HAPLOS NI BAYAW (SSPG)

𝙏𝙝𝙚 𝙋𝙖𝙨𝙩-𝙄

```

Naglalakad si Lucinda pauwi dahil nasira ang gulong ng tricycle na sinasakyan niya kaya naglakad na lang siya. Madilim na dahil alas-sais na ng gabi. Galing siya sa bayan nag-grocery ng mga gamit sa kusina dahil naubos na ng asawa niya ang binili nito noong nakaraang linggo.

Excited siyang umuwi dahil meron itong biniling damit para kay Edmund, sa tuwing sumasahod ang kanyang asawa ay binibilhan niya ito ng bagong isusuot. Para kahit papaano ay nakikita niya kung saan napupunta ang magiging sahod nito sa hacienda.

Huminto saglit si Lucinda, dahil pakiramdam niya’y may sumusunod sa kanya habang siya ay naglalakad, kaya't tiningnan niya ang kanyang likuran ngunit walang tao, na ikinabahala niya dahil tanging mga puno lamang nasa paligid, walang mga bahay, at ang daming tsismis na maraming mga taong pinapatay dito.

Dahil sa takot na nararamdaman ay binilisan niya ang kanyang paglalakad, may kalayuan pa ang kanilang bahay saka lang merong kabahayan kapag lampas na siya sa kagubatan. Muli siyang tumingin sa likuran, merong nakitang tatlong lalaki si Lucinda. Hindi niya makilala dahil nakatakip ang kanilang mukha ng itim na maskara tanging mga mata lang yung nakikita niya.

Halos tumakbo na si Lucinda dahil papalapit na ang tatlong lalaki sa kanya, sobrang bilis ng t***k ng kanyang puso at nanginginig dahil sa takot. Muli niyang tinignan, tumatakbo na rin ang mga ito, kaya lalong binilisan ni Lucinda yung kanyang pagtakbo. Dahil sa dilim ng paligid ay hindi niya nakita ang batong naapakan niya dahilan para madapa siya, hindi ininda ni Lucinda ang natamong sugat sa kanyang tuhod. Agad siyang bumangon at tatakbo na ulit sana pero may humila sa kanyang braso, takot na takot niyang tinignan isa sa mga lalaking humahabol sa kanya.

“Bitawan mo ako, sino kayo anong kailangan niyo sa akin?” Nanginginig ang boses niyang tanong habang nagpupumiglas, ngunit hindi siya makatakas.

Hinila siya ng lalaki, dahil sa laki ng katawan nito ay walang kahirap-hirap siyang nahila, nagsisigaw si Lucinda umaasang merong makakarinig sa kanya. Tahimik lang ang mga lalaki habang hila-hila siya, walang ideya si Lucinda kung saan sila pupunta. Napagod lamang siyang sumigaw makahingi ng tulong, pero sa huli ay walang nakakarinig sa kanya.

Napatingin siya sa paligid dahil nasa loob na sila ng kagubatan kaya lalong kinabahan si Lucinda.

“Pakawalan niyo na ako ano bang kailangan niyo sa akin! Wala akong pera hindi mayaman!” Muling sigaw niya pero tila walang naririnig ang tatlong lalaki, hindi na maintindihan ni Lucinda kung anong nararamdaman.

Buong pwersa siyang hinila papasok sa bahay na ngayon lang niya nakita. Pagpasok nila ay madilim ang paligid ang tanging nagsisilbing liwanag ay yung buwan. Pero hindi pa rin ito sapat para maaninag niya ang nasa loob.

“Boss nandito na ang pamangkin ni Don Quintana!” Malamig na sabi ng lalaking may hawak sa kanya. Iginala ni Lucinda ang paningin niya, may gumalaw sa gilid pilit naaninag kung sino ito pero nabigo siya.

“Si-sino ka anong kailangan mo sa akin?!” Tanong niya sa lalaki, mahina naman itong tumawa dahilan para lalo siyang nakaramdam ng takot.

"Bakit mo ako pinadukot? Wala akong alam na kasalanan sa inyong!" Nagpupumiglas na sabi ni Lucinda, wala siyang ibang iniisip kundi ang makatakas sa kamay ng mga lalaki.

“Malaki ang kailangan ko sayo, dahil matigas kang babae! Simple lang ang gusto namin, ari-arian na naiwan sayo ng iyong magulang pero ayaw mong ibigay!!” Nagtaka si Lucinda, inaalala kung sino ang mga taong merong pagnanais na makuha kung anong meron siya.

Nakaramdam ng galit si Lucinda, dahil buong akala niya'y titigil na ang mga ito pero nagkamali siya.

“Hindi niyo makukuha sa akin ang pinaghirapan ng aking magulang!” Mariin niyang sagot, at pilit kumakawala pero isang malakas na suntok ang kanyang natikman mula sa lalaking hawak siya.

Halos napaluhod si Lucinda at lalong nanghina dahil sa ginawa ng lalaki. Nalasahan niya ang sariling dugo, namamanhid yung katawan nito hindi pa siya nakabawi sa sakit na nararamdaman ay hinila siya ng lalaki.

“Pirmahan mo ito Lucinda!” Sigaw ng lalaki bago i-sampal sa kanya ang hawak nitong dokumento. Matapang niyang tinignan ng masama ang lalaki.

“Hindi ko pipirmahan yan kahit patayin mo ako! Hindi ninyo mapapakinabangan ang lupa namin!” Galit niyang sigaw sa lalaking hindi niya alam kung sino, ngayon lang narinig ni Lucinda ang boses nito. Kaya hindi niya matukoy kung sino ito!

"Ganyan na ba kayo kauhaw sa lupa! Pati pinaghirapan ng iba ay pinagkakainteresan ninyo!" Sigaw niya sa mukha ng lalaki, lalo nama itong nagalit kay Lucinda.

Dalawang magkasunod na sampal ang natikman ni Lucinda, para siyang nabingi dahil sa lakas nito. Nakaramdam pa siya ng pagkahilo, namamanhid ang kanyang pisngi umaagos ng dugo sa kanyang leeg.

“Lalo ka lang masasaktan kapag nagmatigas ka, pirmahan muna para matapos na ito!” Sigaw sa kanya ng lalaki, ubos na ang pasensya niya kung kinakailangang daanin sa dahas ay gagawin nito.

Tumingin siya sa tatlong lalaki, sinenyasang saktan si Lucinda. Hinila ulit siya ng lalaki at buong lakas na binato sa kama. Aalis na sana si Lucinda pero mabilis na nakalapit ang dalawa, walang pag-aalinlangang pinunit ang suot nitong black na dress.

“Wag! Maawa kayo wag niyong gawin sa akin!!” Nagmamakaawa sigaw ni Lucinda, sinampal siya ng isang lalaki lalo siyang nagpupumiglas dahil nasa paanan niya ang lalaking may hawak sa kanya kanina.

Nagtatawanan ang tatlong lalaki, walang ginawa si Lucinda kundi mag-makaawa habang umiiyak.

Takot na takot siya, walang ibang makikita si Lucinda sa mga mata ng tatlong lalaki kundi pagnanasa. Nilagyan ng busal ang kanyang bibig para hindi ito maging maingay.

Hinubad ng mga lalaki ang suot nilang mga damit, kitang-kita ni Lucinda ang mga galit nilang alaga. Ang kanilang mga katawan ay puno ng tattoo, pareho silang tatlo maaring simbolo iyon ng kanilang samahan.

Lumaki ang kanyang mga mata dahil sa ginawa ng isang lalaki, pinunit nito ang suot niyang panty. Nagsigawan silang tatlo nang makitang makinis ang kanyang pagkababaé. Sisipain na sana niya ang lalaking nasa paanan niya pero nahawakan agad nito yung kanyang Paa.

Pumaibabaw sa kanya yung lalaki at hinalikan ang leeg pababa sa malulusog nitong dibdib. Inalis nito ang takip sa mukha niya dahilan para makita ni Lucinda, pamilyar sa kanya ang mukha ng lalaki pero hindi maalala kung saan niya ito nakita.

"Ang sarap malusog!" manyakis na sabi ng lalaki bago muling lamutakin ang dalawang bundok ni Lucinda.

Nagpupumiglas si Lucinda habang ang kanyang luha ay walang tigil na umaagos sa mukha niya. Isang malakas na suntok sa kanyang tiyan ang natikman nito, dahilan para lalo siyang manghina. Walang kalaban-laban si Lucinda habang binababoy siya ng mga lalaking hayok na hayok.

Ang dumi-dumi ko ng babae, mga hayop sila! Patawarin mo ako Edmund, hindi ko ginusto ang nangyari sa akin. Patawad hindi ko kayang ipagtanggol ang aking sarili. Mahal na mahal kita Edmund, patawarin mo ako..

Aniya sa kanya isipan, habang patuloy na umiiyak walang pag-iingat ang bawat galaw ng mga lalaki, pinagsawaan nila ang katawan ni Lucinda, wala silang balak tumigil sa pang bababoy hangga't hindi nakakaraos.

Diring-diri si Lucinda sa kanyang sarili, dahil sa ginawa ng mga lalaki siguro rin na mabubuntis siya, ang kanilang katas ay ipinutok sa kanyang bahay bata. Ang iba ay sa basta na lang pinasirit sa kanya, sobrang lagkit ng kanyang katawan, pinaghalong pawis at katas. Pagod ng manlaban si Lucinda kaya hinayaan na niyang babuyin siya. Nakatulala habang sagana pa rin ang kanyang luha.

Hindi pa nakuntento ang mga ito, dahil sa pagmamatigas niyang ayaw pirmahan yung dokumento, alam niyang oras na pumirma siya mawawala lahat ng kanyang ari-arian. Mawawala din naman siya sa mundo, mas mabuting pare-pareho silang walang mapapakinabangan.

Binugbog pa si Lucinda, tuwang-tuwa ang mga lalaki sa kanilang ginawang pagpapahirap.

“Itapon yan sa ilog malapit sa hacienda Quintana!” Malamig na utos ng lalaki bago tumayo dahil wala itong napala kay Lucinda.

Hinila nila patayo ang walang malay na si Lucinda, naiwan yung isang lalaki para linisin ang pwedeng maging ebidensya.

“Wala dapat maiiwan dyan kahit mga dugo at katas nyong tatlo!” Malamig na sabi ng tinawag nilang boss, kinuha ng lalaki ang kanyang cellphone para tawagan yung mastermind.

“Boss, hindi pumirma si Lucinda pinatahimik ko na dahil masyado itong matigas!” Balita niya dito, mahina namang natawa ang lalaking nasa kabilang linya.

“Inaasahan ko na yan, sana huwag kang pumalpak dahil kapag nadawit ako malilintikan kayong lahat!” Malamig niyang sabi at merong pagbabanta.

“Nilinis na nila boss, bago kami aalis dito ay i-check ko” Agad niyang sagot, pinatayan na siya ng tawag.

“Ayusin mo ang paglilinis dyan! Baka masayang pa ang bayad ko sa inyo!” Galit niyang sigaw sa lalaki na naglilinis.

Habang ang dalawa ay buhat si Lucinda, tumingin sa paligid dahil baka merong makakita sa kanila. Nang makitang wala ay agad nilang itinapon sa ilog si Lucinda, ibinato nila ito sa pinakamalalim.

Dahil sa panghihina ay hindi na nagawang lumangoy ni Lucinda, hinayaan niyang lumubog na siya pailalim.

Magbabayad kayong lahat, hindi matatahimik ang aking kaluluwa hangga't walang hustisya sa pagkamatay ko. Babalikan ko kayo at mag-hihiganti. Ipaparamdam ko sa inyo kung paano magalit ang isang Quintana! Buhay yung kinuha nyo, buhay din ang kapalit!

Puno ng galit at poot niyang sabi sa kanyang isipan, bago tuluyang malunod. Nang makita ng dalawang lalaki na hindi lumutang ang katawan ni Lucinda saka lang sila umalis.

to be continued..