บทที่ 13 แยกทาง 2
แสงตะวันขึ้นเหนือขอบฟ้า เคหาสน์ตระกูลหลี่มีดอกไม้ประดับมากมายหลากสีสัน ยามสายลมเย็นพัดผ่านเข้ามาจะหอบกลิ่นหอมของต้นหญ้าและดอกไม้โชยแตะจมูกเป็นระยะๆ
กุ้ยหลินเดินไปพร้อมกับสูดกลิ่นหอมไปพลาง เคหาสน์ตระกูลหลี่ช่างน่าอภิรมย์โดยแท้ หากนางเป็นส่วนหนึ่งของเคหาสน์นี้นับว่าคงโชคดีไม่น้อย แต่น่าเสียดายที่นางไม่ใช่
เช้าวันนี้กุ้ยหลินและเหมยฮัวเดินทางมายังโถงด้านหน้าเพื่อล่ำลาเจ้าเคหาสน์หลี่ ก่อนเดินทางกลับสำนักบุปผาหยก นางจัดยาให้เจ้าเคหาสน์หลี่สามเทียบ เป็นยาถอนพิษหนึ่งเทียบ ส่วนอีกสองเทียบคือบำรุงร่างกาย แม้เจ้าเคหาสน์หลี่จะไม่ได้รับผลกระทบร้ายแรงจากพิษร้อยบุปผาแต่อวัยวะภายในก็บอบช้ำไม่น้อย
นางเคยบอกแล้วว่าตนเองไม่ใช่หมอ แต่ทว่าหลี่ซุนจืออาสาระวังภัยระหว่างที่พวกนางเดินทางออกนอกเขตจงหยวน นางจึงจำเป็นต้องดูแลเจ้าเคหาสน์หลี่ให้ถึงที่สุดเพื่อเป็นการตอบแทน
“แม่นางกุ้ยหลิน” เจ้าเค
