Hello, Mr. Mayor!

I Will

It was around eleven in the morning when I decided to have my lunch sa Rosal by the bay, it was an open restaurant kitang-kita ang labas lalo na ang dalampasigan kung saan may iilang naliligo.

Pagpasok ko ay napakaraming tao na naroon kaya naman pinili ko ang upuan sa may veranda kung saan nakikita ko ang asul na dagat at ang ilang bata na naliligo roon.

"Magandang tanghali po, ano po order niyo ma'am?" nakangiting tanong ng dalagang waiter habang inaabot ang menu board sa akin

"Seafood sinigang, kinilaw, a cup of rice at isang buko juice please" I said politely. Pag-alis naman ng babae ay inilibot ko ang tingin dahil kanina ko pa nararamdaman na para bang may nakamasid sa akin, ikinibit ko na lamang ang aking balikat when I found no one.

I took my phone and saw a message from Ari

"Where are you?" she texted

"Rosal by the bay. I'm about to have my lunch, ikaw?"

"I'm heading to the hospital tapos nito pupuntahan kita" she replied. I can sense how tired she is right now.

"no worries. I'll see you later, my food is here " I replied and smiled as the aroma of the food served reach my nostrils.

"to follow na po buko juice niyo ma'am" the waitress said politely

I smiled at her and took my phone to take a photo of the food served. I was not satisfied so I changed my seat so that the background would be the beach. The waitress came back with a buko juice on top of the tray.

I tried to take another photo but there is something in the water that my camera captured

"Oh no..." sambit ng waitress

"please look after my things" I said then run towards the water

"Ma'am!" dinig kong sigaw ng waitress

Deretso akong lumangoy upang mahanap ang nalulunod, I dive into the water and was glad when I was able to reach a hand. I almost choked when it was a hand of a child. Dali-dali ko itong dinala sa dalampasigan upang ma check

I checked on her breathing and pulse pero wala kaya naman agad akong nag perform ng CPR. It took ages before she was revived, luckily the medics arrived with first aid kit and AED.

Nakahinga lamang ako ng maluwag ng papunta na ang rescue sa ambulansya. Nagulat na lamang ako ng magpalakpakan ang mga tao roon, di ko napansin na ang dami pa lang nakapaligid kanina.

"Salamat ineng sa pagligtas mo sa aking apo" naiiyak na sabi ng matanda habang iniaabot ang pares ng aking sapatos

"walang anuman po. Kahit sino naman po siguro ay gagawin po ang ginawa ko" sagot ko

"Si Mayor..." sunod-sunod na sambit ng mga tao

I turn to see their Mayor, the very same Mayor this morning and oh lala he looks like a greek god na nahulog sa aking harapan. Kinausap naman nito ang lola ng nalunod kanina at maya-maya ay pinasamahan ito sa isa sa mga tauhan nito

"hello Miss?" bati ng kasama nito

"Keighlanie" sagot ko habang hawak pa rin ang pares ng aking sapatos

"Miss Keighlanie, ako pala si Helbert and this is our Mayor Tristan Montereal" pagpapakilala nito

"Magandang tanghali po" tipid kong bati

"Nice meeting you, Miss Keighlanie. Thank you for what you did earlier and if there's anything you want please tell us" he said looking at me intently as if he's studying me

"oh please, kahit sino naman siguro ay gagawin din ang ginawa ko" I said habang pinapagpag ang buhangin sa basa kong damit and when I turn to look at him his eyes is filled with amusement

"just a second" sabi nito saka may kung anong ibinulong sa secretary nito.

Mayamaya ay nagtungo ang secretary nito sa mga taong nagkumpulan at pinaalis ang mga ito. I was stunned to see him took his jacket off

"here..." parang nakasinghot tuloy ako ng droga ng malanghap ko ang kanyang pabango habang inilalagay ang kanyang jacket sa akin

"hindi ka taga rito?" he asked habang nakapamewang

"n-nope. I'm here to visit my friend and to unwind" I said stammering

"I see. Come" he said then lead me back to the restaurant, natigilan naman ako ng alam nito kung saan ako nakaupo

"take your lunch first, my assistant will be back soon with clothes so you could change. Again, thank you" he said smiling then went inside where a couple of people is waiting for him

I just shrugged then ate my food, sayang malamig na yung sabaw pero kinain ko pa rin iyon dahil nagutom ako ng sobra.

"Miss... My bill please " tawag ko sa waitress pagkatapos kong kumain

"okay na po ma'am, pagpapasalamat po sa ginawa mo kanina" nakangiting saad nito

My heart felt overwhelmed, kaya siguro napaka appreciative at humble ni Ari kasi ganoon din ang lugar na kinalakihan niya. I was about to leave but the waitress leads me towards one of the cabin where a set of clothes were hung on the rack.

"Ma'am, our Mayor asked po to bring in some clothes so you could change, by the way, I am Lorena isa sa mga staff ni Mayor " pagpapakilala ng di katandaang babae

"Keighlanie. Nakakahiya naman pwede naman na akong umuwi sa tinutuluyan ko to get change" nahihiya kong sabi

"Ganyan po si Mayor kabait. Magkakilala kayo ma'am?" usisa nito

" hindi po" takang tanong ko

"akala ko pa nam magkakilala kayo kasi mukhang alalang-alala siya sayo kanina pa nga ako tinatanong kung nakabihis ka na ba" nagtatakang turan nito habanv inaabit sa akin ang bath robe at towels.

"baka po nagpapasalamat lang talaga" tipid kong sagot saka tiningnan ang mga damit na naroon na halos puro mamahalin

"ipinadala lang ho iyan galing sa isa sa mga mamahaling boutique dito sa amin ma'am, magsabi lang ho kayo kung di niyo gusto ang mga desinyo para makapagpadala pa lami ng iba"

"it's okay" I said at kinuha ang mustard yellow na jumpshort, it was an off shoulder jumpshort na may desinyo na parang naka embroid na bulaklak and to top it all iyon ang pinaka-mura sa mga damit na roon.

"This one will do" I said

"sige ho ma'am. Ito din po pinapabigay ni Mayor siya po personal na namili nito kanina" nakangiting sagot nito sabay bigay sa akin ng isang paper bag

Tinawag naman nito ang kasamahan sa labas saka pinaligpit ang ibang damit na naroon.

"Magbihis na po kayo ma'am, nasa labas lang po ako if you need anything" dugtong pa nito

"this will do po. Pakisabi po sa kanya na sobra akong nagpapasalamat sa ipinakita niyang kabutihan" I said sincerely

"Sige po ma'am. Labas po muna ako at ng makabihis ka po" paalam nito

Dali-dali naman akong naligo dahil nanlalagkit na ang aking pakiramdam. I smiled asbI saw expensive shampoos in the counter. Nasasayangan naman ako kaya ginamit ko na lang iyong libre mula sa hotel na ito.

It took me at least twenty inside the shower at ng kinailangan ko ng magbihis ay para akong dinaganan ng isang boung pison dahil wala pa silang panloob na binigay sa akin. Ang pangit kaya sa pakiramdam nun. I sat down on the bed then turn to see what's inside the paper bag and to my surprise it's a pair of underwear

I blush at the thought na personal na pinili niya ito and to my surprise it fits me perfectly.