Ep 4.2 Something wrong

596 Words
กลายเป็นเรื่องใหญ่จนได้... เพราะโทรศัพท์ของฉันร่วงพื้นจนหน้าจอแตกยับและเปิดไม่ติดอีกเลย บ้านฉันกับบ้านเซย์ก็เลยวุ่นวายตามหาพวกฉันกันทั้งคืนโดยไม่ได้มาดูที่โรงเรียน เพราะไม่คิดว่าพวกฉันจะติดอยู่ในนี้ พอเช้า ลุงยามมาเปิดประตูให้ห้องเราตอนที่เมษา (หัวหน้าห้อง) มาถึงเป็นคนแรกพอดี การที่ฉันหลับซบกับเซย์อยู่ข้างผนังในสภาพเสื้อผ้ายับยู่ยี่เลยโดนเอาไปวิจารณ์กันอย่างแพร่หลาย และทำให้ฉันโดนแฟนคลับเซย่ากับปาร์ตี้พากันมองแบบอาฆาตมาดร้ายด้วย -_-; แล้วปาร์ตี้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้น่ะเหรอ? ก็เพราะแฟนคลับหลายคนของเซย์มารวมตัวกับแฟนคลับของตี้ แล้วพากัน ‘จิ้น’ สองคนนี้เป็นคู่ตุนาหงันกันน่ะสิ แล้วสองคนนี้ก็ดังในอินเทอร์เน็ตซะด้วย ฉันเคยเปิดไปเจอพวกมันเป็นพระนางคู่กันในนิยายวายของเว็บไซต์เด็กน่ารักดอทคอมด้วยนะ พอเปิดให้พวกมันดูเซย์กับตี้ก็ขำก๊าก แถมชอบอ่านอีกต่างหากแล้วมานั่งหัวเราะกันคิกคัก หรือบางที... พวกมันจะเป็นแบบนั้นกันจริงๆ O_O “อ่านอะไรอยู่น่ะ” ทันทีที่เซย์เดินมาโน้มหน้าลงมองจอไอแพดของลันที่ฉันยึดมาเล่นฆ่าเวลาตอนพักเที่ยง เพื่อนเกือบทั้งห้องก็หันพรึบมามองเราโดยไม่ได้นัดหมาย พอเราสองคนหันไปทุกคนก็เนียนมองฟ้ามองเหวไปเรื่อย และหันกลับมามองพวกเราอีกครั้งเมื่อฉันกับเซย์หันมองหน้ากัน “อ่านนิยายที่นายเป็นนายเอกแล้วตี้เป็นพระเอกอยู่” ฉันบอกเซย์เซ็งๆ ผ่านมาสองวันแล้วอะไรๆ ก็ยังไม่ดีขึ้นซะที ขนาดพวกฉันโดนทำโทษให้ขัดส้วมทั้งตึกกันจนได้นะ โทษฐานที่วันนั้นอยู่ในห้องแท้ๆ แต่ไม่ยอมเรียกอาจารย์เลอลักษณ์ ถึงจะไม่โดนพ่อกับแม่ด่าเพราะทั้งคืนท่านก็เป็นห่วงจนตาบวมแดงไปหมด (รู้สึกผิดจัง ;_;) ก็ยังต้องมาเสียเงินซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้ฉันอีก ยิ่งไม่โดนด่ายิ่งรู้สึกแย่ แค่นี้ยังไม่พออีกรึไง T^T แล้วก็... ฉันเล่าเรื่องคืนนั้นให้ลันฟังว่าตอนติดอยู่ในห้องเรียนน่ะ จู่ๆ ไฟก็ดับพร้อมกับฝนตก ลันตกอกตกใจใหญ่เพราะเคยเห็นอาการฉันตอนฝนตกพร้อมไฟดับครั้งแรกหลังจากเรื่องนั้น... ว่าฉันกลัวแทบบ้าแค่ไหน แต่พอเล่าให้ฟังว่าฉันสงบลงเพราะอะไรและเพราะใคร ลันก็หรี่ตามองฉันแล้วยิ้มแปลกๆ เง้อ... พิลึกคน “ทำไมเธอชอบอ่านจังวะ” ถามกลางแกะห่อขนมกินไปพลาง ได้ข่าวว่าบางช่วงนายกับตี้ก็ชอบอ่านเหมือนกันไม่ใช่รึไง -_- “ก็มันสนุกดีนี่” ฉันตอบแบบเนือยได้อีก เพราะยังรู้สึกถึงสายตาของทุกคนในห้องที่มองพวกเราแบบจับผิดขั้นเทพ กับเสียงซุบซิบๆ คาดเดาสถานการณ์กันไปเรื่อยว่าตกลงเซย์กับฉันมี Something wrong กันรึเปล่า จะบ้าเรอะ พวกฉันเป็นผู้ประสบภัยที่โดนลุงยามขังไว้โดยไม่ได้กินข้าวเย็นเชียวนะ ทำไมต้องมายัดเยียดข้อหาเพิ่มให้กันด้วยล่ะ เครียด!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD