Toxic love พี่มาร์คตามรัก

บทที่ 4 เวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน

หลังจากที่ทั้งสองคนเดินตลาดนัดด้วยกันเสร็จ เด็กสาวก็โทรศัพท์เรียกให้คนขับรถมารับที่ตลาดนัดไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก มาร์คยืนอยู่เป็นเพื่อนรอจนกว่ารถที่ไร่จะมาถึง และเมื่อเธอเห็นคุณลุงขับเข้ามาจอดตรงใต้ต้นไม้ เด็กสาวก็รีบหันกลับไปบอกลาชายหนุ่ม

"พี่มาร์คคะ ตุ้ยนุ้ยต้องกลับก่อนนะคะแล้วพรุ่งนี้เจอกันใหม่"

"ได้ค่ะพรุ่งนี้เจอกันนะคะ ถึงบ้านแล้วโทรศัพท์มาหาพี่ด้วย"

"ได้ค่ะ"

เด็กสาวทำใจกล้ากระโดดเข้าไปหอมแก้มชายหนุ่มก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถด้วยความเขินอายในการกระทำของตัวเอง มาร์คมองตามตุ้ยนุ้ยไปอมยิ้มแก้มปริดูหญิงสาวขึ้นรถจนเคลื่อนที่ออกไปลับสายตา จากนั้นก็เดินกลับไปที่รถเวฟ 125 ของตัวเองแล้วขี่ไปจอดที่โรงแรม 5 ดาว

"หมดสภาพเลยไอ้มาร์ค แทนที่จะได้ขับรถหรูมารับสาวกลับต้องไปเช่ารถมอเตอร์ไซค์มาจีบสาวเสียอย่างนั้น"

เขาบิดกุญแจรถดับเครื่องก่อนจะดึงออกและถือติดมือเข้าไปในโรงแรมหรู 5 ดาว กว่าที่จะทำธุระของตัวเองเสร็จก็ปาไปเกือบ 2 ทุ่มแล้ว มือทั้งสองข้างกดโทรศัพท์เล่นไปเพลิน ๆในระหว่างที่รอหญิงสาวโทรมาหา ไม่นานปลายสายที่รอคอยก็โทรเข้ามาพอดี

"เรียบร้อยหมดแล้วนะคะคนสวย"

(ได้แล้วค่ะพี่มาร์ค ขอเปิดกล้องดูหน่อยสิคะอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยหรือยัง)

เด็กสาวกดเปิดวิดีโอคอลคุยกับชายหนุ่มเหมือนเช่นปกติ และเมื่อเห็นใบหน้าของเขาก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข พานไปนึกถึงการกระทำของเธอก่อนหน้านี้ที่ทำใจกล้ากระโดดหอมแก้มเขา รู้สึกว่าช่วงหลังตัวเองเก่งเกินหญิงไปมาก แต่ก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้เมื่อเห็นฉากหลังของชายหนุ่มที่มันดูหรูหราอย่างรู้สึกแปลก

(พี่มาร์คอยู่ที่ไหนหรอคะทำไม...มันดูหรูหราจัง)

เด็กสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าตัวเองพลาดที่เปิดวีดีโอคอลคุยกับหญิงสาวในขณะที่ตัวเองอยู่ในโรงแรม 5 ดาว และในความคิดอันชาญฉลาดของเขาก็นึกขึ้นได้ว่าต้องรีบแก้ตัวก่อน

"หนูอย่าไปพูดเสียงดังนะคะ พี่นอนอยู่ที่กุฏิของหลวงพ่อ"

(แต่ว่ามันไม่ได้เหมือนที่วัดนะคะ)

"หนูไม่เคยมาไงหนูก็เลยไม่รู้ที่กุฏิของหลวงพ่อหรูหรามากเหมือนโรงแรม 5 ดาวเลยนะ"

(แล้วนี่พี่มาร์คลำบากถึงขั้นต้องไปนอนที่กุฏิของหลวงพ่อเลยเหรอคะ โธ่เอ๊ย... พี่มาร์คอุตส่าห์มาเที่ยวหาตุ้ยนุ้ยถึงที่เชียงใหม่ แต่กลับต้องไปนอนที่วัด ครั้งหน้าถ้ามาอีกเดี๋ยวตุ้ยนุ้ยหาที่พักให้นะคะ)

ชายหนุ่มถึงกับรู้สึกผิดที่ต้องโกหกเด็กสาวทั้งที่ความเป็นจริงเขานอนหลับสบายไม่ได้ลำบากอะไรด้วยซ้ำ แต่การที่ปล่อยให้เธอเข้าใจแบบนี้มันดีที่สุดแล้ว เพื่อที่ทุกอย่างจะไม่เป็นปัญหาในอนาคต

"ไม่ต้องคิดมากนะคะพี่นอนได้สบายมาก งั้นพี่ว่าหนูไปนอนพักผ่อนดีกว่าพรุ่งนี้จะได้ออกมาเจอกัน"

(ค่ะพี่มาร์คถ้างั้นฝันดีนะคะ ตุ้ยนุ้ยไปพักผ่อนก่อน)

ใบหน้าสวยเริ่มแสดงอาการงัวเงียอย่างเห็นได้ชัด ตุ้ยนุ้ยเป็นเด็กที่ไม่นอนดึกเวลา 21:00 น จะเป็นเวลาที่หญิงสาวต้องเข้านอนแล้ว ส่วนเขาถ้าเกิดจะออกไปดื่มกับเพื่อนก็จะต้องรอให้หญิงสาวเข้านอนก่อน บางครั้งกว่าจะไปถึงที่ผับของเพื่อนเวลาก็ปาไปเกือบ 22:00 น แล้ว

"ได้เลยค่ะฝันดีนะคะฝันถึงพี่ด้วยนะ"

(ได้ค่ะฝันถึงแน่นอน)

ทั้งสองคนหัวเราะคิกคักกันอย่างสนุกจากนั้นก็วางสายและแยกย้ายกันไปพักผ่อน เขาเองก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้วจึงเผลอหลับไปในที่สุด

และเมื่อถึงอีกวันในช่วงเวลาเช้าตรู่ ตุ้ยนุ้ยก็ตื่นนอนแต่เช้ารีบแต่งตัวและวิ่งลงมาชั้นล่างเพื่อขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ออกไปข้างนอก

"ตุ้ยนุ้ยลูกมากินข้าวสิ"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่พอดีว่าวันนี้ตุ้ยนุ้ยจะออกไปข้างนอกค่ะอาจจะกลับมาเย็น ๆ"

"จะไปไหนไปกับใคร"

เสียงคนเป็นพ่อดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง เขาเดินมานั่งลงบนโต๊ะอาหารปลายตามองลูกสาวอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ

"ก็ไปกับเพื่อนค่ะ กะว่าจะไปทำรายงานแล้วก็อาจจะไปเดินเล่นกันที่ห้างค่ะ"

"อย่างนั้นเหรอ แล้วหนูมีเงินหรือเปล่าล่ะ"

คนเป็นพ่อเอ่ยถามอีกครั้ง ยกกาแฟขึ้นมาจิบในระหว่างที่รออาหารเช้ามาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะ

"ตุ้ยนุ้ยมีเงินค่ะคุณพ่อไม่ต้องให้หรอกค่ะ"

"งั้นก็รีบไปเถอะ แต่ไม่กินข้าวก่อนหรือไงแม่ทำไว้ตั้งเยอะ"

เด็กสาวได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าทันที เธอมีนัดกับพี่มาร์คในการไปกินข้าวเช้าด้วยกันเพราะฉะนั้นถ้าเธอกินไปก่อนอาจจะทำให้อิ่มและไม่สามารถกินเป็นเพื่อนชายหนุ่มได้

"ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อหนูยังไม่หิว งั้นหนูไปก่อนนะคะ"

"จ้ะลูกไปเถอะ"

เด็กสาวรีบวิ่งออกไปข้างนอกเดินไปเรียกลุงคนขับรถให้พาเธอออกไปส่งที่ห้างสรรพสินค้า และเมื่อเธอเดินทางมาถึงที่หมายก็เจอชายหนุ่มนั่งรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าอยู่แล้ว

"พี่มาร์ค"

เสียงหวานทำให้ชายหนุ่มถึงกับรีบหันไปมอง ตุ้ยนุ้ยในชุดกางเกงเอี๊ยมน่ารักเหมาะสมกับวัยของเธอ ผมรวบขึ้นเป็นหางม้ายาวสลวยน่ามองเป็นที่สุด เธอยังคงสวยที่สุดสำหรับเขาเสมอ และชุดของหญิงสาวเป็นชุดที่เขาชอบเพราะเคยพูดไปแล้วว่าไม่ชอบให้เธอแต่งตัวโป๊ ตุ้ยนุ้ยเองก็ไม่ค่อยชอบโชว์ผิวพรรณให้คนอื่นมองจึงถูกใจชายหนุ่มในการแต่งกายทุกๆวันของเธอ

"มาแล้วหรอคะ วันนี้หนูแต่งตัวน่ารักมากเลยรู้ไหม"

"พี่มาร์คก็แต่งตัวน่ารักเหมือนกันค่ะ แต่ห้างยังไม่เปิดเลยเราไปหาอะไรกินกันก่อนดีไหมคะ วันนี้ตุ้ยนุ้ยจะพาพี่ไปกินโจ๊กอร่อยๆ"

"อย่างนั้นเหรอ เอาสิพี่กินได้อร่อยด้วย"

ชายหนุ่มลุกขึ้นก่อนจะกุมมือหญิงสาวและพากันเดินออกไปจากห้างสรรพสินค้า ซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ที่เขาเช่ามาพากันออกไปหาของอร่อยกินในระหว่างที่รอห้างเปิด ทั้งสองคนกินข้าวไปนั่งคุยกันไปไม่มีเบื่อ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ยังมีเรื่องราวให้คุยกันเสมอ เป็นแบบนี้ละมั้งเขาถึงชอบคุยกับหญิงสาวที่สุด

และเมื่อกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยก็เดินกลับมาที่ห้างและก็พอดีที่ถึงเวลาห้างเปิด ทั้งสองคนกุมมือกันพาเดินเข้าไปและกิจกรรมอันดับแรกที่ทั้งสองคนจะทำก็คือชวนกันดูหนัง

"ชอบดูเรื่องไหนคะ"

"ตุ้ยนุ้ยตามใจพี่มาร์คเลยค่ะ ให้พี่เป็นคนเลือกนะคะ"

"งั้นเราดูหนังแอ็คชั่นดีไหม"

"หนูดูได้ทุกอย่างค่ะพี่มาร์คไปซื้อตั๋วเลย เดี๋ยวตุ้ยนุ้ยจะเป็นคนซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำเอง ช่วยกันจ่ายนะคะตุ้ยนุ้ยไม่อยากเอาเปรียบพี่มาร์ค"

เด็กสาวเอ่ยออกมาด้วยความใสซื่อ และเขาเองเกิดมายังไม่เคยเจอผู้หญิงที่น่ารักและไม่คิดเอาเปรียบคนรักเหมือนอย่างเช่นเธอเลย ยิ่งนานวันเขายิ่งหลงเธอจนแทบจะโงหัวไม่ขึ้น เหมือนตกอยู่ในวังวนเขาวงกตที่ไม่สามารถหาทางออกเจอได้ สงสัยเขาคงไปไหนไม่รอดจากผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว และไม่ว่าอุปสรรคในการคบหากันจะเป็นอย่างไร เขาจะพยายามสู้อย่างถึงที่สุดเพื่อให้ได้เธอมาอยู่เคียงข้างและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า

"พี่ขอเลี้ยงตุ้ยนุ้ยได้ไหมคะ"

ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับยื่นเงินไปให้หญิงสาวตรงหน้า เขาเองไม่อยากให้เธอต้องมาหารเงินค่าใช้จ่ายในทุกอย่าง ถึงรู้ดีว่าเธออยากจะช่วยเหลือแต่เขาเองก็อยากดูแลเธอเช่นกัน

"แต่ว่า..."

"ตุ้ยนุ้ยยังเรียนอยู่เลยนะคะ แต่ว่าพี่ทำงานแล้วฝึกงานก็ได้เงินเดือนเหมือนกันนะรู้หรือเปล่าเพราะฉะนั้นให้พี่จ่ายนะ"

"งั้นก็ได้ค่ะ แต่ว่าพี่มาร์คไม่ต้องใช้เงินเยอะนะคะ ตุ้ยนุ้ยไม่อยากให้พี่ต้องมาสิ้นเปลือง"

"ได้เลยครับคนสวย ตามใจหนูอยู่แล้วค่ะ"

ชายหนุ่มบีบแก้มหญิงสาวเล่นอย่างหยอกล้อ ตุ้ยนุ้ยเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ก่อนจะดันตัวเขาให้รีบไปซื้อตั๋วหนัง

"พี่ไปซื้อตั๋วหนังเลยค่ะ ตุ้ยนุ้ยจะไปซื้อเครื่องดื่มกับป๊อปคอร์น"

"OK ได้เลยค่ะ"