ราดาเข้ารับการปฐมพยาบาลและตรวจรักษาโดยแพทย์โดยละเอียดตามความต้องการของเมฆี หล่อนไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่หัวแตกเนื่องจากเป็นลม หมอสันนิษฐานว่าเกิดมาจากความเครียดและพักผ่อนไม่เพียงพอ ทำให้ร่างกายอ่อนแอ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย รับยาเสร็จเมฆีก็พาหล่อนกลับไปส่งบ้าน
“พี่เมฆคะ...ช่อขอพักสักเดี๋ยวได้ไหมคะ คงนั่งรถไม่ไหว” หล่อนบอกกับสารถีหนุ่มในระหว่างทาง
“เมื่อกี้คุณหมอให้พักที่โรงพยาบาลทำไมช่อไม่ยอมพัก นี่มันจะค่ำแล้วให้พี่โทรฯ บอกที่บ้านช่อก่อนดีกว่า เดี๋ยวพ่อกับแม่จะเป็นห่วง”
“ช่อไม่อยากนอนโรงพยาบาลนี่คะ อีกอย่างช่อคิดว่าช่อยังไหว แต่ตอนนี้ช่อปวดแผลมาก มึนหัวจะอ๊วกด้วย แค่อยากปิดตานอนนิ่งๆ สักครู่เท่านั้น ถ้าพี่เมฆไม่สะดวกก็ปล่อยช่อไว้โรงแรมแถวนี้ก็แล้วกันค่ะ เดี๋ยวช่อค่อยยังชั่วจะเรียกแท๊กซี่กลับเอง”
“ช่อ...ถ้าปวดแผล หรือปวดหัวก็กลับไปให้หมอดูดีกว่า
