ตอนที่ 13

959 Words

หล่อนกล้ำกลืนฝืนทนข่มความหวาดกลัวลงไปในอก และทำใจกล้าช้อนตาขึ้นมองเขา “ฉันไม่ได้โกหกหรอกค่ะ ในเมื่อฉันเป็นอีตัว ฉันก็ไม่คิดจะผูกพันธ์กันใคร และลืมสิ่งที่เกิดขึ้นได้เพียงแค่ข้ามวัน โอ๊ย! ฉันเจ็บ...” หล่อนอุทานด้วยความเจ็บระบมเมื่อต้นแขนถูกอุ้งมือใหญ่ของชาร์ลตะปบและบีบแรงๆ “เธอก็รู้นี่ว่าตัวเองเป็นใคร” “ค่ะ ฉันรู้... ฉันเป็นอีตัวที่ถูกส่งมาบำเรอคุณยังไงล่ะคะ” แม้จะเชิดหน้า และพยายามจะกะพริบตาไล่หยาดน้ำตาแค่ไหน แต่น้ำตามันก็ยังคงไหลออกมาประจานความอ่อนแอของหล่อนอยู่ดี “ไม่มีอีตัวที่ไหนเป็นสาวพรหมจรรย์หรอก” เขาเค้นเสียงคำรามลดใบหน้าของหล่อน หล่อนเจ็บปวดแต่ก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้สุดกำลัง “ก็เพิ่งทำครั้งแรกนี่คะ แต่ครั้งต่อๆ ไปคงไม่ใช่สาวพรหมจรรย์อีกแล้วล่ะค่ะ” “เธอหมายความว่ายังไง พูดมานะ พูดมาเดี๋ยวนี้ หรือว่าจะไปขายตัวให้ไอ้หน้าไหนอีก!” “มันก็เรื่องส่วนตัวของฉันไม่ใช่เหรอคะ ปล่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD