2 ปีผ่านไป....
เวลามักจะผ่านไปไวเสมอ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ปี3 แล้วนะ อีกแค่ปีเดียวก็จะจบแล้ว ถ้าเรียนจบฉันก็ต้องกลับไปช่วยงานคุณป๋า ตอบแทนพระคุณที่คุณป๋าเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็ก
เรื่องในตอนนั้นฉันพยายามจะไม่คิดถึงอีกแล้ว เวลาผ่านไปฉันเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง แต่บอกตามตรงว่าฉันก็ยังไม่กล้าสู้หน้าของคุณป๋าอยู่ดี
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่ฉันคุยกับคุณป๋ามันเมื่อไหร่ มันนานมาก คงจะก่อนเกิดเรื่องในคืนนั้น....
ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของฉันก็ราบรื่นดีนะ ฉันตั้งใจเรียน มีผู้ชายเข้ามาจีบฉันก็ไม่ได้สนใจใครทั้งนั้น เพราะตอนนี้อยากตั้งใจเรียนก่อน
“ฮายย!! ยัยฝุ่น วันนี้พี่ไนท์จะมารับแกมั้ย ฉันจะติดรถไปด้วย” พี่ไนท์คือรุ่นพี่ที่คณะ ชอบอาสาไปส่งฉันซึ่งฉันก็ปฏิเสธทุกครั้ง แต่บางทีก็ทนแรงตื้อไม่ไหว จนปัจจุบันนี้ฉันก็นับถือพี่ไนท์เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง ซึ่งพี่ไนท์ก็เข้าใจนะถึงแม้ว่าพี่ไนท์จะคิดกับฉันอ
