คำปรามาสนั้นทำให้หญิงสาวสีหน้าวูบลงในทันที มนัสวีแทบอยากจะหายไปจากโลกนี้เพราะคำหยามเหยียดนั้นเสียดแทงความรู้สึกของเธออย่างรุนแรง หญิงสาวเม้มปากเปียกฉ่ำเข้าหากันและทำตัวไม่ถูก เธอหลบสายตาของเขาแต่ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังถูกเขาควบคุมจากข้างล่าง แล้วเขาก็เอ่ยเสียงหน่วงหนัก
“ถ้าทำให้ผมพอใจไม่ได้คุณก็ห้ามออกจากห้องนี้”
“อย่าแกล้งกันอย่างนี้ได้ไหมคะ” เธอหันกลับมามองหน้าเขาอีกครั้งและพูดเสียงเครียด “บอกฉันมาดีกว่าค่ะเฮเดนว่าคุณต้องการอะไร ถ้าคุณพอใจในสิ่งที่ฉันทำคุณจะปล่อยฉันกับลูกไปใช่มั้ยคะ”
“คุณฟังอะไรผิดไปหรือเปล่า ผมแค่อนุญาตให้คุณออกจากห้องนี้แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณกับลูกของคุณจะออกไปพ้นจากอาณาเขตของผมได้”
มนัสวีตาโต “คุณพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง”
“ฟังนะวีนัส...ถ้าคุณอยากจะปกป้องคนที่คุณรัก ทั้งลูกของคุณและไอ้มาร์ค พี่ชายของคุณที่มันยังอยู่ในคุกก็ต้องทำตามสิ่งที่ผมจะให้คุณทำ”
หญิงสา
