หญิงสาวไม่อยากมองหน้าหล่อๆ แววตาอบอุ่นแบบนั้นจึงยกแก้วน้ำผลไม้ดื่มอึกๆ แน่นท้องไปหมด
การสังสรรค์ยังคงดำเนินต่อไป นักดนตรีใส่อารมณ์บนเวทีไม่ยั้ง คนด้านล่างก็ปลดปล่อยอารมณ์เต็มที่เช่นกัน
ท่ามกลางผู้คนแออัดขวักไขว่ ฟ้าพราวที่นั่งใกล้วิณณ์จึงรับรู้ถึงการมาเยือนและวนเวียนอยู่ทางเบื้องหลัง
“วิณณ์ ชนแก้ว”
“ไง วิณณ์ ไม่เจอกันนาน”
“พี่วิณณ์ สวัสดีครับ”
“พี่วิณณ์”
ฟ้าพราวพบว่าวิณณ์เป็นคนที่ป๊อปปูล่ามาก นอกจากเพื่อนในกลุ่มที่เอาเขาเป็นศูนย์กลางแล้ว ใครหลายๆ คนทั้งหญิงทั้งชายยังเป็นฝ่ายเดินเข้ามาทักทายเขา เป็นฝ่ายชวนเขาคุย
ไม่นานผู้คนก็รุมล้อมร่างสูงของเขาจนมืดดำ
หญิงสาวขมวดคิ้วมองเพื่อสังเกตเงียบๆ และรับรู้ได้แค่นั้น โดยที่เธอยังคงไม่รู้ว่าเป็นเพราะวิณณ์ คืนนั้นที่เธอดื่มเหล้าจนเมาจึงไม่มีใครเอาเปรียบเธอ หรือฉวยโอกาสกับเธอ
คืนนั้นวิณณ์คอยกันท่าผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจ้องจะงาบเธออย่างเอาเป็นเ
