Nagising si Sandrine sa mabigat na bagay na nakadagan sa kanyang beywang at balakang. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at tiningnan ang relo na nakasabit sa dingding mag-alas siyete na ng umaga. And this is the first time in her life na sobrang tagal siyang nakatulog. Ni hindi na nga niya maalala kung paano siyang nakaakyat sa silid na ito kagabi nang ihatid siya ni Xavier.
Si Xavier!
Napabalikwas siya nang bangon ngunit muling napabalik nang higa dahil tila may nakagapos sa kaniya. Nang tingnan niya ang mga brasong nakayapos sa kanyang beywang ay nanlaki ang kanyang nga mata. Bumaling siya, nakasuksok ang mukha ni Xavier sa kanyang leeg. Hindi niya inaasahan na makikita niya itong natutulog sa kanyang tabi. Napasapo si Sandrine sa kanyang noo nang ma-realize na buong damag sila
