“ฟีโนมินอน...” เด็กหญิงพูดตามก่อนจะถามต่อ
“แล้วป่าเปลี่ยนสี...จะกลับมาอีกมั้ยคะ?”
“กลับมาสิคะ มันจะเป็นอย่างนี้ทุกปี เราถึงได้เรียกว่าฤดูกาล”
“แล้วปีปี๊...จะกลับมา...เหมือนป่าเปลี่ยนสี...มั้ยคะ?”
คำถามนั้นทำให้คนฟังสะอึก มนัสวีนิ่งอึ้งเหมือนไม่สามารถหาคำตอบให้แก่คำถามอันบริสุทธิ์นั้นได้และก่อนที่หยดน้ำตาของเธอจะไหลก็ได้ยินเสียงบานประตูถูกผลักเข้ามา
“คุณลุงเฮเดน”
ไอสวรรค์เรียกชื่อที่เริ่มคุ้นเคยด้วยความตื่นเต้นหากแต่มนัสวีกลับชาดิกที่ปลายนิ้ว หญิงสาวนั่งนิ่งโดยไม่ยอมหันกลับไปมองแม้รู้ว่าใครก้าวเข้ามาในห้อง ได้แต่รับรู้เสียงฝีเท้าที่สืบเข้ามาเชื่องช้าแต่หนักหน่วงในความรู้สึก
“ทำอะไรกันอยู่หนูน้อย...วันนี้หนูไอซ์ทานมื้อเย็นหรือยังคะ?”
“ทานแล้วค่ะ”
“เก่งมาก...มานี่สิจ๊ะ วันนี้ลุงเฮเดนซื้อชุดมาให้หนูไอซ์หลายชุดเลย ลองมาใส่ดูว่าพอดีหรือเปล่า?”
พอได้ยินดังนั้นไอสวรรค์ก็รีบผละจากอ้อมแ
