Fatal Affection

 Hindi mapigilan ni Julietta ang panginginig ng kanyang mga kamay habang ramdam niya ang init ng titig ng bunsong anak ng mga Grimaldi sa kanya. Bakit ba kasi siya pa ang napili nitong premyo matapos nitong maipanalo ang karera nito? Tumakas lang siya sa kanilang mansiyon. Paano kung dahil sa lalaking ito ay malaman ng kanyang mga magulang na imbes na magpahinga ay nagtungo siya sa drag race event na iyon? Hindi siya nakahuma nang hubarin nito ang leather jacket nito at ipinatong sa kanyang mga balikat. Sinipat nito ang libro ng Romeo and Juliet na hawak-hawak niya bago mahinang tumawa at ibinalik sa kanya. Lumantad sa kanyang paningin ang mga braso at dibdib nitong napupuno ng mga tattoo. Napangisi ito nang mapansin kung saan nakatingin ang kanyang mga mata. “Enjoying the view, Cadillac? My eyes are up here, you know.” Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang tingin rito. Alam niya na natatabingan pa rin ng anino ng kanyang baseball cap ngunit hindi niya mapigilan na makaramdam ng kaunting kaba. Ayaw niya na makilala siya ng Grimaldi na iyon. “What’s your name?” untag nito sa kanya. “Jul...Julietta...” He smiled before pulling her away from the crowd. Strange, it was. Bagaman kilalang magkalaban ang kanyang pamilya at ang mga Grimaldi ay pakiramdam niya, ligtas na ligtas siya sa loob ng bisig ng lalaking iyon noong gabing iyon. As if he was a safe place for her... “I’m Romeo. Romeo Peregrine Grimaldi.” He gently smiled. “Also, stop trembling in my arms. I won’t hurt you, you know.” “Bakit ba kasi ako ang napili mo? Can’t you see that I don’t fit the crowd? Alam mo naman siguro na--” “Na ano, isa kang D’ Ricci?” She flinched. He softly chuckled and pushed her head a little bit lower to hide her face from the people around. “Don’t worry, Cadillac. I’m not into those stupid-ass fights. Tonight, you’re just my Juliet.” Bumaba ang mga kamay nito patungo sa mga palad niya. “And I’ll be your Romeo.”