Tres
1773 Words
Tumayo na ako sa inuupuan ko at nakita kong may padating na nurse sa amin nang kaibigan ko.
"Wait!" we heard the nurse call us.
"Why is it?" she asked me nang sundan niya ang tinitignan ko.
We both looked at the approaching nurse.
"Looking for you two." the nurse said, approaching us.
"Why are we looking?" he asked the nurse when I didn't speak again.
"You two will talk about what they told me." the nurse immediately told us.
My friend even looked at me before he turned to the nurse.
"I'll just face them and talk to them, we're from the Philippines because we still have work to do and we haven't had a rest yet," she answered the nurse.
"Is that so?" the nurse asked.
"Yeah, we just heard a scream in their house so we were there and we helped, we lost our belongings were also stolen, we were just in Australia and we were looking for the Vampires Association building." she just replied to the nurse who was a liar.
I saw the shock in the nurse's eyes and she was surprised.
"Are you an agent in the Vampires Association building?" the nurse asked.
My friend looked at her.
"Yes, do you know where the building is?" she asked.
The nurse looked at us with her eyes moving and I was still not speaking.
"Are you lost, girls?" the nurse asked.
My friend nodded to the nurse and we went again to the ward where my grandparents were left.
Even as they get older their face in the photo I’m holding doesn’t change.
"I will stay here," I said.
"Why?" the nurse asked me I didn't answer and I turned to look at my friend.
"I understand, you're just there," she said to me.
Nakasiwang ang pintuan nang pumasok sila nang isasara na ito nang nurse umiling sa kanya ang kaibigan ko.
"Why are you looking for us?" dinig kong tanong niya sa grandparents ko.
"We just want to thank you," sabay nilang sagot at napansin ko nagbago ang itsura ng lolo ko huwag niya sana ako mamukhaan mabuti na lang nagpakulay ako ng buhok at pina-ikli ko maraming bampirang napag-kakamalan akong si Mama.
"Nothing, it's just a coincidence that we heard shouting from inside your house and helped," she said to my grandparents sumandal na lang ako sa pader.
"Go to the police or a private organization to find the belongings they stole from you and your friend or sister?" my grandparents said.
"Not anymore," she replied to my grandparents I was just listening from the doorway.
"In the Vampires Association, that building is a private war and private agents." my grandmother mentioned.
"Yeah, we hate vampires because they killed our parents when we were teenagers but, our pananaw of them has changed since I joined their organization as a simple worker." my grandfather said.
"I would recommend you to them." my grandmother said.
I heard no voice so I peeked nakita kong nakatingin sila sa kaibigan ko.
Naghihintay ako sa pagsalita nang kaibigan ko at nang marinig ang boses niya natahimik na lang ako.
"Did you work with them?" I heard him ask them.
"Yes, when our family didn't have a problem." I heard my grandfather answer my friend.
"Ang daldal mo," pananaway ng asawa nito—nang lola ko sa lolo ko.
Binalewala ko man ang kanilang presensiya sila pa rin ang magulang ng ama ko.
"I need to leave. We'll just visit your house when we have time."
"Thanks again!" I heard them say.
I went back to leaning against the wall.
"I know you heard our conversation," she said softly as he approached.
"This is the address of the building you should go to." the nurse mentions a reason for me to turn my attention to it.
"Thank you," she replied and the nurse turned away from us.
"Shall we tell them we lost the weapon?" she asked as the nurse walked away from us.
"Yes, for them to know and help us." I'll just answer.
Umalis na kami sa hospital dala ang mga maleta namin at ginamit namin para makarating sa Vampires Association.
"Ma-nosebleed na naman ako," sabi niya nang huminto kami sa tapat nang malaking building.
"Parang pang-business ang itsura sa labas," sabi ko sa kanya.
Tumingala din siya na katulad ko hindi halatang may kakaiba sa loob.
"Alam kaya ng mga tao sa Australia ang tungkol sa atin?" bulong natanong niya sinamaan ko na lang siya nang tingin.
Hinarangan kami nang matangkad na lalaki at nagpakilala kami may kinausap ito mula sa device nasa tenga nito.
Lahat nang gamit namin sa pan-digma moderno na talaga sumasabay kami sa panahon nang pagbabago.
"Kayo ba si Miss Vladimir at Miss Foster?" pag-bungad ng babaeng maputla pa sa amin nang kaibigan ko.
"Filipino ka?" tanong ng katabi ko sa kaharap namin.
"Oo, para hindi mahirapan makipag-usap sa ibang may lahing bampira, welcome sa main building." sagot ng kausap namin bumuntong-hininga na lang ako.
"Akala ko ma-nosebleed ako," sagot na lang niya sa kausap namin napapailing na lang ako.
"Dadalhin ko muna kayo sa kwarto nyo dahil bukas nyo pa makaka-harap ang leader nang main building at bukas rin i-tour ko kayo sa buong building para maging pamilya kayo dito," sabi nito sa amin pinapakilala kami sa nasasalubong agents at iba't-ibang nilalang na nakikita namin.
Sumakay kami sa elevator na nakikita ang mga naglalakad sa lobby nang building sobrang lawak naman nang building na 'to.
"Ang lawak..." sabi na lang nang katabi ko sa kasama namin.
"Malawak talaga ang building may underground facilities pa ang building," sagot ulit nito sa akin.
Siniko ko na lang siya at tumingin ito sa akin nakikinig lang ako nang magbago ang kanilang topic. Nang tumigil ang elevator at lumabas ang kausap namin sumunod na lang kami dala ang mga maleta namin.
"Ano ang itatawag namin sa'yo?" tanong niya sa kausap niya lumingon ito sa amin.
"Zas," sagot na lang nito sa amin at dinala kami sa isang kwarto.
"Magkasama kayo sa isang kwarto kung baguhan kayo sa main building," banggit nito sa amin nakikinig lang ako naramdaman ko ang yabag ng mga paa.
"Hi, Zas!" sabi nang mga dumaan sa likod namin.
"Bago nyo sila kasamahan bukas na kayo magsasama sa isang training activity bawat araw may iba't-ibang training kaming ginagawa kung wala pang misyon na binibigay," sabi nito sa amin napahanga naman siya.
Nang buksan nito ang pintuan bumungad sa amin ang hindi kalakihang kwarto.
"Welcome ulit sa inyo!" sabi nito at iniwan na kami sa loob nang kwarto.
"Makakapag-pahinga na rin sa wakas!" tili niya at mabilis ko siyang tinapik dahil nasa ibang lugar.
"Uy, wala ka sa Pilipinas!" saway ko na lang sa kanya.
Natahimik siya at nag-ayos na kami nang gamit bumungad sa amin ang mga naiwang gamit na ang iba—ninakaw.
"Gagamitan ko nang salamangka ang mga gunggong na 'yon," nasabi na lang niya sa akin hindi na lang ako nagsalita.
"Itabi na lang natin ang mga ito at ipaalam natin sa pinuno ang nangyari sa atin bago man makarating dito," sabi ko sa kanya.
"Oo na," nasagot na lang niya pero alam kong gagawin pa rin niya ang binabalak.
Inayos ko ang itsura na alam ko kung saan ako komportable at tahimik akong naupo sa magiging kama ko.
Napailing na lang ako sa naririnig kong bulong sa kanya pasaway talaga.
"Gago siya! Nandito sa building ang gamit natin!" bulalas niya bigla tuloy akong tumingin sa kanya.
Tumayo ako bigla nang sabihin niya 'yon sa akin nang matatangka akong lalabas nang kwarto namin umiling siya.
"Ipa-bukas mo na lang," sabi niya sa akin bumuntong-hininga na lang ako.
Nakarinig kami nang malakas na alarm na sa palagay ko para sa aming lahat—pampagising.
"5 minutes.." sabi ng natutulog ko pang kaibigan.
"E! Wala tayo sa Pilipinas, E!" yugyog kong sabi sa kanya at bumangon na ako at pumasok sa banyo para magbawas.
Mabuti na lang maigsi ang buhok ko at binasa ko na lang ito bago mag-hilamos nang mukha ko nag-sipilyo na rin ako.
Nang lumabas ako nakita ko na siyang nakatayo sa may tabi nang pintuan.
"Legit? May nakuha kang gamit na mula sa lahi mo?" narinig naming sabi nang nag-uusap sa labas kumunot ang noo ko kaagad akong tumabi sa kanya.
"Oo, kaso mali ang taong ninakawan natin." pahayag ng isa sa narinig kong nagsalita.
"At bakit?" tanong ng isang boses sa kausap hindi pa namin nasisilip sa labas kung sino sila.
"Katulad natin sila! Agent may marka nang logo na mula sa branch natin sa Pilipinas!" dinig naming sabi at kaagad kong binuksan lumingon sila sa amin.
Mabilis silang tumakas pero nakahabol kaming dalawa at nakipag-suntukan kami sa kanila.
"Kayo ang mga damuhong nagnakaw sa gamit namin!" sigaw na lang niya sa mga kapwa naming agents.
"Ibalik nyo na lang ang ninakaw nyo sa amin, kapwa namin kayo agent magnanakaw kayo? Wala ba kayong delikadeza?" sabat ko sa kanila kapwa ko pa naman silang Pilipino.
"Huli na nang malaman namin na—" putol nito nang may sumigaw sa likod namin nakita ko ang takot sa kanilang mukha.
"What’s going on here?" A beautiful woman approached next to us.
We fell silent when we heard the voice of the woman we talked to last night with my friend.
"Madam Erika!" calling named Zas to name Erika.
"When we went to the building we had two people help the case, we left our belongings and we went back, our weapon was missing, I was a witch and I found out our belongings were here," she said at length to the one who asked us I saw the fear on the faces of those we had quarreled with.
"Here?" questioning named Erika—I think she is in supreme of this building.
"Yes, and my friend and I heard they took our stuff!" she said annoyed, and pointed at those we were fighting with.
Looking at it in front of us we saw a bow suddenly.
"Is what they say true?" questioned named Erika.
"Supremo..." they said trembling to Erika.
"Answer what I'm asking!" its roar calls in front of us.
"Miss Erika.." tawag ni Zas sa nagagalit na nangangalang Erika.
"Siya yata ang supreme.." bulong niya sa akin.
“What we want is to return our belongings they stole them,” I said suddenly to them and I gasped when I looked at one of them.
"Kayo ba ang pinalitan ng pinalipat kong agent na mula sa Pilipinas?" pagtatanong nangangalang Erika sa amin nang kaibigan ko.
Tumango na lang kami nang kaibigan ko sa kanya at nagka-tinginan kaming dalawa pagkatapos.
- Writer
