Chapter 3 - BESTFRIEND 'Forever'
1984 Words
Muling nagkita kaming dalawa sa tapat ng waiting shed nang hindi inaasahan. Naghihintay ako ng sundo mula sa taping ko malapit sa lugar kung saan ako tumambay.
Napalingon ako nang may magsalita sa tabi ko dahilan para mabaling ang tingin ko nagulat ako nang makilala ang taong nagsalita.
"You again!?" sigaw niya sa harapan ko tumitig ako sa maganda niyang mukha.
"Yeona?!" tawag ko naman naninigurado lang naman ako.
"It's me, did you run away again?" tanong niya sa akin at kaagad akong umiling sa kanya.
"No, I'm waiting to be picked up." sagot ko.
"Where you studying, why are you here?" sabat naman niya sa akin umiling ako sa kanya.
"What is the name of your school?" tanong ko hindi ang school na katapat namin ang tinutukoy ko nakita ko ang logo sa damit niya.
"High Elementary School," sagot niya at tumabi ito sa akin.
"I don't go to school." sagot ko na lang sa kanya.
"What are you doing here?" pagtatanong niya sa akin nakita ko na tumingin siya.
"I am studying but not in the same way you do, I am home schooling," pag-amin ko na lang sa kanya.
"If so, why are you not at home, and why are you here today?" tanong niya sa akin.
"Hindi ko pwede sabihin na isa akong child star," bulong ko sa sarili ko.
"I just did something here near your school." nasabi ko na lang sa kanya at humalukipkip ako nang kamay ko normal ang ganitong ugali ko.
"Can we be friends? Is that okay with you?" nasabi niya sa akin dahilan para tumingin ako sa kanya.
Hindi ba kaibigan ang tingin niya sa aming dalawa?
"Do you think we're not friends yet?!" tanong ko kaagad at humarap ako sa kanya napansin ko na umiwas siya nang tingin.
"No, we meet often but I don't know if we are really friends, you are different when we are together." sagot na lang niya sa akin napapailing na lang ako sa sinabi niya.
"From now on we are friends, and you won't think of anything else," nakangiti kong sagot sa kanya nakita ang gulat niyang mukha.
"Yehheyy!! I have a question for you," tanong niya.
"What are you going to ask me?" I asked her curiously.
"You said you're home schooling, don't you have any friends?" tanong naman niya.
"First, I have close friends like me who are the children of my ninang and ninong but I am not super close to them, secondly I can't go out alone not because I'm young but my parents have a reason, I just don't know what." sagot ko na lang pumayag sila na sumunod ako sa kanilang yapak as celebrity pero hindi kami katulad ng ka-edad na malaya nakakagala ng kami ni ate lang.
"Saan ka pupunta?" tanong naman niya nang tumalikod na ako.
"Kahit magkaibigan na tayo hindi ko pwedeng sabihin, Una—Yeona ayokong mapagalitan ng mommy at daddy ko," pag-amin ko sa kanya.
Kinuha ko ang tablet ko sa bag nang marinig ang ringtone. Nakita kong tumatawag ang magulang ko at sinagot ko kaagad ang answer call sa tablet ko para makausap ang magulang ko.
Calling...
Calling...
Allen: Mommy!
Alenah (Mom): Hijo, hindi ka masusundo ni manong dyan.
Allen: Bakit, mommy?
Alenah (Mom): Ihahatid kami ng daddy mo sa airport, anak may show kami sa ibang bansa.
"Who are you talking to?" tanong naman niya na nasa likuran ko pa rin.
"My parents," sagot ko na lang.
Alenah (Mom)/Drei (Dad): Who are you talking to there?
DALTON FAMILY: Si Yeona, she saw me when I left our house we met again.
Alenah (Mom): Nagkita ulit kayo?
Allen: Yeah, hinihintay ko ang pagsundo sa akin ng driver.
Alenah (Mom): Ang ate mo ang magsusundo sa'yo dyan.
Allen: I will wait for my sister here, mommy and daddy.
Alenah (Mom): Kami ng daddy mo pupunta sa ibang bansa ang yaya nyo muna ang makakasama nyo sa bahay.
Allen: ingat kayo, mommy at daddy.
Pinindot ko kaagad ang tawag sa tablet ko nang mawala na sa linya ang magulang ko. Nabaling ang tingin ko sa kanya nang pinasok ko sa bag ang tablet.
"Your parents are leaving? You have an older brother, you didn't tell me," sabi niya natahimik naman ako at tumangala sa langit.
"Yes, I have a sister who is older than me," pag-amin ko na lang sa kanya hindi naman ako nagtatago gusto ko lang protektahan ang privacy ni ate sa kanya.
"You didn't talk about yourself," nasabi niya tumingin ako sa kanya nagkikita kami kapag libre ang oras ko nagtataka pa siya noong una na iba ang bihis ko.
"I didn't talk about my life, and the whole world knows my life and it's not hidden," pahayag ko sa kanya dahil totoo naman ang sinabi ko.
"What do you mean?" pagtatanong niya natigilan kami nang makarinig ng busina.
May nakita kaming dalawa na van at huminto sa harap namin. Napatingin kaming dalawa nang bumukas ang van nakita ko ang tao sa loob si ate ang nakaupo.
"Ate!" tawag ko at kaagad akong lumapit nalampasan ko na siya.
"Umalis na sila mommy at daddy, tara?" aya ni ate sa akin natigilan naman ako nang mapalingon ako at binalik ko ang tingin ko sa ate ko.
"Wait, ate, nagkita ulit kami," sabi ko.
"Sino?" tanong ni ate sa akin at tinuro ko sa kanya si Yeona nakatingin sa amin.
"Si Yeona," mahina kong sabi sa ate ko.
"Your sister?" tanong niya nang lumapit sa amin ni ate nakita ko na tumingin siya sa amin.
Makikilala niya kaya si ate?
"She's the girl?" pagtatanong ni ate sa akin alam niya na malalim akong pagtingin kay Yeona ayoko lang aminin sa sarili ko dahil bata pa ako.
"Yes, ate." sagot ko.
"Hi, I'm Yeona," sabi niya kay ate napatingin ito sa katabi ko nakita ko ang aliwalas sa mukha ni ate.
"Oh, hi! I'm Andreann I'm his sister." nasabi ni ate at nakipag-kamay na lang ito kay Yeona.
"Do you want to come with us?" alok ko sa kanya nang lingunin ko at bumaling ang tingin ko kay ate.
"No, thanks, Allen," sagot niya sa akin at umiling siya.
Tumingin ako sa kapatid ko na may kahulugan ang tingin at tinanguan na lang ako nito.
"Okay," sagot ni ate sa akin.
"My sister and I will accompany you here while you wait," sagot ko at hinila ko siya pabalik sa waiting shed.
Sumunod sa amin si ate na nagsuot ng salamin sa mata para hindi siya makilala ng mga taong naglalakad.
"Don't worry, Allen, it looks like you need your sister to leave," sabi niya sa akin.
"We don't need to leave in a hurry," nasabi ko sa kanya.
"But—" putol niya nang umiling ako sa kanya.
Naghintay kaming tatlo sa waiting shed nang may dumating na koste sa likod ng van.
"Eomma!" narinig namin na tawag niya sa bagong dating.
(Mommy!)
"Jagiya, mianhae, neuj-eoss-eo." bungad ng mommy ni Yeona nabaling naman ang tingin ko sa kanya.
(Sweetie, I'm sorry, I'm late.)
"Gwaenchanh-ayo, eomma," sagot niya sa mommy naman niya.
(It's okay, mommy,)
"Sino siya?" tanong ni ate sa akin nang masdan niya ang dalawang tao nasa harap namin.
"Mommy ni Yeona," sagot ko.
"Yeogi iss-eoyo, eomma." banggit niya sa mommy iniintidi ko ang pinag-uusapan nila.
(He's here, mommy.)
"Nugu?" tanong ng mommy ni Yeona at tumingin sa amin.
(Who?)
"Ulileul jib-eulo delyeoon sonyeon," sagot niya sa mommy niya at hinawakan ako ni ate nang lalapit ako.
(The boy who brought us into their home,)
"Yeogi boineun i cheongnyeon?" sabi ng mommy ni Yeona.
(This young man you see here?)
"Yes, he and his sister are with him," sabi niya at lumapit na ako sumunod sa akin si ate.
"Hi po," pag-bungad ko na lang.
"Hi, hijo how are you?" tanong ng mommy ni Yeona sa akin at tumingin ito.
"I'm fine," sagot ko na lang.
"This is his sister," pakilala niya sa kapatid ko.
"Why are you here again?" tanong ng mommy ni Yeona sa akin.
"We've got one here that's just around the corner," sabi ko.
"Geuneun naui saeloun chingu, eommaibnida," bulalas niya sa mommy niya nabaling ang tingin ko.
(He's my new friend, mommy,)
"We are going home with my brother," sabat ni ate sa amin napatingin kami sa kanya.
"Will we meet again?" tanong niya sa akin.
"Will we meet again," sabi ko.
"I take your phone number we have to communicate with each other," nasabi niya sa akin nagkikita kami in person pero sa cellphone wala kaming kontak.
"Ibibigay ko ba kay Yeona ang private number ko?" tanong ko naman kay ate hindi namin binibigay sa ibang tao ang cellphone number namin.
"Ikaw ang bahala," sabi ni ate sa akin.
Binigay ko ang private number ko sa kanya at binilinan ko na lang huwag ipapamigay sa iba.
"Come on, let's go home." aya ni ate sa akin nang tumingin ako sa kanya.
"Let's just talk on cellphones or social media." sabi na lang niya sa akin.
"Thank you both for your brother to accompany my daughter here in the waiting shed." sabi ng mommy ni Yeona sa ate ko.
"Nothing, ma'am, she is my brother's friend." sabi ni ate.
"Jib-e gaja." sabi ng mommy ni Yeona sa kanya nagka-tinginan pa kaming dalawa.
(Let's go home.)
"All right, be careful on the way home." kaway niya sa amin ni ate at inakbayan ako sa balikat.
"You too, we're going home," sabi ko.
"See you next time," sabi niya.
I am sorry, I have not told you everything. Pumasok na kami ng ate ko sa loob ng van namin at umuwi sa bahay.
"Maganda siya, paano kayo nagkita ulit?" tanong ni ate sa akin nabaling ang tingin ko sa kanya.
"Naghihintay ako kay manong nang may lumapit sa akin hindi ko siya agad nakilala," sagot ko.
"Tapos?" tanong ni ate tumagilid siya nang pwesto at humarap sa akin.
"Nasabi ko sa kanya na sa bahay lang ako nag-aaral tapos nagtaka siya at nung tumawag sila mommy sa akin nag-uusap pa kaming dalawa narinig din nila mommy at daddy si Yeona," nasabi ko na lang.
"Ah," sagot ni ate sa akin.
"Ate, do you know how many days mommy and daddy will stay in another country?" tanong ko naman hindi nila sinabi kanina kung ilang araw mawawala sina mommy at daddy.
"4 days ang show nila dun," sagot ni ate sa akin.
"Si teacher nasa bahay hirap pa naman sa kanya kapag walang sagot sa recitations o sagot sa quiz mababa ang grades ko sa cards," sumbong ko wala na naman akong kasama sa bahay nag-iisa ako.
"Madali lang sa'yo 'yon sisiw lang ba," biro ni ate sa akin.
Nang dumating na kami ni ate sa bahay dumeretso agad kaming dalawa sa kwarto.
***
Napangiti na lang ako nang maalala ko ang reaksyon niya kanina. Napatingin ako kay mommy nang magsalita siya at inayos ko ang pwesto ko.
"Mannaseo tto haengboghaejilkka?" banggit ni eomma sa akin.
(You will be happy again because you have met?) (Mommy)
"Neol gidalimyeonseo cheoeum bwassdeon daegisil-eseo dasi mannal saeng-gag-eun eobs-eo eomma," sabi ko at hinawakan ko ang bracelet na binigay niya sa akin na palagi kong suot.
(I do not think we will meet again at the waiting shed I first saw him while waiting for you, mommy,)
"Geuga wae geogi issneunji al-a?" tanong ni eomma sa akin at umiling kaagad ako.
"Do you know why he's there?) (Mommy)
"Ani, eommaneun geuga geu jiyeog-eseo mueos-eul hago issneunji eongeubhaji anh-assda." sabi ko kaagad kay eomma.
(No, mommy didn't mention what he was doing in the area.)
"Ah," nasabi na lang ni mommy sa akin at tumingin na lang ako sa labas ng sasakyan.
Dumating na kaming dalawa kaagad sa bahay namin at pinarada ang kotse sa garahe. Bumaba naman kaagad ako sa kotse para pumasok sa loob ng bahay namin binati pa ako ng mga katulong namin nasalubong ko.
- Writer
