คุณป๋าขึ้นมาบนเตียงจากนั้นก็ผลักฉันให้นอนราบ ชุดของพี่ฝนที่ฉันกำลังสวมใส่อยู่ถูกคุณป๋าปลดออกจากตัวอย่างถนอมโดยที่ฉันก็นอนนิ่งๆ ไม่ได้ขัดขืนอะไร
เกลียดตัวเองจังที่อ่อนแอมากขนาดนี้...
หลังจากที่เสื้อผ้าหลุดออกไป คุณป๋าก็ลุกขึ้นปลดกางเกงของตัวเองลงโดยมีฉันที่นอนมองอยู่ จากนั้นร่างของคุณป๋าก็ถาโถมลงมาทับบนร่างของฉันอีกครั้ง
ปลายจมูกโด่งลากไล้ตามซอกคอของฉันค่อยๆ เลื่อนลงเลื่อยๆ จนถึงหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองเต้า คุณป๋ากดริมฝีปากลงบนเนินหน้าอกหนักๆ เพื่อทำรอยเอาไว้ ก่อนจะหยอกล้อเล่นกับเม็ดบัวตูมที่ชูชันอยู่บนเนินหน้าอกตรงหน้า
“ทำไมยอมง่ายๆ ?” คุณป๋าเงยหน้ามองพลางเลิกคิ้วขึ้นถามด้วยสีหน้าที่แปลกใจ
“ไม่ชอบหรอคะ” ฉันถามกลับ คุณป๋าเงียบไม่ตอบอะไรก่อนจะซุกไซร้ใบหน้าลงมาบนตัวของฉันต่อ
“อื้ม หวานไปทั้งตัว~” คุณป๋าพึมพำออกมาเบาๆ คำพูดนั้นสามารถทำให้ใจของฉันเต้นแรงขึ้นมาทันที
เรียวขาของฉันค่อยๆ
