เสียงเพลงกล่อมเด็กที่ดังซ้ำไปซ้ำมาค่อยเบาลงเมื่อมนัสวีรู้สึกได้ถึงการหลับใหลของลูกสาวจากเสียงลมหายใจและมือน้อย ๆ ที่เกาะกุมอกของเธอไว้เลื่อนลงไปอยู่ข้างลำตัว หญิงสาวค่อย ๆ ขยับตัวเพื่อวางศีรษะของแม่หนูตัวเล็กลงบนหมอนและจัดท่าของไอสวรรค์ให้นอนเหยียดยาวก่อนดึงผ้านวมขึ้นมาห่มคลุมให้เมื่อบรรยากาศเริ่มดิ่งตัวลง และสิ่งที่เธอต้องทำหลังจากนี้คือต้องทำตามที่รับปากเฮเดนเอาไว้
ไปที่ห้องของเขา...
แค่คิดหญิงสาวก็เยือกเข้าไปถึงกระดูก เธอก้มลงมองรอยแผลที่ยังอยู่บนข้อมือทั้งสอง มันยังไม่จางหายดีแล้ววันนี้เขาจะมีเกมอันตรายอะไรมาทำให้เธอต้องเจ็บตัวอีก แม้หวั่นกลัวหากมนัสวีคิดว่าเธอทนได้ถ้าความเจ็บจะแลกกับความรักสุดท้ายที่ยังหลงเหลืออยู่ตอนนี้
ไอสวรรค์
ร่างบอบบางหยัดยืนขึ้นและจ้องมองลูกสาวที่หลับสนิทชั่วครู่ เธออดที่จะยิ้มทั้งน้ำตาไม่ได้เมื่อนึกถึงคำพูดไร้
