ตอนที่ 12

882 Words

“ก็บอกแล้วไงว่ามันเรื่องส่วนตัวของฉัน นายมีอะไรก็ไปทำเถอะ อย่ามาก้าวก่ายเรื่องของฉันเด็ดขาด เพราะฉันไม่ชอบ” “ผมเป็นห่วงท่านประธานนะครับ” “ฉันรู้ แต่ฉันโตแล้ว ฉันดูแลตัวเองได้ ออกไปได้แล้ว” “แต่...” “เดวิด” “เอ่อ... ครับท่านประธาน” เดวิดที่รับใช้ชาร์ลมาตั้งแต่ชาร์ลอายุยังไม่ถึงสิบขวบเต็มไปด้วยความเป็นกังวล แต่กระนั้นก็รู้ดีว่าไม่สามารถห้ามปรามอะไรชาร์ลได้ “งั้นผมขอตัวนะครับ” “อืม ไปเถอะ” ชาร์ลมองเดวิดที่เดินออกไปจากห้องด้วยสายตาไร้ความรู้สึก ก่อนจะนั่งเฝ้ารอเวลา รอให้เลขาของตัวเองมาบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการจะรู้ ผ่านไปเกือบสิบนาทีเลขาสาวเปิดประตูและพรวดพราดเข้ามาหา พร้อมกับละล่ำละลักพูดขึ้น “ท่านประธานคะ ได้เรื่องแล้วค่ะ” “ว่ามา” “ที่พักของนิลนาราอยู่ที่...” ชาร์ลจดจำที่อยู่ของนิลนาราใส่สมองอย่างไม่ยากเย็นนัก เพราะที่อยู่นั้นมันใกล้ๆ กับโรงแรมของเขานี่เอง “ขอบใจมาก มีอะไรก็ไปทำ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD