“ถ้าลีโกหก โรสจะโกรธลีตลอดชีวิต”
“ไม่เคยโกหก”
“สองปีนะลี”
“อืม”
เมื่อเห็นว่าคนในอ้อมกอดมีสีหน้าดีขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาจึงระบายรอยยิ้มส่งไปให้ ริมฝีปากเล็กขยับยิ้มกว้างขึ้น เมื่อเห็นว่าลีที่ปกติทำหน้านิ่งยิ้มให้เธอ ขยับตัวขึ้นไปหอมแก้มขาวใส กดจมูกลงไปจนมีเสียงดังขึ้นมา
“วันนี้ลีน่ารักจัง”
“หึ!พูดแบบนี้ อยากได้อะไรเหรอ!”
ลีลากเสียงยาว มองใบหน้ายิ้มแย้มพลางหรี่ตามอง มือหนาเลื้อยลงต่ำ เคล้าคลึงก้อนเนื้อขาวเนียนเบาๆ จนก้อนเนื้อในใจสาวเต้นตุบตับ ไม่ว่ากี่ครั้ง เขาก็ยังทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นได้ตลอด
“อยากได้ลี”
“ตัว?”
“ทั้งหมดเลย”
ริมฝีปากเล็กเลื่อนขึ้นไปจูบอย่างเอาใจ ไล้ริมฝีปากไปมาอย่างหยอกเย้า ในขณะที่มือของเขาอ้อยอิ่งอยู่บนอกอวบอิ่ม มือเธอก็ไม่น้อยหน้า เลื่อนลงไขว้ขว้าแท่งเนื้อขนาดใหญ่ไว้เต็มมือ
ทุกอย่างระหว่างเขากับเธอ มันไม่ใช่ครั้งแรก แต่ก็บอกได้เลยว่ามันรู้สึกแปลกใหม่เสมอ ครั้งนี้โรสขอเป็นฝ่ายคุมเกม ในขณะที่ลีก็ตามใจเธอ โดยการยอมให้เธอสัมผัสไปทุกส่วนบนร่างกาย
“จะอม?”
“อื้อ ก็ทุกทีมีแต่ลีทำ”
ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำเมื่อพูดคำนั้นออกมา ขยับตัวลงต่ำจนใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับแท่งเนื้อที่ขยายตัวเต็มอุ้งมือ แลบลิ้นออกชิมช้าๆ วนลิ้นไปมารอบเนื้อนูนสีชมพูสวย ขยับมือไปด้วยจนลีครางเสียวให้เธอได้ยิน
“อ่า! โรส”
ลีก้มมองใบหน้าสวยที่ทำหน้าที่อยู่บนตัว เลือกเก็บคำพูดไม่สบายใจไว้ เลื่อนมือไล้เบาๆที่แก้มเนียนใสไร้เครื่องสำอาง
“?”
คนที่อ้าปากกลืนกินแท่งเนื้อสีชมพูเข้มได้แต่ส่งสายตาถาม เมื่อเห็นว่าลีส่ายหน้าไม่ยอมตอบ เธอก็ดูดปากแรงๆ ดูดกลืนแท่งเนื้อของเขาด้วยความหมั่นไส้ จะมีสักครั้งไหมที่ลีบอกเธอบ้างว่ารู้สึกยังไงกับเธอ
“อืม อย่าโกรธสิ”
ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปนเสียวซ่าน ขยับมือขยุ้มผมเธอไปมาเพื่อระบายอารมณ์ที่พุ่งสูง โรสไม่ฟังเขาเลย ยิ่งเขาปราม เหมือนเธอจะยิ่งโกรธ ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแรงขึ้น สองมือเล็กๆก็ขยันขันแข็ง ขยับแรงจนเขาแทบจะทนไม่ไหว
“อ๊ะ ลี! เดี๋ยวก่อนสิ”
โรสร้องห้าม เมื่ออยู่ดีๆ ลีก็ผลักเธอลงเตียงแบบไม่บอกกล่าว ลีใจร้อนเธอรู้ แต่เธอยังสนุกอยู่เลย
“เวลาไม่พอ ต้องเข้าไปเคลียร์งานที่CZ ต่อ” พูดจบลีก็กดแท่งเนื้อของตัวเองเข้าหาร่องรักที่ยังคับแน่นไม่เปลี่ยน ขยับตัวอย่างเอาแต่ใจเพราะเวลาเขาไม่ได้มีมากขนาดนั้น ร่างสูงหยัดตัวขึ้นตรง ดึงคนที่ขยับไหวอยู่บนเตียงขึ้นมาใกล้ ขณะที่เอวสอบยังทำงานอย่างเต็มที่ ปากเขาก็อยากทำงานเหมือนกัน
ริมฝีปากฉกจูบลงไปอย่างเร่าร้อนรุนแรง ไม่แพ้แรงจากสะโพก ลิ้นเล็กขยับหนีอย่างเอาแต่ใจ เพราะไม่ชอบที่ลีทำแบบไม่เตรียมความพร้อมให้เธอด้วย แต่ไม่นานก็ยอมโอนอ่อน เมื่อสัมผัสเร่าร้อนทั้งบนทั้งล่าง ทำให้เธอเสียวซ่านได้ดังใจ
“ลี! รักนะ”
โรสหลับตาลงช้าๆ เมื่อเผยความรู้สึกออกไปขณะที่ร่างกายกระตุกเกร็งเพราะความสุขสม ซบหน้าลงกับไหล่หนา เพื่อบอกเขาว่าเธอไม่ต้องการคำตอบจากเขาตอนนี้ กอดเอวสอบไว้แน่น เมื่อรับรู้ว่าอีกไม่นานเขาก็ต้องไป เหงาก็ต้องทน คิดถึงก็ต้องทน ถ้าอยากเป็นคนของลี
“รู้”
ลีกดแช่ตัวตนไว้ เพื่อปล่อยความสุขของตัวเองเข้าหาเธอ เพราะเธอกอดเขาไว้แน่น เขาจึงต้องปล่อยข้างในอย่างช่วยไม่ได้ แม้จะหนักใจอยู่บ้าง แต่คิดว่ามันคงไม่มีอะไร เธอรู้วิธีจัดการกับเรื่องนี้ ตกลงกันแล้วจะว่าจะไม่ท้องเด็ดขาด เรื่องป้องกันก็ช่วยๆกัน ถ้าครั้งไหนเขาไม่ได้ป้องกัน เธอก็ต้องจัดการเอง
มือหนาจับไหล่เล็กไว้แน่น จ้องใบหน้าสวยหวานของเธอไม่วางตา เป็นครั้งแรกที่เขาใช้เวลากับเธอนานขนาดนี้ เธอคงน้อยอกน้อยใจ แต่จะให้เขาทำยังไง ในเมื่อภาระหน้าที่ของเขามันยังหนักหนาสาหัสอยู่ จะบอกเธอก็ไม่ได้ บอกไปก็รังแต่จะเป็นห่วงเสียเปล่าๆ จึงเลือกเก็บทุกอย่างไว้ เพราะเขาเองก็ไม่ใช่คนชอบพูดนัก
“คราวนี้ไปนาน”
“อะไรนะลี? ยังมีนานกว่าที่ผ่านมาอีกเหรอ ไหนบอกว่าย้ายมาเปิดสาขาที่ไทยแล้วไง แล้วมีเหตุผลอะไรที่ต้องไปอยู่นั่นนานๆ”
“งาน”
ลีขยับตัวออก เพื่อให้เธอได้เป็นอิสระจากตัวตนที่ยังแข็งขืนของเขา เอื้อมมือไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันรอบตัวไว้ เดินไปหยิบมาอีกผืนแล้วยื่นให้โรสที่ยังนั่งเงียบ หลังได้คำตอบที่ไม่ค่อยถูกใจเธอเลย
“ก็อ้างงานทุกที กลับไปทีไร มีแต่ข่าวควงผู้หญิง”
“นั่นก็งาน”
“ไม่น่าไว้ใจเลย”
“อย่าแอบไปดูเป็นอันขาด ไม่ชอบ ถ้าจะไปหาก็บอก แอบไปหาเหมือนวันนี้ห้ามทำ”
ลีสั่งเสียงดุ เขาไม่ชอบสิ่งที่โรสทำในวันนี้เลย ที่CZไม่ได้มีแต่คนของเขา ที่นั่นเป็นแหล่งรวมคนหลายรูปแบบ รวมถึงคนที่ต้องการจะโค่นล้มตระกูลเขาด้วย เขาไม่อยากมาให้เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับอันตรายรอบตัวเขาเลย
“ไม่ได้ไปหาเถอะ คนเขามีนัดที่นั่น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นั่นเป็นของลี”
โรสขยับตัวลงจากเตียง มองหาเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจัดกระจายอยู่รอบเตียง เดินไปหยิบแต่ละชิ้นมาถือไว้ ถ้าเขาออกไปเธอก็จะไปเหมือนกัน ไม่เคยชอบเลยไอ้การนอนคนเดียวนี่
“หมายถึงไอ้หน้าตี๋?”
“ลีรู้ได้ไง?”
“พรุ่งนี้ไปเยี่ยมมันดูสิ เพราะเธอเป็นสาเหตุให้มันไปนอนอยู่ที่โรงพยาบาล”
ร่างสูงเดินจากไปอย่างหงุดหงิด ปิดประตูห้องน้ำเสียงดังโครมครามจนโรสตกใจ ปกติลีก็อารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้วนะ แต่วันนี้กลับดูอารมณ์ร้ายกว่าปกติ แต่คนที่ประสบพบเจออารมณ์ด้านนี้ของลีมาตลอดกลับยิ้มกว้าง เพราะคำพูดของเขาที่พูดทิ้งไว้
“ลีสั่งคนไปอัดเขาเหรอ?”
โรสเดินไปยืนถามที่หน้าประตูห้องน้ำ ยืนจินตนาการถึงใบหน้าคนที่อยู่ข้างในไปด้วย และไม่คิดว่าลีจะเปิดประตูออกมาอีกครั้ง เธอจึงมองเขาอย่างสงสัย เขามีอะไรจะพูดกับเธอกันแน่
“เห้อ! คุยได้แต่อย่าเกินเลย ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”
ปัง!
ประตูปิดลงอย่างรวดเร็ว แต่โรสกลับจดจำใบหน้านั่นได้ดี แม้จะเห็นเพียงไม่นาน ใบหน้าของลีที่ไม่เคยแสดงอารมณ์ใดๆออกมาให้เห็น กำลังสั่นไหว เมื่อกี้ดวงตาสีเทาเข้มสั่นไหวไปมาเหมือนคนจะร้องไห้ น้ำเสียงดุดัน แต่ไม่ได้น่ากลัวเลย
“รู้แล้วน่า โรสไปนอนต่อที่คอนโดนะ”
โรสตะโกนบอกคนในห้องน้ำ พูดเสร็จก็เดินไปใช้ห้องน้ำอีกห้องอย่างเคยตัว ใช้เวลาไม่นานก็ออกมา เมื่อยังเห็นลีอยู่ในห้องก็เกิดความสงสัย วันนี้ลีเป็นอะไร? ผิดปกติจริงๆตั้งแต่ยอมนอนอยู่ข้างเธอหลังเสร็จกิจแล้ว
“จูบลา”
“พูดอะไรเป็นลางเชียว”
ถึงปากจะพูดไปอย่างนั้น แต่โรสกลับเดินมาใกล้คนที่นั่งรออยู่บนเตียงอย่างว่าง่าย ขึ้นไปนั่งทับบนตักโดยหันหน้าเข้าหาเขา ยกมือโอบรอบคอด้วย เพื่อจูบเขาอย่างที่เขาต้องการ
“จะรีบกลับมา”
ริมฝีปากหนากดลงไปแรงๆ ด้วยความรู้สึกที่เขาไม่เคยบอกเธอเลย เธอไม่รู้ก็ไม่แปลก แต่เขาอยากให้เป็นแบบนั้นไปก่อน ถ้าเขาจัดการทุกอย่างได้ เขาจะบอกความรู้สึกของตัวเองให้เธอฟัง
“เดินทางปลอดภัยนะ”
โรสมองคนที่ผละออกไปด้วยแววตาห่วงใย อยากจะอ้อยอิ่งอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน แต่มันเป็นไปไม่ได้ จึงจำใจลุกขึ้นจากตักแกร่ง พร้อมกับแบมือออกไปข้างหน้า
“?”
“ขอตังไง”
“หมดแล้ว?”
“ก็ไม่หรอก รู้ว่าลีต้องให้ทุกครั้งไง เลยชิงขอก่อน ไม่อยากเสียศักดิ์ศรี”
“ไม่ให้ ที่ให้ไปเอามาใช้บ้าง จะเก็บไว้ทำไมเยอะแยะ”
ลีคว้าข้อมือเล็กออกเดิน ไม่ลืมหยิบสูทที่ถอดวางไว้ที่โซฟาติดมือไปด้วย ถ้าไม่ติดว่าCZกำลังรุ่ง เขาอยากขลุกอยู่ที่นี่กับเธอทั้งคืน
ลีขับรถมาส่งโรสที่คอนโดของเธอ ก่อนจะขับกลับไปทำงานของตัวเองต่อ ซึ่งโรสเองก็ไม่ได้งอแงมาก เพราะส่วนใหญ่เป็นเขาเองที่อยากงอแง แต่ก็ทำไม่ได้