Ep.3
I’m a lucky girl
เปิดเทอมวันแรก ด้วยสีผมสีเลิศ... ไอ แอม จี้จี้ ฮาดิด บลอนด์ทองฝรั่งมาเลยสิค่ะ
ส่วนคุณฮิปโปก็ไม่แพ้หน้าสีผมใหม่เจิดจรัสไม่แพ้กัน
" ผีเข้าสิงพวกมึงเหรอ ? ย้อมสีผมเหี้ยไรกันเนี้ย " เสียงหมาร้องทักทันที ปากแบบนี้จะเป็นใครไปได้ มาโครนั่นเอง
อุตส่าห์เดินมาอย่างมั่นอกมั่นใจกับ ยัยฮิปโป โดนไอ้เพื่อนเลวมาโครทักที นี้แบบ เบรกหัวแทบทิ่ม
" มึงเรียนวิศวะไม่ใช่เหรอ มานั่งทำไมใต้ตึกบริหาร ? "ยัยฮิปโปตวาดกลับอย่างเหวี่ยงๆ
ไอ้มาโครกับเรนเดล เรียนวิศวะการบิน ตึกสุดหรูที่สุดของมหาลัย ที่ค่าเทอมเฉียดล้าน
ส่วนพวกเราเรียนบริหาร BBA นั่นแหละ
" ก็สาวบริหารแม่งแจ่มทุกคนนี่หว่า ไม่เชื่อถามไอ้สายฟ้าๆ " เสียงไอ้เรนเดลพูดก่อนจะส่งซิกให้สายฟ้า
" ไรมึง " สายฟ้าส่ายหน้ายิ้มๆ
" ไม่รวมพวกมึงสองคนนะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด " มาโครพูดกวนตีนๆ ก่อนจะหยิบปากกาด้ามเดียวของมันใส่ในเสื้อช็อปวิศวะของมัน
" ไปเลย มึงรีบกลับตึกคณะมึงไปเลย ไอ้พวกเวร " ฉันเดินไปไล่เตะพวกมัน จนมันลุกหนีกันไปหมด
" เปลี่ยนลุคเหรอว่ะ ก็สวยดีนะ " สายฟ้าเอามือมาจับผมฉันเล่นๆ
" ชอบปะละ " ฉันหลุดถามมันไป
" อืม..... ก็ชอบนะ " มันก็ตอบแบบนิ่งๆ
อยากจะลงไปนอนดิ้นตรงนี้
ชอบลุคนี้ หรือชอบกูวะ อยากจะกรี้ด พูดให้เคลียร์ที!!!
แม้ว่าข้างในมันจะแทบคลั่ง แต่ฉันก็ต้องฝืนทำหน้าเป็นปกติ ....
" ลาเต้ มึงกลับมานั่งนี้เลยนะ จะโดดเรียนตั้งแต่วันแรกไม่ได้ " เสียงยัยฮิปโปเรียกลาเต้ที่กำลังเนียนๆ ลุกจากโต๊ะ
" ไอ้เชี้ยเต้ !!! " ทุกคนด่ามันพร้อมกัน
" เออๆ เข้าก็ได้เว้ย " มันถึงยอมกลับมานั่งที่โต๊ะ รอเวลาเรียน
ชีวิตปีหนึ่งเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นไปหมด ทั้งที่เรียนใหม่ วิชาใหม่ๆ เพื่อนใหม่ และกิจกรรมสนุกๆมากมาย
สายฟ้าถูกคัดเลือกให้ไปเป็นเดือนคณะ โดยรุ่นพี่เลือกมันไป ซึ่งมันก็ขัดอะไรไม่ได้
สายฟ้าเป็นเดือนคณะเรา แต่ต้องรอแข่งเดือนมหาลัยอีกที ว่าจะได้ไหม
ฉันขอแช่งให้ไม่ได้เป็น เพราะแค่นี้ ผู้หญิงคนอื่นก็จ้องมันตาวาวไปหมดแล้ว
ทุกเย็นก็ต้องมีซ้อมกิจกรรมโน้นนี่นั้น และพวกมันก็ลากให้ฉันกับยัยฮิป อยู่เชียร์ตลอด ไม่ยอมให้กลับบ้านก่อน
" สายฟ้าของฉันมันหล่อ ต้องเข้าใจ " ฉันพูดอย่างเพ้อๆ ขณะที่อยู่ลำพังกับยัยฮิปโป
" ของแก หรือของผู้หญิงทั้งคณะกันแน่วะ " ยัยฮิปพูด ขึ้นขณะที่เรามานั่งรอพวกผู้ชายซ้อมบอล ที่แข่งระหว่างคณะ
ฉันกับฮิปโปกำลังนั่งเชียร์การซ้อมฟุตบอล ระหว่าง คณะ วิศวะ กับ ฟู้ดซาย อยู่นั้น
ถึงกับกลื่นน้ำลายไม่ลง พอมองลงไปในสนามบอล
" อุ้ย.... อุ้ย...... " ฉันร้องเบาๆ
" แม่เจ้าโว้ย เลือดกําเดาจะไหล " และอิฮิปโปก็ร้องกรี๊ดกร๊าดขึ้นมา เพราะว่าเดือนคณะ ฟู้ดซาย ถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าท้องแน่นๆ เน้นๆ
" ฟู้ดซาย ๆ อร๊าย....ถอดอีกๆ " ยัยฮิปร้องเชียร์อีกทีมทันทีที่ เดือนคณะถอดเสื้อ
ฟุบบบ ก่อนที่เสื้อนักบอลรายนึงจะโยนเข้ากระแทกหน้าของยัยฮิปโป เสื้อที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อจางๆ ช่วยให้ฟินเบาๆ
" ฟู้ดซาย บ้านมึงดิ อ้วน " มาโครจอมกรี๊ดกร๊าดหน้าเคร่งขรึมโวยวายขึ้น
" ไอ้เวรมาโคร " ยัยฮิปตวาดกลับ แต่ไม่เท่ากับเสียง..
" มาโคร มาโครขา กรี้ด...... "
" วิศวะคะ วิศวะสุดใจ "
" มาโคร ของฉัน "
" ยอมแล้วทูนหัว เป็นผัวฉันเถอะ "
เสียงกรีดร้องของสาวๆรอบๆสนาม ที่เห็นมาโครถอดเสื้อ
ตอนแรกรุ่นพี่จะให้มันเป็นเดือนวิศวะ แต่มันไม่เป็น และแน่นอน ไม่มีใครกล้าบังคับมัน
มาโครเดินหน้านิ่งเข้าสนามบอลไป เขาเป็นนักบอลตัวเต็งของคณะวิศวะเลย
" เฮ้อ.... เหนื่อยฉิบหาย " และสายฟ้าที่เพิ่งแข่งจบไปก่อนหน้าก็เดินขึ้นแสตนเชียร์มา ก่อนจะ ทิ้งตัวลงนอนบนตักของฉัน และหลับตาลงทันที
ลืมบอกว่า คณะเรานะ แพ้จ้า... แพ้แบบราบคาบ... เพราะแข่งกับ คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา..
สายฟ้านอนหนุนตักฉัน ก่อนจะผล็อยหลับไป
ฉันเอาแต่นั่งมองสายฟ้า ใบหน้าที่ขาวเนียน ปกคลุมไปด้วยเหงื่อจางๆ ลมหายใจที่เข้าออก อย่างเหนื่อยๆ เขากำลังหลับสนิทบนตักของฉัน...ฉันชนะผู้หญิงทั้งโลก.....
" อ้าว เฮ้ ๆ " ไอ้ลาเต้ที่ขึ้นมาพร้อมสายฟ้า มันกำลังนั่งเชียร์ บอลทีมวิศวะอยู่อย่างเมามัน
" ไอ้เดล ๆ ๆ เร็วดิว่ะ วิ่งๆ ยิง เลย ยิงดิ ไอ้โง่ๆ เร็วๆ " มันนั่งลุ้นบอลเสียงดังอย่างกับ แมนยู แข่งกับ ลิเวอร์พลู
ฉันนั่งนิ่งไม่กล้าขยับขาเลย เพราะกลัวสายฟ้าจะตื่น ทั้งที่ ไอ้เชี้ย เหน็บแดรกกก
ปี๊ด......... เสียงกรรมการเป่านกหวีดดังมาก
" เชี้ยมันตีกัน " เสียงลาเต้ตะโกนลั่น ก่อนจะวิ่งลงแสตนเชียร์ไปทันที
" มาโคร มาโคร " ตามไปด้วยยัยฮิปโป ที่รีบวิ่งลงไป เพราะเจ้าตัวปัญหากำลังก่อเรื่องเลยล่ะ
" สายฟ้า ลุกๆ มาโครมีเรื่อง !!! " ฉันสะกิดสายฟ้าทันที ก่อนที่สายฟ้าจะลุกขึ้นและยืดเส้นยืดสาย ก่อนจะมองลงไปที่สนาม
"อีกแล้วเหรอว่ะ " และบ่นอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเดินลงสแตนเชียร์ไปอีกคน
ไม่ต้องแปลกใจ ที่ไหนมีมาโคร ที่นั่นมีตีกัน เฮ้อ.......
ลุกแทบไม่ขึ้นเลยฉัน เหน็บกิน อิสายฟ้า ไม่คิดจะรอฉันเลยนะ ไอ้เพื่อนบ้า
ในสนาม
ปี้ด ๆ ๆ ๆ กรรมการพยายามจะแยก มาโครที่กำลัง ต่อยกับกัปตันทีม ฟู้ดซาย
และในสนามกำลังตะลุมบอลกันอย่างวุ่นวายและสนุกสนาน (เหรอ)
ก่อนที่เพื่อนของแต่ละฝ่ายจะเข้ามาแยก
" เกมส์นี้เป็นโมฆะ ผมหวังว่า ในวันแข่งจริงจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกนะ " เสียงกรรมการพูดใส่โทรโข่ง
" แยกให้หมดๆ " ก่อนจะพูดย้ำอีกครั้ง
สายฟ้าไปช่วยจับมาโคร ส่วนลาเต้ไปล็อคไอ้เรนเดล เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งกับพวกมันหรอก พวกมันนะบ้าและพลังเยอะ
" อย่าให้กูเจอมึงข้างนอกนะ ไอ้สัส " มาโครตะโกนใส่อีกฝ่ายอย่างน่ากลัว ก่อนจะพยายามพุ่งตัวไปหา
" มาโคร พอแล้วๆ " ยัยฮิปโป ช่วยดึงเสื้อมาโครไว้อีกแรง เพราะอีกฝ่ายเลือดเต็มหน้าไปหมด ส่วนมาโครเอง ก็คิ้วแตก
" อย่าเสือก " มาโครพูดเสียงดัง ต่อหน้าคนมากมายในสนาม ฮิปโปนิ่งไป คือเวลามันโกรธมันชอบพลั้งปากพูดแบบนี้แหละ
ฮิปโปปล่อยชายเสื้อมาโครทันที และเดินออกไปจากสนาม โดยไม่หันกลับมามอง...
" มาโคร มึงพูดแรงไปนะ " ฉันกระแทกเสียงใส่ ก่อนจะเดินตามฮิปโปไป