวุ่นวายของครอบครัวนี้ด้วยนะคะ
- Writer
