“พอได้แล้วทั้งสองคนเลย”
“สรุปคุณจะเอายังไงคะ ฉันยอมจ่ายถ้าคุณยอมจบ”
คนตัวเล็กเอามือกอดอกตัวเองหลวมๆ จ้องมองหน้าของคาวินอย่างไม่สบอารมณ์ เขาตวัดหางตามาชำเลืองมองมายังนิวริน แล้วยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย
“ก็ได้...ขอคอนแทกต์ด้วย”
“ทำไมเมียฉันต้องให้แกด้วย ให้มันจบตรงนี้พอ”
นิวรินกระตุกแขนอิงทัชเบาๆ พลางส่ายหัวไปมา เธอไม่อยากให้มีเรื่องมีราวมากไปกว่านี้ ตอนนี้นิวรินเหนื่อยเต็มทีกับเรื่องบ้าๆ ที่เจอพร้อมกันในวันเดียว ทั้งโดนพ่อตบแล้วยังจะมาเจอผู้ชายจอมป่วนคนนี้อีก
มือเรียวเล็กล้วงเข้าไปที่กระเป๋าใบหรู หยิบนามบัตรขึ้นมาให้คาวินแล้วพ่นลมหายใจออกจากปาก เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา มองคนตรงหน้าอย่างรู้สึกเซ็งๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น
“อะ...ค่าเสียหายเท่าไร ก็ติดต่อมาแล้วกัน”
“ครับคนสวย หึ”
พูดจบคาวินก็พาตัวเองเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
“ดูมันพูดจาสิ คุณไปให้นามบัตรมันทำไม”
“ก็จะได้จบๆ ไปไง
