“อ๊ะ!”
ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้นเต็มที่ โรสก็ร้องลั่นเพราะเจ็บ นั่งลงที่เตียงอีกครั้ง ก้มมองผ้าพันแผลสีขาวที่พันอยู่รอบเท้าของเธอ ก่อนจะพยายามนึกเรื่องเมื่อคืนให้ออก
“เมื่อคืนหนูถูกลีไล่ออกมาจากห้อง แผลเหยียบอะไรก็ไม่รู้ค่ะ และคนที่อยู่ตรงนี้เมื่อกี้ น่าจะเป็นคนทำแผล”
โรสตอบคนที่ถลามานั่งอยู่บนพื้น ซ้ำยังจับเท้าเธออย่างอ่อนโยน ที่นี่มีแต่เรื่องแย่ๆ ยกเว้นท่านนี่แหละ ท่านอ่อนโยนกับเธอมาก ไม่รู้เพราะอะไร
“คงเป็นอวี้ที่ทำแผลให้ อวี้เป็นน้องชายของลี เขาคงไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับหนูใช่ไหม”
“ไม่ทราบค่ะ เพราะหนูจำไม่ได้ คือหนูกลัวเลือดค่ะ เห็นทีไรเป็นลมตลอด เมื่อคืนน่าจะเป็นลมไปเหมือนทุกที”
โรสอธิบาย ไม่รู้เหมือนกันว่าถูกผู้ชายที่เป็นน้องของลีทำอะไรหรือเปล่า แต่เธอไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเสียหายตรงไหน แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงตื่นมาอยู่ในสภาพเปลือยแบบนี้
“จ๊ะ หนูโรสไปอาบน้ำ กินข้าว กินยา
