ต้นเหมยป่าหน้าหมู่บ้าน
ถานจ้านเริ่มนับคนที่ร่วมเดินทางในครั้งนี้ สรุปได้ว่ามีทั้งหมดแปดครอบครัวสามสิบกว่าคน ยังมีทารกวัยสามเดือนหนึ่งคน คือลูกชายของช่างไม้อวี่ลู่จิว เขาพยายามจดจำทุกคนไว้ให้ขึ้นใจ เพื่อไม่ได้หลงลืมไประหว่างทาง
เซี่ยซือซือเห็นชาวบ้านต่างมีท่าทางหวาดระแวง สายตายังแสดงความลังเลใจอยู่ นางจึงเดินไปอยู่ด้านหน้าของทุกคน
“ข้ามีแผนที่การเดินทางครั้งนี้ พวกท่านคงสงสัยว่าข้าเห็นกองทหารจริงหรือไม่ ข้าเซี่ยซือซือขอสาบานตรงนี้เลยว่าข้าเห็นจริง ๆ ทีนี้ข้าอยากขอความร่วมมือพวกท่านบ้าง เพื่อความสะดวกในการเดินทาง บ้านไหนมีคนชรากับเด็กเล็ก ให้มารวมกันอยู่ฝั่งนี้”
เซี่ยซือซือตกลงกับเฒ่าอวี่ไห่เอาไว้แล้ว นางขอเช่าเกวียนสองคันของเขา เอาไว้ช่วยขนสัมภาระของชาวบ้าน และอีกคันเอาไว้ให้เด็กกับคนชรานั่ง แต่เฒ่าอวี่ไห่ไม่ยอมรับเงินของนาง เขาเต็มใจช่วยเหลือชาวบ้าน
คนที่ได้ขึ้นเกวียนมี แม่เฒ่าจาง ห
