Kabado ako habang kumakain matapos nang mga sinabi niyang iyon. Sinong hindi kakabahan, para niya na akong kakainin ng buhay.
Ang hirap ng ganito, kundi lang talaga dahil sa malaking pabor na ginawa niya hindi lang sa akin kundi sa pamilya ko, wala ako ngayon dito.
Hindi rin ako komportable sa kinauupuan ko dahil pakiramdam ko hubad na ako sa mga mata niya kanina pa.
Panay na ako inom ng tubig nang wala sa wisyo baka sakali mawala itong kaba kong nararamdaman sa pag-inom.
"You look nervous," he said while slicing the ribs stake. "Hindi mo rin masiyado ginagalaw ang pagkain mo," puna niya pa.
"S-Sino namang hindi kakabahan sa iyo... ito ang unang beses ko," hiya kong sinabi idagdag pa na nakakakipot ng paghinga ang mga tingin niya.
"Amanda, I will be gentle. Hindi naman kita sasaktan
