.ใช้เวลาเกือบทั้งวันในการเดินทางเพราะระหว่างทางจะมีกิจกรรมให้ทำตลอด บนดอยห่างไกลตัวเมืองค่อนข้างมากจึงทำให้ความเป็นอยู่ของผู้คนไม่ค่อยหวือหวาและมีแต่ความเรียบง่ายที่สืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ทุกคนแยกย้ายกันเข้าที่พักซึ่งเป็นศาลาอเนกประสงค์ของหมู่บ้าน แบ่งโซนชายหญิงใช้เพียงเชือกปอสีแดงกั้นเท่านั้น
"พื้นที่ของเรามีจำกัด ลำบากหน่อยนะครับ"
"ไม่เป็นไรเลยครับผู้ใหญ่"
สมาชิกทุกคนเข้าจับจองที่พักและเก็บสัมภาระเข้าที่ หนูเล็กได้นอนข้างรุ่นพี่ปีสี่ การมาออกค่ายครั้งนี้ไม่มีเพื่อนผู้หญิงเห็นด้วยและติดตามมาเลยสักคนทำให้หนูเล็กไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย มีแค่ขุนเพื่อนร่วมคณะที่ยังพอพูดคุยกันได้อย่างไม่เขินอาย
ประธานชมรมเรียกรวมสมาชิกอีกครั้งเพื่อชี้แจงรายละเอียดของวันพรุ่งนี้
"พรุ่งนี้หกโมงเช้าทุกคนจะต้องตื่นมายืดเส้นยืดสายเพื่อพร้อมทำงานของเราให้เสร็จโดยเร็ว ส่วนเรื่องอาหารเช้าและอาหารเย็นวันนี้พวกเราได้รับความอนุเคราะห์จากชาวบ้าน ส่วนวันนี้น้องๆ คงจะเหนื่อยกับการเดินทางกันมากแล้ว พี่อนุญาตให้แยกย้ายพักผ่อนตามอัธยาศัยได้ เจอกันมื้อเย็นตรงนี้หกโมงเย็น เชิญแยกย้ายครับ" พอสิ้นเสียงประธานชมรมทุกคนก็แยกย้ายไปตามจุดต่างๆ ที่อยากไป บ้างก็ไปถ่ายรูปและเดินชมความเป็นอยู่ของชาวบ้านที่นี่ บางคนก็พูดคุยกับชาวบ้านเรื่องความเป็นอยู่และวัฒนธรรมที่อยากรู้
ส่วนหนูเล็กยังยืนงงเพราะไม่รู้จะไปไหน พี่ชายของตัวเองก็มีงานต้องทำไม่อยากเข้าไปรบกวนให้พี่ชายลำบากใจ
"ได้ยินว่าท้ายหมู่บ้านมีลำธาร ไปดูกันมั้ย "
"ไปสิๆ" หนูเล็กได้ยินแบบนั้นก็เดินตามรุ่นพี่ปีสามไปอย่างเงียบๆ เดินไปสักพักรุ่นพี่ก็หายไปทั้งๆ ที่ก่อนหน้าเธอก็เดินตามไปติดๆ
ซ่า
เสียงน้ำไหลอยู่ข้างหน้าทำให้หนูเล็กลืมเรื่องรุ่นพี่แล้ววิ่งไปหาเสียงน้ำทันที
"ว้าว สวยจัง" เธอตื่นตากับภาพตรงหน้า ลำธารเล็กๆ ที่มีน้ำใสไหลเอื่อยทำให้รู้สึกผ่อนคลาย เห็นแล้วหายเหนื่อยกับการเดินทางวันนี้ไปเลย น้ำใสขนาดที่ว่ามองเห็นพื้นใต้น้ำ บริเวณรอบๆ เงียบสงบได้ยินเพียงเสียงน้ำกระทบโขดหินแล้วก็จักจั่นที่กำลังแข่งกันร้อง
เด็กสาวไม่นึกหวั่นกลัวอันตราย ก้าวขาลงน้ำแล้วเดินไปที่โขดหินฝั่งตรงข้ามทันที
"น้ำเย็นจัง"
"กล้ามากนะ "
"อุ๊ย พี่ขา" เสียงนั่นทำให้เธอตกใจจนแทบถอยหลังไม่ทัน เพื่อนพี่ชายโผล่มาที่นี่ได้ยังไง เขามาตอนไหนมาได้ยังไงเพราะตอนที่เธอเดินมาเขายังอยู่ที่ลานกิจกรรมอยู่เลย
"มานี่ "
"ว๊าย! " เธอถูกดึงเข้ามาที่หลังโขดหิน และถูกจู่โจมด้วยการจูบพร้อมกับฝ่ามือหนาที่ลงมือลูบคลำบนทุกส่วนของร่างกาย
"พะ พี่ขา อ๊ะ" หนูเล็กถูกถอดเสื้อออกเหลือเพียงแค่บลาตัวจิ๋วเท่านั้นที่ห่อหุ้มอกอวบอิ่มเอาไว้
"ใช้เสียงได้ไม่จำกัด " ชายหนุ่มก้มกระซิบข้างหูแล้วเคลื่อนใบหน้าต่ำลงมาจัดการกับความใหญ่โตเกินวัยของเธอ
"อื้อ พี่ขา สะ เสียว หนูเล็กเสียว" เด็กสาวแอ่นอกให้กับชายหนุ่มอย่างไม่นึกอายพร้อมกับเปล่งเสียงครางกระเส่าออกไปอย่างเต็มที่
"ดี อยากแล้วใช่มั้ย " เธอพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อเอาออกซิเจนเข้าไปหล่อเลี้ยงร่างกายให้ได้มากที่สุดเพราะช่วงล่างตอนนี้ถูกรุกรานอย่างหนักพอๆ กับช่วงบน
"สอดเข้ามาได้มั้ย" เด็กสาวแยกขาออกโดยใช้โขดหินทั้งสองข้างซ้ายขวาเป็นที่พึ่ง สภาพของเธอไม่ต่างจากคนไข้ที่กำลังอ้าขาอยู่บนเตียงรอให้หมอมาตรวจภายใน
"สอดอะไร เธออยากได้อะไร" ปลายนิ้วของชายหนุ่มกดย้ำๆ และวนรอบติ่งเนื้อที่นูนยื่นออกมาจนเด็กสาวร้องเสียงดังและเผยความต้องการออกมา
"อะไรก็ได้ที่ทำให้หนูเล็กเสร็จ "
"สองนิ้วคงไม่พอ"
กึก!
"อ่า แน่นจังเลยค่ะ" เด็กสาวกัดปากแล้วร่อนเอวเร่าๆ สุดยั่วสู้กับสามนิ้วที่สอดเข้าไปภายในรูสวาทของตัวเอง เสียงธารน้ำไหลช่วยกลบเสียงครางของทั้งคู่ได้ดีทีเดียว
"อยากมากใช่มั้ย เอาสิ นิ้วพี่เป็นของเธอ " ชายหนุ่มเกร็งแขนเพื่อสู้กับเอวสาวที่กำลังบดร่อนเพื่อให้ภายในรูสวาทเสียดสีกับนิ้วของตัวเอง
"พี่ขา อื้อ หนูเล็กเสียว" น้ำเสียงยั่วยวนของหนูเล็กทำให้กลางกายของเขาไม่อาจอยู่เฉย เมื่อหนูเล็กก้มมองเธอก็รีบขยับเอวเร่าๆ เพื่อให้ตัวเองเสร็จสม
"ตอดนิ้วพี่แรงเกินไปแล้ว"
"พี่ขา พี่ขา อ๊ะ อ๊ายยยย" รูสวาทสาวกระตุกตุบ ปล่อยน้ำสีใสจนเยิ้มเต็มมือของชายหนุ่ม
"พี่ก็อยาก" ชายหนุ่มดึงกางเกงวอร์มของตัวเองลงเพื่อโชว์ความแข็งแรงและบอกความต้องการให้เธอได้รับรู้
"หนูเล็กไม่เคย"
"ก็เคยซะะ เอามันเข้าปากเดี๋ยวนี้ " เขาขึ้นไปนั่งบนโขดหินแล้วจ่อลำรักไปที่ปากของเธอ เด็กสาวกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน
"ใหญ่แบบนี้ หนูเล็กกลัวจังเลย " ปลายลิ้นร้อนชื้นของเด็กสาวแตะลงบนปลายหัวบานสีแดงแล้วลากยาวไปจนสุดลำอย่างช้าๆ
"ให้ตายสิ อ่า เธอยั่วพี่"
"อร่อยจัง" พูดจบเธอก็อ้าปากอมความใหญ่โตตรงหน้าเข้าไป ชายหนุ่มขยับเอวใช้โพรงปากของเธอเพื่อบำเรอความใคร่
"อ่า ดี ดูดแรงๆ " โพรงปากแสนนุ่มกับหน้าอกอวบที่กระเพื่อมอยู่ตรงหน้าทำให้เขากัดกรามแน่น อยากทำมากกว่านี้แต่ก็ต้องหักห้ามใจเอาไว้
"อ่า จะเสร็จ อืม ดูดแรงอีก"
อ่อก อ่อก
หนูเล็กหายใจไม่ออกตาค้างจนในที่สุดก็สำลักน้ำเชื้อขาวขุ่นที่ถูกปล่อยออกมาจากลำรักจนหน้าแดง
"กลืนลงไป"
"อ๊ะ" หนูเล็กถูกบังคับให้กลืนน้ำกลิ่นคาวลงคอแล้วยังถูกดันตัวจนติดกับโขดหิน
"พี่หิวอีกแล้ว "
"พี่ขา อย่าดูดแรงค่ะ" จุกสีหวานกลายเป็นสีแดงช้ำเมื่อถูกชายหนุ่มดูดดึงสลับกันไปมาซ้ำๆ เขาไม่เคยอิ่มกับการได้อยู่ใกล้กับเด็กคนนี้
"ของพี่ พี่จะดูด "
" พี่ขา ยะ อย่า"
"ทำไม " หนูเล็กส่ายหน้า ไม่อาจปฏิเสธเขาได้อีกเหมือนเคย ร่างกายโอนอ่อนให้เขากระทำอีกครั้ง
"เข้ามาในตัวหนูเล็กได้มั้ย อ่า "
"ใจเย็นๆ เด็กดี" นิ้วทั้งสามขยับออกรูสวาทของเด็กสาวอีกครั้ง
"พี่ขา พี่ขา อื้อๆ"
"ปล่อยมันออกมา "
"อ๊าย" หนูเล็กปลดปล่อยเสียงร้องออกมาอีกครั้ง คราวนี้เธอทรงตัวแทบไม่ไหวภูผาจึงขยับเข้าไปประคอง เนื้อตัวของเธอเย็นเฉียบเพราะอุณหภูมิของน้ำที่เริ่มแปรเปลี่ยนตามแสงของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
"หมดแรงแล้วหรือไง"
"หยุดแกล้งหนูเล็กได้แล้ว หนูเล็กเหนื่อย"
"ทีหลังก็เชื่อฟังพี่ อย่าทำแบบนั้นอีก คราวต่อไปไม่ใช่แค่นิ้วแน่"
"พี่ขาใจร้าย "
"แค่กับเธอเท่านั้น ควรดีใจนะเด็กน้อย"
หนูเล็กหอบร่างที่เปียกชื้นของตัวเองกลับที่พัก ส่วนภูผาก็เดินตามหลังมาไม่ห่าง พอมาถึงเธอก็ได้ยินเสียงรุ่นพี่นินทาตามหลังมาติดๆ
"ไปเล่นน้ำมาแน่ๆ เลย "
"ไม่กลัวบ้างหรือไง ได้ยินพี่หัวหน้าชมรมบอกว่าแถวนั้นผีดุ"
"มีเสือด้วยไม่ใช่เหรอ ดีนะที่พวกเรากลับทัน"
"ดีที่ยัยนี่ยังรอดมา"
เพราะแบบนี้นี่เองกลุ่มคนที่เดินนำหน้าเธอถึงได้หายไปกันหมด
________________________________________________