Christine’s POV
Nakaupo ako sa tabi ng batis habang pinapanood ko ang walang humpay na agos ng tubig. Nang magising kasi ako kanina ay hindi ko na naabutan si Clayton dahil pumunta daw ng bayan sabi ni Rey.
“Tinay, pahawak naman nito.”
Saka lang ako napakurap nang inabot sa akin ni Nanay ang mga pinggan na hinugasan niya dito dahil nagpakain siya sa mga taong nagtatanim ng mga palay. Nalaman ko rin na itong palayan ni Nanay ay ibinigay lang ni Clayton sa kaniya at may mga tao siyang binabayaran upang maani ang mga ito.
Bilisan natin, Tinay. Aabutan tayo ng ulan.”
Sumilong kami sa bahay kupo na sinadayang ginawa upang silingon kapag magpapahinga ang mga nagtatanim. Mag-iisang oras din kaming nakatambay sa kubo ngunit hindi tumitila ang ulan. Habang ang mga nagtatanim ay parang wala
