ในเช้าวันนี้อานยาเลือกที่จะไม่พาเซรเกมาทำงานด้วย เพราะเอลิซรู้สึกไม่สบาย มีอาการไข้ทับระดู จึงไม่สามารถตามเธอมาคอยดูแลเด็กชายที่ทำงานด้วยได้ ทำได้เพียงคอยดูแลเซรเกอยู่ห่าง ๆ ภายในบ้านเท่านั้น
อานยาเข้าบริษัทมาด้วยชุดสูทสีขาวสะอาด ดูเรียบหรูและสวยสง่าสมกับเป็นคุณหนูตระกูลแคนเชลสกี้ ซาโกเยฟ และอดีตนางแบบเลื่องชื่ออันดับต้น ๆ ของประเทศรัสเซีย เธอก้มมองนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาจนกระทั่งชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่ยืนหันหลังอยู่
“ขอโทษค่ะ…คุณปุณณ์?” อานยางงเป็นไก่ตาแตกเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เพิ่งเล่นมุกจีบเธอเมื่อวานนี้ได้ยืนอยู่ที่หน้าลิฟต์ของบริษัทตัวเอง
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณอานยา นี่ปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้สุดพรีเมียมจากร้านมิชลินสี่ดาวครับ ผมซื้อมาฝาก” ปุณณ์ในชุดสูททำงานสีเข้มยื่นถุงกระดาษแข็งฉลุลายทองมาตรงหน้า
“ขอบคุณนะคะ...ว่าแต่ว่า ให้ฉันเนื่องในโอกาสอะไรเหรอคะ อีกอย่างวันนี้คุณมาที่นี่ทำไม เราไ
