Chapter 3
1144 Words
Chapter 3: Ang Pasya sa Gitna ng Kawalan
Magdamag na hindi nakatulog si Mary. Ang mga salita ni Dylan ay parang walang tigil na bumabalik-balik sa kanyang isip. “Pakasalan mo ako,” ang sabi ni Dylan, pero bakit? Ano ang dahilan ng biglaang alok na ito? Hindi ba’t siya mismo ang nagtulak sa kanya palayo noong inamin niya ang kanyang nararamdaman? Bakit ngayon, tila ba ito ang bumabalik at nagbibigay ng isang hindi maipaliwanag na proposisyon?
Sa buong buhay niya, hindi kailanman pumasok sa isip ni Mary ang ideya ng kasal, lalo na sa ganitong paraan. Palaging nasa isip niya ang kanyang mga pangarap—makapagtapos ng kolehiyo, magkaroon ng magandang trabaho, at magbigay ng mas komportableng buhay para sa kanyang pamilya. Ngunit ngayon, tila lahat ng iyon ay nasa panganib. Hindi sapat ang kanilang pera para sa tuition fee niya, at nagkakasunod-sunod na ang problema. Hindi niya alam kung paano pa sila makakaraos.
Habang nakatingin siya sa kisame ng kanyang kwarto, binabalikan niya ang mga oras kung kailan una niyang nakilala si Dylan. Isang seryoso at masungit na binata na hindi nagpapakita ng interes kaninuman. Pero sa kabila ng pagiging mailap nito, palagi niyang napapansin ang kakaibang bagay sa kanya—ang pag-aalaga na hindi nito ipinapakita sa iba, ang tahimik na presensya nito sa mga oras ng kanyang pangangailangan.
Napaisip siya, ito na ba ang pagkakataon na kailangan niya? Hindi maikakaila ni Mary na matagal na niyang iniibig si Dylan, ngunit ang alok na ito ay tila isang malalim na lihim na hindi niya mabasa.
Kinabukasan, nagpasya si Mary na harapin si Dylan upang makuha ang mga sagot na kailangan niya. Hindi na siya magpapadala sa mga pag-aalinlangan. Kailangan niyang malaman kung bakit bigla na lang nag-alok ng kasal si Dylan. Nang magkita sila sa isang tahimik na sulok ng campus, tila parehong handa ang dalawa para sa mabigat na usapan.
“Dylan, gusto kong malaman... bakit mo ginagawa ito? Bakit mo ako ino-offeran ng kasal? Hindi ba’t tinanggihan mo ako noong una?” tanong ni Mary, puno ng kaba at pagdududa.
Tahimik na tumingin si Dylan sa kanya, parang sinusukat ang kanyang bawat salita. “Tama ka. Tinanggihan kita noon, at may dahilan ako kung bakit. Hindi dahil hindi kita gusto, kundi dahil hindi pa iyon ang tamang panahon.”
“Nang tinanggihan mo ako... nasaktan ako,” sagot ni Mary, pilit na kinakalma ang kanyang sarili. “Pero bakit bigla na lang ngayon, gusto mo akong pakasalan? Ano ang dahilan ng lahat ng ito?”
Huminga ng malalim si Dylan, tila handa na siyang ibunyag ang matagal na niyang lihim. “May mas malalim na dahilan kung bakit ko ginagawa ito. Hindi lang ito tungkol sa iyo, Mary. May kaugnayan ito sa pamilya ko. Matagal nang mayroong isyu tungkol sa mana ng pamilya namin, at upang makuha ko ang pamana mula sa lolo ko, kailangan kong magpakasal sa lalong madaling panahon. Kung hindi, ipapamana ito sa pinsan kong si Jake, at alam kong hindi siya karapat-dapat.”
“Pero bakit ako? Bakit hindi ibang babae na mas malapit sa’yo o mas kilala mo?” tanong ni Mary, na tila natutulala sa dami ng impormasyon.
“Dahil ikaw, Mary, matagal na kitang gusto,” biglang pag-amin ni Dylan. “Pero hindi ako handang ipakita iyon noon dahil sa mga komplikasyon ng buhay ko. At ngayon, kailangan ko ng katuwang na alam kong maaasahan ko, at gusto ko na ikaw iyon. Hindi ko ipipilit ang kasal na ito kung hindi mo gusto, pero gusto kong malaman mo na may halaga ka sa’kin.”
Para kay Mary, parang tumigil ang oras. Hindi niya inaasahan ang ganitong klaseng pag-amin mula kay Dylan—isang taong inakala niyang walang pakialam sa kanyang damdamin. Ngunit narito siya ngayon, nagpapakita ng vulnerability na hindi niya kailanman nakita noon.
“Paano kung pumayag ako?” tanong ni Mary, nanginginig ang boses.
“Tutulungan kita sa lahat ng pangangailangan mo, pati na sa tuition fee mo. Hindi ko itatago ang totoo—hindi ito magiging madali. May mga bagay na kailangan mong tanggapin at mga tao na hindi ka magugustuhan. Pero mananatili akong nasa tabi mo, at kung handa kang harapin ang mga pagsubok na ito, gagawin ko ang lahat para protektahan ka,” sagot ni Dylan, puno ng determinasyon
Ilang araw ang lumipas, at nanatiling tahimik si Mary. Patuloy siyang iniisip ang lahat ng sinabi ni Dylan. Sa loob-loob niya, alam niyang mahal niya ito, pero ang biglaang proposisyon ay isang malaking desisyon na hindi niya basta-basta matutugunan. Ang kanyang pamilya, ang kanyang mga pangarap—lahat ng ito ay nakasalalay sa desisyon niya.
Sa wakas, dumating ang araw na kailangang ibigay ni Mary ang kanyang sagot. Nagkita sila ni Dylan sa parehong lugar kung saan sila huling nag-usap. Tahimik at seryoso ang paligid, ngunit ang puso ni Mary ay parang may mga tambol na bumibilis ang t***k.
“Dylan,” nagsimula si Mary, na tila sinasalamin ang bigat ng kanyang desisyon, “pumapayag ako.”
Tila huminga ng malalim si Dylan sa kanyang sinabi, at sa unang pagkakataon, nakita ni Mary ang isang ngiti sa mukha nito—hindi isang malawak na ngiti, pero sapat na para ipakita ang pasasalamat nito.
Mula sa araw na iyon, nagsimula ang kakaibang paglalakbay ng dalawa. Hindi naging madali ang kanilang buhay bilang mag-asawa. Bagaman sa mata ng iba ay tila maayos ang lahat, maraming alingasngas at usap-usapan ang lumaganap tungkol sa kanilang kasal. Ang ibang tao, lalo na ang mga babaeng may gusto kay Dylan, ay hindi natuwa sa balitang iyon. Nagkaroon ng mga intriga at selos na tila walang katapusan.
Sa loob ng kanilang tahanan, sinubukan ni Mary na mag-adjust sa bagong buhay. Hindi madali para sa kanya ang makibagay sa mga expectations ng pamilya ni Dylan. Ang mga magulang nito ay tila malamig sa kanya, at si Jake, ang pinsan ni Dylan, ay lantarang nagpapakita ng galit at inggit.
“Hindi ka bagay para kay Dylan,” minsan ay sinumbat ni Jake kay Mary sa isang pagtitipon. “Nagpakasal lang siya sa’yo dahil sa mana, hindi dahil mahal ka niya.”
Bagaman nasaktan si Mary sa mga salita ni Jake, mas pinili niyang huwag itong pansinin. Alam niyang may mas malalim na dahilan si Dylan, at pinili niyang magtiwala. Ngunit sa bawat araw na dumadaan, mas lalong nagiging malinaw kay Mary na hindi madali ang buhay sa piling ni Dylan. Mas maraming mga tao ang kumukwestyon sa kanilang kasal, at mas maraming pagsubok ang kanilang haharapin.
Sa kabila ng lahat, patuloy na nanatili si Dylan sa kanyang pangako. Ipinakita nito kay Mary na handa itong protektahan siya sa kahit anong paraan, at sa mga oras na tila nawawalan ng pag-asa si Mary, palaging naroon si Dylan upang ipaalala na hindi siya nag-iisa.
Ngunit ang tanong sa isip ni Mary ay nananatili: hanggang kailan magtatagal ang kasunduang ito?
- Writer
