ห้องลับของคุณรัชญ์

4

งานเลี้ยงวันเกิดของท่านสารวัตรคนดังจัดแบบหรูหรางดงามสมตำแหน่งที่เพิ่งได้รับ คนดังในจังหวัดมาร่วมงานหลายคน รวมถึงสาลิณีที่หอบเธอมางานนี้ด้วย ที่จริงต้องเป็นเสาวรส แต่พอสาลิณีรู้ว่าเสาวรสถูกลูกชายของท่านหอบไปนอนที่ห้องลับของเขาเรียบร้อย แถมยังถ่ายคลิปลับไว้อีกด้วย ท่านเลยไล่เสาวรสออก แล้วหันมาใช้เธอแทน

“คุณรัชญ์มาไหม”

“มาสิ เห็นว่ากำลังคบกับคุณหนูริมา ลูกสาวท่านสารวัตรใหญ่ ไม่มางานของพ่อตาได้ไงล่ะเธอ”

“นั่นไงแก คุณรัชญ์เข้างานมาแล้ว ทำไมหล่อขนาดนี้ก็ไม่รู้ ขอสักทีจะเป็นเด็กดีกับคุณไปจนวันตายเลย”

“ฉันก็อยากโดนเหมือนกัน ได้ยินว่ายิ่งได้เข้าห้องลับแสดงว่าคุณรัชญ์ยิ่งถูกใจ ฉันล่ะอยากไป๊อยากไปยิ่งกว่าโลตัส บิ๊กซีซะอีก”

สาลิณีเบ้หน้า เมื่อได้ยินผู้หญิงไร้ราคาพวกนั้นพูดว่าอยากปีนเตียงของลูกสารเลว ไม่รู้ว่าไปพิศวาสคนแบบนั้นได้อย่างไร

“คนสนิทหรือครับคุณสา” เสียงทักทายจากด้านข้างดึงความสนใจของสาลิณีให้หันหน้ามามองในทันที

“ค่ะ” สาลิณีตอบรับพร้อมยิ้มอ่อนหวาน พลางยื่นมือมาแตะตรงข้อศอกของเธอให้หันไปให้คนทักได้ดูใกล้ ๆ “หลานสาวคนเดียวของเพ็ชรอำไพค่ะท่าน ท่านจำแม่เพชรได้ใช่ไหมคะ”

ท่านสารวัตรพยักหน้าเบา ๆ สายตามากประสบการณ์มองด้วยความสนใจ “น่าเสียดายนะครับที่เพชรเขาไปก่อนพวกเรา”

“ค่ะ” สาลิณีหน้าเศร้า ตามองมาที่เธอด้วยแววตาเศร้าลงเล็กน้อย

“คนข้าง ๆ ป้าคุณรัชญ์ ใครวะ”

“เลขาคนใหม่มั้ง”

“เวลาออกงานครั้งก่อน ๆ เห็นแต่คนผอม ๆ ที่มากับท่านด้วย รอบนี้เปลี่ยนไซส์ไปเลยเว้ย”

“แต่แบบนี้ก็เซ็กซี่ดีว่ะ หุ่นแบบนี้ไม่ธรรมดานะเว้ย อวบ อัด พลัสไซส์อย่างนี้ท่าจะแน่นดีเลยล่ะเวลากระแทก”

ดลวรัชญ์ที่ยืนอยู่ด้านหลังกระแทกลมหายใจออกจากปอดแรง ๆ หนัก ๆ เหลือบหางตามองทางต้นตอของเสียงซุบซิบแล้วกวาดสายตาไปยังต้นตอของการสนทนาข้างหลัง เห็นว่าเป็นแม่ตัวดีที่เขาเพิ่งกระแทกไปเมื่อคืนก็เดือดปุด ๆ เขาหันไปยกขาแล้วถีบสองคนที่พูดมากตรงนั้นแรง ๆ ก่อนที่คนสนิทของเขาจะเข้ามาเอาตัวพวกมันออกไปจากงาน เมื่อคนโดนถีบแบบไม่มีสาเหตุทำท่าจะโวยวายขึ้น แต่พอเห็นว่าเป็นดลวรัชญ์สองคนนั้นก็ปิดปากเงียบในทันที ไม่รู้ว่าตนเองทำอะไรขวางตาออกไปแต่ก็ยอมล่าถอยอย่างว่าง่าย คนที่เพิ่งถีบพวกปากมาก หันไปส่งสายตาบอกคนสนิทให้จัดการบางอย่างให้ ก่อนที่อารมณ์ของเขาจะสงบลงช้า ๆ หลังจากสั่งงานออกไปแล้ว

กว่าจะได้กลับเกือบห้าทุ่มครึ่ง หลังจากส่งสาลิณีเข้าห้องไปแล้ว ขวัญลดาค่อยเดินกลับไปที่บ้านของตัวเอง

คนทำงานทั้งหมดถูกแบ่งให้พักที่ห้องแถวด้านหลัง ส่วนเธอเคยพักที่บ้านหลังเล็ก ๆ กับเพ็ชรอำไพมาก่อน เลยได้พักที่เดิมไม่ได้ถูกย้ายไปที่ใด เสียแต่ว่าบ้านพักของเธออยู่สุดเขตแดนอาณาบริเวณของสาลิณี อีกทั้งยังอยู่ติดกับเขตแดนนรกระหว่างแม่กับลูกชายอีกด้วย

เคยมีคนร้องขอให้ย้ายบ้านพักของเธอเพื่อความปลอดภัย แต่สาลิณีไม่ย้าย บอกว่าเธอเป็นคนเดียวที่ท่านรักและสามารถทำให้ตนหมดห่วงได้มากที่สุดในบรรดาคนงานหญิงของท่าน และดลวรัชญ์ไม่มีทางทำอะไรขวัญลดาอย่างแน่นอน หรือหากทำจริง สาลิณีก็คิดว่าตนมีทางเลือกในการจัดการลูกชายสารเลวคนนั้น

ขวัญลดาคิดถึงความบาดหมางของแม่และลูกชายแล้วได้แต่ถอนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ๆ

ขาสองข้างพาเดินลัดห้องแถวของคนงานทางด้านหลังตึก แต่แล้วก็ถูกดักแล้วดึงกึ่งลากไปยังอีกทาง ทีแรกเธอดิ้น แต่พอคุ้นกลิ่นแล้วก็เลิกดิ้นในทันที

ร่างสูงใหญ่กว่าลากเธอข้ามเขตแดน ตรงทางผ่านเธอเห็น ‘ศรีศักดิ์’ ห่านที่เขาเลี้ยงยืนมองเจ้านายของมันอยู่ ก่อนจะถูกพาเข้าไปบ้านของเขาได้ ก็โดนโยนเข้าไปในห้องห้องนั้น...ห้องลับของเขา

“คุณน่าจะบอกกันดี ๆ จู่โจมแบบนี้ทำไมคะ”