Chapter 7 - Bagong AKO!
1553 Words
Sinaway ni daddy si mommy at pumunta na sila sa tabi ko. Bakasyon ko sa school kaya nakasama ako sa America si ate naman busy sa trabaho kahit bakasyon nila sa school.
"Gusto mo ba mag-aral dito sa America kapag college ka na?" tanong ni daddy sa akin.
"Sa Pilipinas ko gusto mag-aral, dad pinag-iisipan ko lang kung anong kurso ang kukunin ko." sabi ko na lang.
"Ano bang strand ang kukunin mo?" tanong ni mommy sa akin napalingon ako nang sumayaw ang mga cheerdance sa court.
"Tungkol sa arts, mom mahilig ako sa singing, dancing, at acting i-pursue ko ito para mas lalo akong gumaling," pag-amin ko naman sa magulang ko at umayos ako nang pwesto.
"Huwag ka magmadali mag-high school, anak." sabi naman ni mommy sa akin.
Yumakap na lang ako sa mommy ko at nanood na kami nang basketball susulitin ang panahon na bata pa ako busy man ako sa pagiging child star hindi ko kinalimutan na maging normal na bata.
"Hindi ako nagmamadali, mom baby bunso nyo pa ako." sagot ko.
Humihiyaw kami ni daddy sa tuwing nakaka-score ang team na paborito namin inaawat lang kami ni mommy.
"3 points!" sigaw ni daddy sa amin at natawa kami ni mommy sa asta.
"Zandrei!" tawag ni mommy kay daddy bago niya hinatak paupo sa tabi.
"Ang killjoy, princess ko? Ngayon lang ulit tayo nakapanood ng laro in person nakalipas ng ilang taon." sabi ni daddy kay mommy.
"Nakakahiya kasi eh!" sagot naman ni mommy at napangiti ako sa nakikita ko sa kanilang dalawa.
Pinisil na lang ni daddy ang pisngi ni mommy at nanood na lang ako ng laro sa court sumigaw din ako mula nang mawala ako sa kiddie show last year naging pokus ako sa pag-aaral ko. Limitado na lang ang project ko at iba sumisikat man ang kasabayan ko hindi ako naiingit dahil parehas ang level ng kasikatan namin hindi nga lang ako naging aktibo sa showbiz.
Hindi katulad noon sunod-sunod ang project na natatanggap ko.
"Yes!" sigaw ko na lang sa ere nang tumaas ang puntos ng team na paborito ko.
"Sayang hindi tayo kumpleto busy ang ate mo sa taping eh," nasabi ni daddy sa amin at sumigaw ulit ako.
Hindi ko pinapansin ang sinabi ni daddy pero nakikinig ako sa kanilang pag-uusap.
"Dalaga na ang anak malapit na mag-señior high," narinig kong sabi ni mommy kay daddy sa kanya.
"At may manliligaw na kamo, princess ko matino naman si Jin at seryoso naghihintay siya sa tamang panahon." sagot ni daddy kay mommy napalingon ako nang umaray nakita ko na hinampas pala ito ni mommy.
"Payag ka naman kasi," sabi ni mommy at hinawakan ako sa baywang.
"Dahil matino na nagpaalam sa atin ang batang 'yon normal na may manliligaw ang anak mo, princess ko maganda at mabait maliban sa talentado talaga, saan ka pa? May mahuhulog talaga sa anak ko." sabi ni daddy kay mommy hindi sila istrikto sa aming dalawa ni ate kahit teenager na ito.
Dahil open-minded ang pamilya ko sa mga relasyon basta hindi lalampas kaagad sa limitasyon.
Katulad ko sa isang babae kay Yeona na-realize ko na lang na may gusto ako sa kanya noong umalis ito nang walang paalam. May dahilan nga siguro kaya biglaan sila umalis nang pamilya niya at bumuntong-hininga na lang ako.
Nang matapos ang panonod namin kaagad kami umalis dahil maramk nang media ang nasa paligid. Ang pagpunta namin sa America hindi sikreto pero gusto namin ang privacy sa pamamasyal namin.
"Kumain muna tayo," pa-anyaya ni daddy sa aming dalawa ni mommy at sumakay na kami sa nirentahan nilang sasakyan.
Nagpunta kami sa isang sikat na kainan sa America napa-wow na lang ako sa dami nang mga celebrities at iba pang sikat na tao. Kumakain silang lahat wala silang pakialam sa kanilang paligid.
Sana ganito na lang ang mga tao sa Pilipinas.
Umupo na kaming tatlo sa pina-reserved ni daddy napatingin ako kay mommy nang sumenyas sa akin.
Andrea (ate): Bro! Mommy!
Kumaway na lang ako sa ate ko nasa video call kasama niya ang mga kaibigan niya. Binati rin kami nang mga kaibigan ni ate ngumiti na lang ako.
Allen: Ate, busy ka?
Andrea (ate): No, it's our breaktime and we have to get ready.
Alenah (mommy): How is your taping?
Andrea (ate): It was tiring but every scene was beautiful, my friends and I were just resting.
"Ito ang pagkain natin, anak! Wala kang ginagawa?" pagtatanong ni daddy kay ate nang makita niya ito sa video call.
Andrea (ate): No, dad, we're taking a break and by the way, your fans are already looking for you and mom.
Allen: Ate, kain tayo!
Inalok ko na lang si ate kahit malayo siya sa amin ngayon.
Alenah (mommy): Oo nga, kain tayo!
Andrea (ate): Busog na kami, mommy.
Allen: Hinanap ba ako ni Axelle?
Andrea (ate): No, busy si Axelle sa paggawa ng kanta, bakit?
Alenah (mommy): May shooting sila ni Axelle pagbalik namin sa Pilipinas.
Andrea (ate): Ah, hindi ka niya hinanap ang naghahanap sa'yo ang mga admirers mo.
Allen: Ate!
Nag-sandok na ako nang kakainin ko sa pinggan at kahit kumakain kausap ko si ate malapit talaga kami sa isa't-isa kahit magkalayo ang edad namin.
Andrea (ate): Totoo naman katulad ka ni dad noon.
Alenah (mommy): Kanino ba nagmana?
"Bully ang anak mo, ano?" sabi ni daddy sa amin natawa kaming lahat nakita ni mommy ang pag-simangot ng mukha ni daddy.
Andrea (ate): Kay daddy! Love you!
Nagpaalam na rin si ate sa amin nang marinig namin ang pagtawag sa kanya nang manager niya.
"Kumain na lang tayo," sabi ni daddy sa amin at tinuloy namin ang pagkain.
Nang matapos kami kumain bumalik na kaagad sa hotel nasa itaas kung saan kami kumain.
Makalipas ng isang linggo pagbabakasyon namin umuwi na kami sa Pilipinas. Sinalubong kami ng mga fans sa entrance ng parking lot pero humarang ang security personel.
Nakauwi nang maayos sa mansyon sinalubong kami nang yakap ni ate nang makita kami.
Ginising ako ng yaya ko nang maaga at nalaman ko na umalis kaagad sina ate, mommy, at daddy para pumunta sa kanilang trabaho. Naiwan ako sa bahay at ngayon darating ang tutor teacher ko para maipakita ko ang project na ginawa ko.
"Sir, may kulang ba sa pinasa kong project?" tanong ko sa tutor teacher ko na nagpunta sa bahay namin.
"Wala naman, Allen nakulangan lang ako creativity dun lang ako nakulangan." pahayag naman ng tutor teacher ko sa akin at binalik sa akin ang project ko.
Tinignan ko ang project ko at tama ang tutor teacher ko sa sinabi niya pinag-aralan ko pero may kulang pa rin sa gawa ko
"Hindi sa lahat ng oras at panahon kailangan natin maging perpekto sa paningin ng kaharap mo, Allen nagkakaroon din tayo ng pagkakamali o kamalian na hindi natin namamalayan." sabi ng tutor teacher ko sa akin nabaling naman ang tingin ko.
"Salamat, sir sa pagpuna sa project hindi ko rin alam na may kulang sa ginawa ko dahil ilang beses ko 'yon binalikan." sabi ko.
"Huwag ka mawalan ng pag-asa, Allen pwede mong gawin o baguhin ang lahat dyan." sabi ng tutor teacher ko sa akin tumango na lang ako kaagad aayusin ko ulit nang buo ang project.
Tinuruan pa ako nang iba pang lesson ng tutor teacher ko nakikinig lang ako sa kanya.
"Sana maranasan mo maging regular student, Allen marami kang makikilalang tao maliban sa kaibigan ng mga magulang mo." sabi ng tutor teacher sa akin.
"Last year ko na 'to, sir sa pagiging home schooling sabi ng magulang ko naiintindihan ko rin naman ang sitwasyon ko." sabi ko na lang.
"Goodluck, Allen." sagot naman ng tutor teacher ko sa akin napangiti na lang ako.
Tinuruan na ako ng tutor teacher ko at nang matapos umuwi na ang tutor teacher ko. Marami akong nagagawa sa nakalipas na buwan nalampasan ko ang bawat nangyayari sa pag-aaral ko at sa career as teen actor.
Mas ginalingan ko ang pag-acting at pagkanta ko sa industriyang ginagalawan ko ito ang naging motivation ko. Hindi ako naging anino ng magulang ko at nang ate ko may sarili akong pangalan kahit kilala nila ako bilang anak at kapatid.
Ayoko kasi nakikilala ako dahil sa kanila alam ng pamilya ko 'yon mula nang mag-pokus ako sa pag-aaral ko
"Allen!" tawag ng dati kong kasamahan sa kiddie show isang taon lang kami hindi nagkita nagbago na siya.
Ngumiti lang ako nagkita kami sa hallway nang hamman network papunta ako sa guesting ko.
"Kamusta ka na?" tanong nito sa akin.
"Okay naman ako," sabi ko na lang habang naglalakad kaming dalawa inakbayan niya ako sa balikat.
"Hindi ka naging aktibo ah? Limitado na lang ang ginagawa mo, anong ganap sa'yo?" tanong nito sa akin nang balingan niya ako nang tingin.
"Study," diretsahang sabi ko sa kanya dahil totoo naman 'yon ang pinagkaka-abalahan ko.
"Same tayo kahit mahirap pag-sabayin sila sabi ni daddy okay lang na pag-sabayin sila regular school ako kada papasok ako pinag-tatawanan ako kasi minsan isang linggo ako absent sa school, bakit hindi ka na lang mag-schooling sinasabi ko na lang para marami akong makilala pa." sagot nito natahomik naman ako sa sinabi niya sa akin.
Kumaway na lang ako nang makarating ako sa tapat ng studio. Nagpaalam naman siya sa akin sinamahan ako nang manager ko sa loob nakita ko ang preparation nilang lahat.
- Writer
